بهرام ابراهیمی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران؛
برای من کار نکردن از هر شکنجه‌ای بدتر است
با وجود کارهای متعددی که داشتم، هنوز بعد از این همه سال برای حضور در یک کار استرس دارم. اعتبار و آبروی این چند سال برایم مهم است.
بهرام ابراهیمی بازیگر تلویزیون، تئاتر و رادیو در گفتگو با خبرنگار رادیو تلویزیون گروه
فرهنگی باشگاه خبرنگاران گفت: از 10 سالگی کار خود را در تئاترهای مدرسه شروع کردم و از سال 74 به سفارش مرحوم احمد آقالو به جمع بازیگران رادیو پیوستم و با بازی در نمایش «رستم و سهراب» به طور رسمی کار خود را در مرکز آغاز کردم.
وی افزود: از سال 70 به عنوان کارشناس بازیگری می‌کردم.
وی در خصوص تفاوت تئاتر و رادیو گفت: هدف تئاتر و رادیو هر‌دو اجرای نمایش است، فقط از لحاظ مدیوم فرق می‌کند. سرعت عمل در رادیو بیشتر است و در تئاتر فرصت بیشتری برای تمرین داریم.
وی افزود: در رادیو تنها از صدا استفاده می‌کنیم، ولی در صحنه از 5 حس ممکن و چهار حس تماشاگر را درگیر می‌کنیم.
وی در خصوص راز ماندگاری بازیگر نمایش رادیویی اظهار داشت: مطالعه، گوش دادن به موسیقی، دیدن نقاشی برای ماندگاری لازم است تا کمک کنند کاری را به خوبی اجرا کنیم.
بازیگر «مرد بارانی» گفت: با وجود کارهای متعددی که داشتم، هنوز بعد از این همه سال برای حضور در یک کار استرس دارم. اعتبار و آبروی این چند سال برایم مهم است.
وی در خصوص وضعیت تئاتر مطرح کرد: در تئاتری که دولتی است باید حمایت دولتی هم داشته باشد، شرایط خیلی بدی دارد معلوم نیست چه اتفاقی در تئاتر ما رخ میِ‌دهد، دستمزد‌های پایین و کارهایی که ریشه درستی ندارند.
بازیگر «همه‌چیز آنجاست» مطرح کرد: در کارهای تصویری حاضر نیستم هر کاری را انجام دهم کارگردان، فیلمنامه و گروه بازیگری برایم حائز اهمیت است.
وی در خصوص تدریس گفت: مدتی تدریس می‌کردم هنر جویان جوان آن‌طور که باید وقت، انرژی و عشق بگذارند این کار را انجام نمی‌دهند، به همین دلیل من هم حوصله ندارم با چنین هنرجویانی کار کنم و دو سالی است تدریس نمی‌کنم.
ابراهیمی همچنین در مورد کاربرد نمایشنامه‌های خارجی در رادیو گفت: در نمایش رادیویی آثار نمایشنامه‌نویسانی را اجرا می‌کنیم که امتحان پس داده هستند، در میان نمایشنامه‌نویسان و رمان‌نویسان خارجی هم کارهای ضعیفی وجود دارد تا جایی که خودشان برای برخی از آثار اصطلاح مردم‌زده را به کار می‌برند.
ابراهیمی اظهار داشت: رادیو برای من امکان آشنایی با اسطوره‌هایی چون مرحوم احمد آقالو، صدرالدین شجره، مرحوم خسرو فرحزادی، رامین فرزاد، مظفر مقدم، همایون ایرانیوی و برادران عمرانی و ... را ایجاد کرد، از طریق رادیو همچنین با نویسندگانی جوان آشنا شدم، از دیگر موضوعاتی که حضور در رادیو برای من بارز کرد، این بود که رادیو با افراد روشن‌دل ارتباط بهتر و بیشتری برقرار می‌کند تا جایی که یکی از این عزیزان در یک ملاقات حضوری مرا از روی صدایم شناختند، کاملاً معلوم بود که همه برنامه‌های رادیو را می‌شنوند و می‌شناسند.
وی در خصوص کارهای جدید گفت: کار نکردن برای من از هر شکنجه بدتر است از ماه اردیبهشت کارهای رادیویی بیشتر شده است.
در حال حاضر، در حال تمرین «نمایش مجموعه منتخب هیچکاک» برای اجرای رادیویی هستم. این نمایش به کارگردانی میکائیل شهرستانی است.
در پایان آرزوی خود را اینگونه بیان کرد: پرباری، پرشوری، پرکاری، را برای رادیو آرزو می‌کنم.
انتهای پیام/
