شاعری که به مدرسه نرفت
خالق شعر «سفر بخیر» خاطره‌هایی می‌آفریند که عمق شعر را برای همیشه در ذهن آدمی ماندگار می‌کند.
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمدرضا شفیعی کدکنی تنها برای نسل بزرگسال آشنا نیست بلکه برای گروه نوجوان با اثر «سفر بخیر»، (به کجا چنین شتابان) خاطره‌هایی می‌آفریند که عمق شعر را برای همیشه در ذهن آدمی ماندگار می‌کند.
بنابراین گزارش سراینده شعر «سفر بخیر» شاعری است که با گرایش به صورت‌گرایی با مبانی فرمالیسم روسی قدم در راه سرایش و انتشار کتاب‌های چون «صور خیال در شعر فارسی»، «موسیقی شعر» و «بیدل شاعر آینه‌ها» برداشته تا بار دیگر جادوی مجاورت را در مقابل چشمان مخاطبان آثار فارسی زبانان معاصر زنده کند.
گفتنی است کدکنی در 19 مهر سال 1318 در کدکن تربت حیدریه متولد شده و با تخلص «م. سرشک» کار خود را در عرصه نویسندگی و شاعری آغاز کرد. وی هرگز به دبستان و دبیرستان نرفت و از آغاز کودکی نزد پدر به فراگیری زبان و ادبیات عرب پرداخت.
لازم به ذکر است که این شاعر خراسانی کشورمان که روزی بدیع‌الزمان فروزانفر زیر برگه پیشنهاد استخدامش نوشت: «احترام است به فضلیت او» از جمله دوستان نزدیک مهدی اخوان ثالث بوده و تا بیست و پنج سالگی در هیچ محفل اجتماعی حاضر نشده است.
گفتنی است که سفر کدکنی به آمریکا در روز 5 شهریور 1388 بازتاب وسیعی در مطبوعات ایران داشت. در واقع او برای استفاده از یک فرصت مطالعاتی به مدرسه مطالعات پیشرفته پریستون رفت تا در باب تاریخ تطور فرقه کرامیه تحقیق کند و پس از بازگشت به ایران بر سر کرسی تدریس خود در دانشگاه تهران حاضر شد. وی این روزها بیشتر به تحقیق و پژوهش مشغول است تا چاپ و نشر شعر.
شاعر «سفر بخیر» که از جوانی به سرودن شعر پرداخته تا به امروز دفاتر و کتاب‌هایی همچون «کوچه باغ‌های نیشابور»، «موسیقی شعر»، «زمزمه‌ها»، «شب‌خوانی از زبان‌برگ»، «بوی جوی مولیان»، «از بودن و سرودن»، «مثل درخت در شب باران»، «هزاره دوم آهوی کوهی»، «صور خیال در شعر فارسی»، «با چراغ و آینه» و تصحیح «مختارنامه» را در پرونده کاری خود ثبت کرده است.
انتهای پیام/
