به گزارش
اورژانس IT باشگاه خبرنگاران، نمايشگر از آن دسته قطعاتي است که خوبي و بدي آن، نسبت به مدلهاي مختلف آن شناخته ميشود. چه بسا اگر شما براي مدتها از يک نمايشگر معمولي که به درستي کار ميکند استفاده کنيد، به ندرت از بد بودن آن گلايه ميکنيد اما در فروشگاهها، نمايشگرها در کنار هم صف کشيدهاند و آنجا ميتوان چند نمونه را برتر از بقيه دانست.
نمايشگر از کارت گرافيک تاثير ميگيرد. يعني اگر کارت گرافيک خوبي انتخاب کردهايد، خروجي خوب آن را در يک نمايشگر خوب، خوب خواهيد ديد و اگر کارت گرافيک رايانه شما معمولي يا ضعيف باشد، حتي بهترين نمايشگر نيز تصويري معمولي به شما ارائه ميکند. اين جا همان جايي است که بايد به مفهوم رزولوشن توجه داشته باشيد.
رزولوشن يا وضوح تصوير، حاصل همکاري يک فيلم، بازي يا خروجي گرافيکي با رزولوشن بالا، يک کارت گرافيکي خوب که بتواند خروجي را با رزولوشن بالا توليد کند، يک واسط يا کابل مناسب براي اتصال کارت گرافيک به نمايشگر و يک نمايشگر با رزولوشن بالاست.
خروجي، تنها در صورتي رزولوشن بالايي خواهد داشت که همه اين زنجيره تکميل شده باشد. درغيراينصورت بالاترين رزولوشن قابل مشاهده، برابر با توان پايينترين عضو از اين زنجيره است. نمايشگرهاي امروزي از لحاظ رزولوشن به دو دسته Full HD و غير Full HD تقسيم ميشوند. Full HD ميتواند تصاويري با حداکثر رزولوشن 1920 در 1080 پيکسل را نمايش دهد. باز هم تاکيد ميکنيم که ميتواند نه اين که لزوما اين کار را انجام ميدهد! اين انتخاب يک انتخاب خوب است به شرطي که شما شرايط را براي به کارگيري اين توانمندي آماده کرده باشيد.
اگر کارت گرافيک شما خروجي HD نداشته باشد، اين توانايي به کار گرفته نميشود. بهترين واسط کابلي براي دريافت تصاوير Full HD يک واسط HDMI است. اگر کارت گرافيک و نمايشگر شما به طور همزمان قادر به توليد و نمايش خروجي Full HD هستند، شما بايد از يک کابل HDMI براي اتصال اين دو به يکديگر استفاده کنيد. درغير اينصورت، داشتن يک نمايشگر با توان رزولوشن بالا، نه تنها باعث افزايش کيفيت نميشود، بلکه باعث افت آن نيز خواهد شد.
براي روشن شدن اين موضوع، يک عکس با رزولوشن پايين را با گوشي تلفن همراه خود نگاه کنيد. صفحات گوشيهاي تلفن همراه معمولي، رزولوشن پاييني دارند و در اين صفحات، حتي تصاوير کم کيفيت نيز خيلي بد به نظر نميرسد اما همين که اين تصوير در نمايشگر رايانه نمايش داده ميشود، ايرادهاي آن نمايان ميشود. يک نمايشگر با توان خروجي بالا که ورودي خوبي دريافت نميکند، تنها ايرادهاي تصوير را نمايانتر ميکند. يک فيلم که روي CDهاي معمولي و با پسوند .dat ذخيره شده است در تلويزيونهاي قديمي يک معجزه بود اما در نمايشگرهاي جديد، يک افتضاح است!
رزولوشن بالا زماني که با ابعاد بزرگتر ترکيب ميشود، يک کيفيت بودن تصوير را نمايانتر ميکند. تصاوير کم کيفيت در يک نمايشگر Full HD هفده اينچي شايد در حد قابل قبولي باشند اما در يک نمايشگر Full HD سي و دو اينچي، بسيار بدتر به نظر ميرسند. نمود واقعي اين ادعا را ميتوان در تلويزيونهاي باريک و مسطح امروزي دريافت. اين تلويزيونها خوب هستند اما همگي به يک دستگاه تلويزيون ديجيتال نيازمندند تا ورودي تلويزيون را ارتقاء دهند. در صورتي که ورودي اين تلويزيونها به وسيله آنتنهاي معمولي تامين شود، تصوير تلويزيون پيشرفته شما، از يک تلويزيون محدب قديمي هم بدتر خواهد بود.
بایت