قطب الدین صادقی بازیگر سینما و تئاتر در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  در پاسخ به این سوال که چرا کارگردان‌های سینما جهت انتخاب بازیگر کمتر به سالن‌های تئاتر می‌آیند، گفت: یقینا یک دل مشغولی اقتصادی دارند پس به دنبال چهره‌هایی می‌گردند که در دایره عوام آن‌ها را بیشتر می‌شناسند کسانی که مردم حاضرند برای دیدنشان صرفه نظر از کیفیت و بزرگی و کوچکی کارشان پول بدهند.

وی افزود: اساسا سینمای تجاری در جهان بر پایه چهره می‌گردد نه بر کیفیت کار چهره. به عنوان نمونه تمام فیلم‌های جان وین شبیه به هم بود اما باز مردم می‌رفتند و می‌دیدند.

صادقی ادامه داد: مردم بر خلاف ظاهری که دارند خیلی طغیانگر نیستند بلکه به شدت محافظه کار و اسیر عادت هستند. سینمای تجاری هم روی عادت‌های آنها تکیه می‌کند یعنی فرمول قصه‌ها، نوع کشمکش‌ها، مثلث‌های عشقی، درگیری‌های عاطفی، چهره‌های تکراری و... همه مبتنی بر این اصل است که از طریق مقوله‌ای تکراری پول دربیاورند. پس به نظرم انتخاب بازیگر از این قاعده مستثنی نیست.

وی در خصوص اینکه احتمال پشیمانی کارگردان‌های سینمایی پس از انتخاب بازیگران تئاتر وجود دارد، بیان کرد: اگر کارگردانی باشد که به دنبال خلاقیت، بازی درست و ابداعی می‌گردد یقینا برای او هوشمندی بازیگر مهم است نه مثلا استفاده از یک فوتبالیست و...که تبحری ندارد.

این بازیگر خاطرنشان کرد: به عنوان نمونه داریوش مهرجویی زمانی که فیلم «گاو» را ساخت از چهره استفاده نکرد و کارگردان‌های موفق دیگری داریم که از این روش استفاده کردند. آنها به اندیشه، خلاقیت و ابداع باور دارند و به اندیشه مرکزی که اندیشه خلاق کارگردان و در کل افزودن مقوله‌ای به فرهنگ و هنر توجه می‌کنند. پس اینگونه فیلمساز دنبال بساز و بفروشی نیست.




انتهای پیام/