ماجراجویی مرا به سمت آموزش استثنایی برد
سین جیم باشگاه خبرنگاران این‌بار به سراغ فردی رفته است که فعالیت در عرصه آموزش استثنایی را با علاقه انتخاب کرده و ادامه می دهد و حرفه معلمی را اوج انسانیت می داند.
به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان ؛مجید قدمی رئیس آموزش و پرورش استثنایی متولد 1340 و دارای مدرک دکتری علوم تربيتی ،فلسفه تعليم و تربيت است.
از سوابق تحصیلی و کاری خود بگویید؟
در سال 1358 وارد مرکز تربیت معلم کودکان استثنایی شدم و سال 1360 فارغ التحصیل رشته آموزش و پرورش ناشنوایان شدم، پس از آن در سال 64 مدرک کارشناسی را اخذ کردم و سپس کارشناس دفتر آموزش استثنایی شدم و در سال 65 رییس مجتمع آموزشی ناشنوایان شدم که 30مدرسه تحت پوشش در تهران و کرج داشت .از65 تا 71 رییس مرکز باغچه بان شدم و همزمان ادامه تحصیل دادم و در سال 1368 مدرک کارشناسی ارشدم را گرفتم و بلافاصله برای دکترا به خارج از کشور پذیرفته شدم.
چه عاملی باعث شد به سمت آموزش و پرورش استثنایی بروید؟
در سال 58 دیپلم گرفتم و با کنکور وارد رشته آموزش و پرورش ناشنوایان شدم و از آنجایی که فردی بودم که دنبال فضاهای جدید می گشتم ، این رشته را انتخاب کردم.
از اعضای خانواده شما هم کسی در این فضا بوده است؟
خیر، اما فضای خانه ما محیطش تربیتی و دینی بود و حتی از قبل انقلاب همیشه در هیئت ها و مجالس مذهبی حضور داشتم و گرایش دینی بالایی در فضای خانواده وجود داشت.
خودتان به فعالیت های آموزشی و معلمی علاقه مند بودید؟
بله ، کار در حوزه آموزش و پرورش را دوست داشتم و در هر جمعی بودم، دوست داشتم محتوایی را منتقل کنم و در حال حاضر مطمئن هستم انتخاب درستی داشته ام. معلمی فعالیتی انسان ساز است و حوزه آموزش استثنایی شرایط خاص خود را دارد و جنبه های ارزشی آن راه میان بر به بهشت است، چرا که معلمی که درس می دهد از همه چی می گذرد تا زمینه رشد دانش آموزان را فراهم کند.
چه موضوعی شما را به ادامه تحصیل و فعالیت بیشتر در این حوزه ترغیب کرد؟
بعد از وارد شدن در این حوزه و به دلیل فضای خوبی که در این حوزه شاهد بودم و فضایی که کاملا خدمت رسانی در آن موج می زد، باعث شد ادامه فعالیتم را حول این موضوعات ادامه بدم و به دلیل اینکه افزایش دانش در این حوزه بسیار اهمیت دارد و سایر کشورها به خوبی روی آن کار کردند ، موجب شد تا مقطع دکترا در رشته های مرتبط کسب علم کنم .
همسر و فرزندانتان هم در این حوزه فعالیت دارند؟
همسرم هم در حوزه آموزش استثنایی معلم بوده و دارای مدرک کارشناسی ارشد است و اکنون بازنشسته شده است. سه فرزند دارم که فرزند اولم مشغول تحصیل در مقطع دکترا در خارج از کشور است، فرزند دوم مهندس صنایع می باشد و فرزند آخرم امسال کنکور داده است.
فرزندانتان از فعالیت شما و همسرتان درحوزه آموزش استثنایی راضی بودند؟
بله و ارتباط خوبی هم با بچه ها برقرار می کردند.
فعالیت در این حوزه برای شما در زندگی تان تاثیری داشته است ؟
بله بازخوردهای مثبتی ازفعالیت در این حوزه در زندگی ام به وضوح احساس کردم .
از نظر شما اشتغال در حرفه معلمی در این حوزه چه تفاوتی با سایر مدارس دارد؟
فعالیت در این حیطه اوج انسانیت است و علاوه براینکه باید عشق به این کار باشد، علم کافی را هم می‌طلبد .من همیشه توصیه ام به معلمان این است که زبان دومی را بیاموزند تا به این وسیله از گسترش علم به سرعت مطلع شوند.
خودتان هم از زمانی که تدریس می کردید ، خاطره ای با دانش آموزان دارید؟
بله یکی از بهترین خاطراتی که داشتم به زمان ماه محرم بر می گرد ، زمانی که من معلم دانش آموزان ناشنوا بودم و مراسم و هیئت های عزاداری برگزار می شد، متاسفانه بچه ها نمی توانستند، شرکت کنند و از من خواستند تا برایشان توضیح بدم و من سعی کردم با اشاره برای آنان مداحی را توضیح بدم و دیدم که دانش آموزان در حال گریه هستند.
برای کمک به اینگونه دانش آموزان ، فعالیت هایی دیگر هم انجام داده اید؟
انجمنی هست که با کمک خیرین تاکنون حامی 3800 یتیم معلول بوده است و 2000 مسکن هم تا این زمان برای این افراد تهیه شده است و من در این انجمن نایب رییس هستم.
خودتان فعالیت های دیگری هم متناسب با رشته تان انجام داده اید؟
بله در دانشگاه در حوزه تخصصی رشته ام تدریس می کنم .بیش از 10 پروژه پژوهشی را اجرا کردم و مسئولیت های اجرایی مرتبط هم داشته ام.
از بین دانش آموزان تان فردی را می شناسید که الان مدارج علمی بالایی کسب کرده باشد؟
بله، یکی از دانش آموزان را میشناسم که نابینا بود و اکنون مدرک کارشناسی ارشد شیمی از دانشگاه شریف گرفته است و درحال حاضر هم اینجا تدریس می کند .
نظرتان درباره جداسازی دانش آموزان استثنایی و عادی چیست؟
به نظر من دانش آموزان استثنایی هم باید کنار دانش آموزان عادی درس بخوانند . در واقع مدرسه ، نمایی از جامعه است، بنابراین تا جایی که لطمه ای به جامعه وارد نشود، باید به سمت عدم جداسازی پیش رفت.
توصیه شما به خانواده هایی که فرزند معلول دارند چیست؟
به ظاهر معلولیت محدودیت است اما انسان دارای توانمندیهای متعددی است که می تواند از آنها نتیجه بگیرد، بنابراین خانواده ها باید توانمندی های فرزندانشان را بشناسند و زمینه را برای آنها فراهم کنند تا در هر شرایط معلولیت هم که باشند، بتوانند از عهده کارهای خود برآیند. در سال گذشته در افراد کم توان ذهنی حتی افرادی بودند که با ضریب هوشی کمتر از 30 در دانشگاه پذیرفته شدند ، در واقع عوامل محیطی مناسب بر این مساله اثر داشته است.
خانواده ها باید توجه داشته باشند شش ساله اول زندگی این کودکان یعنی سن قبل از مدرسه برای آنان بسیار مهم است تا در این مدت فرصت آموزش را از دست ندهند.
مهمترین چالش شما در حوزه آموزش و پرورش استثنایی چیست؟
مهمترین چالش ،کمبود نیروی انسانی متخصص است. هر سال بین 500 الی 600 نفر بازنشسته می‌شوند اما نیروی ورودی قابل مقایسه با خروجی نیست و حتی در بحث تأمین نیروی معلم و توانبخشی و کادر خدماتی کمبود نیرو وجود دارد که البته در آزمون استخدامی 125 نفر سهمیه به آن اختصاص داده شده است.
مهمترین دستاورد آموزش و پرورش استثنایی در زمان شما چیست ؟
بزرگ‌ترین کاری که فکر کنم تاکنون انجام شده، حل مشکل کتاب‌های درسی است که تا قبل از آن به دلایل مختلف کتاب‌ها دیر چاپ می‌شود اما در حال حاضر این مشکل که به دغدغه‌ای بزرگ برای خانواده‌ها تبدیل شده بود، رفع شده است. از اقدمات دیگر ارائه تبلت به کم‌بینایان و همچنین بهبود وضعیت در بخش فراگیر برای معلمان مرجع و عادی است.
قصد دارید چه برنامه‌هایی را در آینده در سازمان انجام دهید؟
از محوری‌ترین کارها توجه بیشتر به کارهای تحقیقاتی به ویژه در بعضی گروه‌ها نظیر افراد چندمعلولیتی است، فعالیت بعدی مربوط به بچه‌های مبتلا به اوتیسم است که در حال حاضر بیشتر از جنبه‌ی پزشکی و توانبخشی به آنان توجه شده است و در صدد ارائه برنامه‌های آموزشی برای این گروه هستیم که البته بخشی از راه را هم طی کردیم.
چه نهادهایی از سازمان آموزش و پرورش استثنایی حمایت می‌کنند؟
در آموزش و پرورش استثنایی هفت گروه را تحت پوشش داریم و سازمان بهزیستی هم تا حدودی برای ارائه خدمات توانبخشی کمک‌هایی را انجام می‌دهند اما به دنبال سیستماتیک کردن این تعاملات هستیم هر چند نباید از این موضوع غافل باشیم که معلولین بسیار شدید زیرنظر سازمان بهزیستی قرار دارند.
البته ما قصد داریم مجموعه را به خودکفایی برسانیم تا زمینه رشد و تعالی بیش فراهم باشد و تاکنون تا حدی زیرساخت‌ها را برای رشد بیشتر فراهم کردیم.
حساس‌ترین گروه‌های تحت پوشش در سازمان چه دانش‌آموزانی هستند؟
از حساس‌ترین گروه‌ها بچه‌های چندمعلولیتی هستند که باید متغیرهای مختلفی در آموزش آنها به کار گرفته شود و گروه بعدی بچه‌های اوتیسمی هستند که به بحث آموزش آنان توجه چندانی نشده است و با استفاده از آموزش‌های برون مرزی و ترجمه متون به این موضوع نگاه ویژه‌ای داریم.
انتظارات شما از نهادها مربوط برای آموزش و پرورش استثنایی چیست؟
از نظر مسئولان امسال اعتبار خوبی را به سازمان اختصاص دادند اما بهتر است این روند همچنان تداوم داشته باشد تا از لحاظ تأمین نیروی انسانی، فضای ورزشی و آموزشی توفیقات بیشتری کسب شود، از نظر اولیا هم باید کمی صبوری کنند تا برنامه‌هایی که داریم، روند ارتقای کیفیت را در سازمان و برای دانش‌آموزان همچنان ادامه دهیم.
صحبت پایانی شما برای مخاطبان
تفاوت های فردی زیبایی خلقت است و باید این واقعیت را بپذیریم . همچنین نباید اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از به وجود آمدن معلولیت ها را از نظر دور بداریم.
گفتگو از آتوسا دولتیاری
انتهای پیام/
