صداسازی و جعل و تقلب در کار هنری موجب سرنگونی صاحب کار می‌شود و درک درست، صاحب اثر را سرافراز می‌کند.

مریم شیرزاد سردبیر و گوینده رادیو تلویزیون در خصوص ماندگاری و خاطره ساز شدن یک صدا و یک نقش در اذهان عمومی در گفتگو با خبرنگار رادیو تلویزیون باشگاه خبرنگاران گفت: بررسی موضوع ماندگاری و خاطره ساز شدن یک صدا مستلزم زیبایی‌شناسی در کار است. خیلی از کارها که بد از آب در می‌آیند باید آسیب‌شناسی شوند. اما به طور مختصر می‌شود گفت که اگر کار به کاروان سپرده شود ماندگاری نقش و صدای مربوط به آن قطعی خواهد بود.

وی ادامه داد: در کار مدیر دوبلاژ‌ها، انتخابی به نام انتخاب اول وجود دارد و در صورت لزوم و بسته به شرایط پیش آمده این انتخاب به دوم یا سوم هم می رسد. مدیر دوبلاژی که با ظرافت و دقت انتخاب می‌کند معمولاً از انتخاب اولش تحت هیچ شرایطی صرف نظر نمی‌کند. برای انتخاب صبر می کند چون به کارش اهمیت می‌دهد و دقت و ظرافت در انتخاب را با چاشنی صبر همراه می‌کند و ماندگاری یک نقش و خاطره شدن یک صدا نتیجه‌اش می شود.

شیرزاد افزود: مدیر دوبلاژی که برای مدیریت یک فیلم نیاز است زندگی پیرامون خود را با دقت زیرنظر دارد. بی تردید در دوبله یک فیلم و قصه‌اش توفیق بیشتری کسب می‌کند چون به ذات زندگی و ریز و درشت‌های حس زندگی نزدیک‌تر است و در نتیجه زمان کار و دوبله فیلم هدایتش را به درستی انجام می‌دهد.

گوینده سریال «سالهای دور از خانه» در رابطه با تفاوت گویندگی در رادیو و دوبله و همچنین صداسازی اظهار داشت: رادیو شنیداری است و فقط صدا عامل انتقال احساسات متفاوت مجری و بازیگر رادیو است اما در دوبله گوینده از عکس و تصویر، نمونه برداری می‌کند و از آن تبعیت می کند.صداسازی در اجرای رادیویی بی معنی است اما در نمایش رادیویی الزامی است و بنا به اقتضای نقش صورت می‌گیرد. مخلص کلام جعل و تقلب در کار هنر موجب سرنگونی صاحب کار می‌شود و شعور و درک درست، همراه با صداقت و سواد، صاحب اثر را سرافراز می‌کند.

شیرزاد ادامه داد: به هر حال آنچه تجربه‌ی چهل و اندی کار به من آموخته این است که احساس صدا مهم است نه کیفیت صوتی صدا.

گوینده و سردبیر آوای امواج در خصوص کارهای دوبله شده در خارج از صدا و سیما گفت: تا به حال کارهای آنها را ندیدم، اما شنیده ام که عموماًٌ جوان هستند و مستعد. امیدواریم همه ما در یک مسیر به سمت هدف مشترک که اعتلا و عرضه دوبله خوب است حرکت کنیم.

وی در مورد همزمانی مدیریت دوبلاژ و گویندگی در یک کار اظهار داشت: هرگز در تمام طول زندگی‌ام نتوانستم با یک دست دو هندوارنه بردارم! جدا از شوخی از آنجایی که به طور اغراق آمیزی کمال طلب هستم مایلم تنها یک کار را انجام دهم آن هم کامل. البته چند نوبت پیش آمده که ناگزیر در آن واحد مدیریت و گویندگی فیلم را انجام داده‌ام به رغم تأیید و تشویق دوستان و همکارانم برای خودم راضی کننده نبوده است.

شیرزاد در رابطه با تفاوت دوبله درگذشته و حال حاضر اینگونه گفت: اساتید گذشته تاکنون فقط گوینده و اجرا کننده نبودند بلکه آنها هر یک چیزی به این حرفه هنری افزود و به مثابه یک مولف عمل کرده‌اند . خلاق و مبدع بودند و اینکار را عاشقانه انجام داده‌اند. در حال حاضر ماشینی‌تر شدن روزگار دوبله را هم تحت تأثیر قرار داده و تکنیک صرف جای احساس را گرفته است به طوری که وقتی شما نقشی را می‌گویید که با گوشت و پوست و خون شما احساس می‌شود کاملا تفاوت آن با نقش گویی تکنیکی حس می‌شود.

گوینده «نقش آن شرلی» از وضعیت کنونی دوبله چنین گفت: گرفتار یک بام و دو هوا شده‌ایم. یکی از کسانی که دی وی دی های بسیاری برای کودکش تهیه می‌کند به من گفت چرا از کلمات تازه و با نمک در فیلم‌هایتان استفاده نمی‌کنید و وقتی پرسیدم مثلاً؟ کلماتی گفت که خط قرمز ما در دوبله است. این دوگانگی در دوبله‌ی فیلم‌ها بایستی توجه متولیان امروز فرهنگی را بخود جلب کند و نگاه منسجم‌تر و یکپارچه تری به آن بیاندازد.

وی در پاسخ به استفاده و حضور تیم‌های کاری در دوبله گفت: در کارهای انفرادی همیشه قهرمانیم. کشتی‌مان اول می‌شود یا کاراته و تکواندو اما به فوتبال که می رسیم یکی توپ را درست مقابل دروازه می‌زند به آسمان! به هر حال اگر تیمی در دوبله وجود دارد که منتج به گل می‌‌شود بهتر که باشد چون دوبله‌اش گل می‌کند و مردم دوست دارند.

شیرزاد در پایان در خصوص آخرین کار مورد علاقه خود بیان کرد: فیلمی به نام «سفر، مادر و پسر» که هنوز سینکش تمام نشده و انتخاب گوینده‌ها هم صورت نپذیرفته است.



انتهای پیام/


اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.