به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، در اين گزارش به قلم "الياس اکله" با عنوان " تاريخچه استفاده اسرائيل از تسليحات شيميايي "  آمده است: آنها قطعا مدارک و شواهد زيادي از استفاده رژيم اسرائيل از تسليحات شيميايي و نيز ميکروبي و هسته اي بر ضد فلسطينيان و ديگر اعراب خواهند يافت.  اين حملات در ماه مه سال 1948 آغاز شد و هنوز هم به اشکال مختلف ادامه دارد. 

گروه هاي صهيونيستي تحت رهبري "ديويد بن گوريون" که نخستين نخست وزير رژيم اسرائيل شد، سياست نظامي تخريب کلي، براندازي و نسل کشي شهروندان بومي فلسطيني و شهرهاي آنان را به منظور تخليه اراضي براي اشغالگران صهيونيست در پيش گرفتند . نخستين تسليحات کشتار جمعي که آنها به کار گرفتند ، تسليحات ميکروبي بود که کميته بين المللي صليب سرخ شواهد آن را در اختيار دارد.

در ماه مه سال 1984 ميلادي گروه هاي صهيونيست، شهر فلسطيني آکره را محاصره کردند که تا مدت زمان زيادي نيز در محاصره آنان باقي ماند. تامين آب اين شهر از روستايي در مجاورت آن و از طريق يک آبراه صورت مي گرفت. گروه هاي صهيونيست براي کوتاه کردن اين محاصره و ورود به شهر ، عامل حصبه را در اين آبراه وارد کردند. بسياري از فلسطينيان و حدود 55 سرباز انگليسي که در اين شهر حضور داشتند به اين بيماري مبتلا شدند. اين جنايت از سوي "يورين ميلستين" تاريخ نويس ارتش اسرائيل  " جنگ ميکروبي پنهاني جهان" نام گرفت.

"دو مورون" نماينده کميته بين المللي صليب سرخ در آن زمان گزارش هايي را درباره وضعيت ساکنان اين شهر ، شيوع ناگهاني بيماري حصبه و تلاش ها براي مبارزه با اين بيماري ارائه کرد. حتي يکي از ناظران فرانسوي سازمان  ملل متحد نيز از قتل عام بي رحمانه دست کم 100 شهروند عرب که حاضر به خروج از شهرشان به دستور صهيونيست ها نشده بودند ، خبر داد. تروريست هاي صهيونيست برخي از آنان را دستگير و مجبور به خوردن سيانور کردند.

واقعه مسموم کردن آب شرب اين شهر منجر به سقوط و تخليه اجباري ساکنان آن ، غارت اموال آنان و ترغيب صهيونيست ها به تکرار چنين جنايتي شد. صهيونيست ها بار ديگر اين جنايت را در غزه عليه نيروهاي مصري تکرار کردند اما با شکست مواجه شد.  مصري ها ، دو عامل صهيونيست را که براي اين ماموريت اعزام شده بودند دستگير کردند. فرمانده نيروهاي مصري با  ارسال پيامي به پايگاه هاي نظامي در قاهره اعلام کرد نيروهاي اطلاعاتي دو يهودي را دستگير کردند که به ماموريت خود براي مسموم کردن آب شرب نيروهاي ارتش اعتراف کردند. آنها بطري هايي همراه خود داشتند که در آن مايعي حاوي عامل حصبه و اسهال خوني بود. آنها اعتراف کردند که از اعضاي يک گروه 20 نفره هستند که براي اين ماموريت اعزام شده اند و اعترافات خود را امضا کردند. اين دو صهيونيست از زندان گريختند اما دوباره دستگير و اعدام شدند. حتي در کتاب "جنگ کثيف " بن گوريون نيز چنين حمله اي را در بيست و هفتم مه سال 1948 تاييد شده است.

جنايات صهيونيست ها از آن زمان متوقف نشده و مصر و سوريه را هدف قرار داده است. بيست و دوم ژوئيه سال 1948 ميلادي کميته عالي اعراب (AHC)  گزارش سيزده صفحه اي را به سازمان ملل متحد ارائه و يهوديان را به استفاده از تسليحات " غيرانساني " و راه اندازي جنگي براي نسل کشي اعراب با به کار گيري عوامل ميکروبي متهم کردند.

در اين گزارش يهوديان به انتشار عامل وبا در مصر و سوريه در سال 1947 و 1948 متهم شدند و توماس جي . هميليتون روزنامه نگاري که موفق به کسب جايزه شد نيز اين موضوع را در نيويورک تايمز در تاريخ بيست و چهارم ژوئيه سال 1948 منتشر کرد.

در تابستان سال 1947 کميته ويژه سازمان ملل متحد در امور فلسطين ، به فلسطين و کشورهاي عربي همسايه آن فرستاده شد و پيشنهاد جدا کردن فلسطين و دادن 54 درصد اراضي به مهاجران جديد يهودي را که تنها کنترل شش درصد فلسطين را داشتند ، ارائه کرد. اين پيشنهاد با مخالفت جدي دو کشور عربي يعني مصر و سوريه مواجه شد. سوريه در کانون مقاومت اعراب در برابر اشغالگري خارجي قرار داشت و اين کشور مراکز آموزشي را براي آماده سازي داوطلبان عرب براي پيوستن به ارتش نجات  اعراب در فلسطين ، مصر و سوريه ايجاد کرد و به اين ترتيب اهداف اصلي گروه هاي صهيونيستي شدند.

دکتر دبليو. سث کاروس از مرکز تحقيقات مقابله با تسليحات ميکروبي ، دانشگاه دفاع ملي واشنگتن دي سي در گزارش 220 صفحه اي خود با عنوان " تروريسم بيولوژيکي و جنايات بيولوژيکي : استفاده غيرقانوني از عوامل ميکروبي از سال 1900" به افشاي برخي اقدامات تروريست هاي صهيونيست در سال هاي 1947 و 1948 پرداخت.

وي در اين گزارش مي نويسد شيوع وبا در مصر و سوريه توجه بسيار زيادي را در رسانه هاي خبري به خود جلب کرد. 

نخستين گزارش درباره شيوع وبا در مصر بيست و ششم سپتامبر سال 1947 در تايمز لندن منتشر شد. 

وي در ادامه توضيح مي دهد که شيوع وبا در سوريه نخستين بار بيست و دوم دسامبر 1947 در نيويورک تايمز منتشر شد. مدت زمان کوتاهي پس از آن،"اوريان" روزنامه فرانسوي زبان لبنان گزارش داد برخي عوامل صهيونيست از عامل وبا براي متفرق کردن ارتش داوطلبان استفاده کرده بودند ، دستگير شدند.

"اسي"، پسر موشه دايان از سران نظامي اسرائيل نيز در خاطرات خود نوشت در جريان جنگ ، پدرش شيشه هاي حاوي عامل حصبه را به خانه آورد و توضيح مي دهد که قرار است اين شيشه ها به داخل منابع تامين آب شرب نيروهاي اردن انداخته شود. پيش از اجراي اين طرح ، يکي از شيشه ها شکست و پسر موشه دايان بيمار شد.

"نعيم گيلادي" يک يهودي عراقي است که در اوايل دهه 1950 عوامل موساد وي را فريب دادند و به اسرائيل رفت. وي که بعدها پس از پي بردن به اقدامات بي رحمانه صهيونيست ها به امريکا مهاجرت کرد ، مي گويد: « من کم کم به شيوه هاي بي رحمانه آنان پي بردم. جهان اکنون به فکر جنگ افزارهاي ميکروبي افتاده است اما اسرائيل احتمالا نخستين رژيمي بوده که از آن در خاور ميانه استفاده کرده است. نيروهاي يهودي اغلب ساکنان روستاهاي اعراب را با تهديد ، گاهي اوقات با تيرانداري به سوي مردان جوان ، از مناطق خود خارج مي کنند به گونه اي که ديگر نتوانند بازگردند. آنها همچنين عوامل بيماري حصبه و باکتري اسهال خوني را در چاه هاي آب مي اندازند تا از بازگشت آوارگان پيشگيري کنند.

"آونر کوهن" از اعضاي بلند پايه مرکز مطالعات امنيتي و بين المللي و برنامه خلع سلاح و امنيت دانشگاه ميلند ، گزارش جامعي درباره تسليحات ميکروبي و شيميايي اسرائيل نوشته است. اين گزارش " تسليحات ميکروبي و شيميايي اسرائيل : تاريخچه ،  تهديد و کنترل تسليحاتي " نام دارد که پاييز سال 2001 منتشر شده است.

وي در گزارش خود تشريح مي کند که استفاده تسليحات شيميايي اسرائيل با دکترين "ديويد بن گوريون": " نابودي جامعه فلسطينيان در فلسطين ، شرط ضروري براي تاسيس کشور اسرائيل بر ويرانه هاي آن" ، آغاز شد. اگر فلسطينيان با کشتار و اخراج از مناطق مختلف خارج نشدند ، آنها را بايد نابود کرد. وي در نامه اي به "ايهود اورييل" از اعضاي موسسه يهوديان اروپا، به وي دستور مي دهد دانشمندان يهودي اروپايي را براي افزايش قابليت کشتار و درمان گسترده به کار گيرد و مي گويد هر دو آنها حائز اهميت هستند. در پي اين دستور کارشناساني به کار گرفته شدند که بعدها در موسسه تحقيقات بيولوژيکي اسرائيل  (IIBR) فعاليت کردند. 

اين موسسه سال ها در حال توسعه تسليحات شيميايي و ميکروبي به طور مخفيانه بود تا آن که چهارم اکتبر سال 1992 هواپيماي شرکت هواپيمايي العال در مسير تل آويو در يک مجتمع آپارتماني بلند در  آمستردام سقوط کرد. اين سانحه هوايي بدترين فاجعه هوايي در تاريخ هلند نام گرفت و دست کم 47 کشته بر جا گذاشت و موجب نابودي سلامت سه هزار هلندي شد. مواردي از شيوع بيماريهاي مشکوک با علائم خارش، مشکلات جدي در تنفس ، اختلالات عصبي و سرطان مشاهده شد.

"کارل نيپ" از روزنامه نگاران بخش علمي روزنامه اِن آر سي هلند پس از سال ها تحقيقات در نوامبر 1999 مي نويسد اين هواپيما حامل محموله اي از پنسيلوانيا به موسسه تحقيقات بيولوژيکي اسرائيل با مجوز وزارت بازرگاني امريکا بوده است که اين امر کنوانسيون تسليحات شيميايي را نقض مي کند. اين هواپيما حامل 50 گالن مواد مورد نياز براي توليد 250 کيلوگرم سارين بوده که 20 برابر کشنده تر از سيانور است.

وي در تحقيقات خود دريافت دست کم 140 نفر از دانشمندان تسليحات ميکروبي موسسه تحقيقاتي بيولوژيکي اسرائيل با موسسه ارتش والتر ريد، مرکز تسليحات شيميايي و ميکروبي امريکا همکاري بسيار نزديکي دارند.

وي همچنين به همکاري نزديک بين موسسه تحقيقات بيولوژيکي اسرائيل با برنامه تسليحات ميکروبي امريکا - انگيس و نيز همکاري جدي در زمينه تحقيقات تسليحات ميکروبي با آلمان و هلند پي برد که اين امر خود علت سکوت مقامات هلند را در برابر اين سانحه هوايي بر فراز آمستردام روشن مي کند.

در دوران انتفاضه فلسطينيان ، جوانان فلسطيني همواره مورد آزمايش تسليحات شيميايي جديد قرار گرفتند. استفاده مداوم اسرائيل از تسليحات شيميايي و ميکروبي عليه فلسطينيان در ماه مارس 2001 ، اکتبر 2003 و ژوئن 2004 بيش از هر زمان ديگري با ارائه برخي گزارش ها برجسته شد. شواهد نشان مي دهد رژيم اسرائيل همچنين از گازهاي سمي عليه شهروندان فلسطيني غيرمسلح در غزه در فوريه سال 2001 استفاده کرده است.

عوامل موساد همچنين از تسليحات شيميايي در عمليات ترور خود عليه رهبران فلسطيني از جمله "خالد مشعل" رهبر حماس و "محمود المبحوح" و "ياسر عرفات" استفاده کردند.

همه کشورهاي جهان به خوبي مي دانند که اسرائيل تسليحات هسته اي ، ميکروبي و شيميايي و بزرگترين زرادخانه تسليحات کشتار جمعي در منطقه خاور ميانه را در اختيار دارد. حال که سوريه با واگذاري تسليحات شيميايي خود موافقت کرده ، اکنون فرصت واقعي براي پيشبرد و اجراي کنوانسيون تسليحات شيميايي در همه کشورهاي منطقه از جمله براي رژيم اسرائيل فراهم شده است. برخلاف آن چه که اوباما گفته است اين کنوانسيون تنها به استفاده از تسليحات شيميايي مرتبط نمي شود بلکه همچنين توليد و ذخيره سازي آن را نيز شامل مي شود.

آيا اوباما ثابت خواهد کرد که حامي امنيت جهاني بوده است و يا آنکه چشمان خود را به روي حملات شيميايي تبهکارانه رژيم اسرائيل و بزرگترين زرادخانه تسليحات کشتار جمعي آن همانند روساي جمهور قبلي امريکا خواهد بست؟