به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی گروه هنر و تجربه، فیلمهای کوتاه «خیابان خیلی خلوت» و «از طرف آنها» به همراه پشت صحنه فیلم «ابد و یک روز»، فیلمهایی هستند که از 25 شهریور اکران خود را در سینماهای گروه هنر وتجربه آغاز خواهند کرد.

یادداشت سعید روستایی
سعید روستایی در یادداشتی به بهانه اکران فیلمهای کوتاهش در گروه هنر وتجربه نوشته است: سینما برای من با نفی‌های متوالی آغاز شد. زمانی که طرح‌های مختلف را در سرم مرور می کردم و گاهی روی کاغذ می‌آوردم‌شان و هیچ‌کدام آن چیزی نمی‌شدند که من به خاطرش سینما را انتخاب کرده بودم.

اولین جرقه با ایده‌ی «شنبه» شروع شد. این یکی ارزشش را داشت. می‌توانستم پای آن بایستم و دوستانم را برای همراهی در ساخت فیلم قانع کنم. هرچند كه معتقدم بدترين روزهاى زندگيم روزهاى فيلمبردارى فيلم كوتاه شنبه بود ولى بار مشکلات فیلمبرداری را فیلمنامه به دوش کشید و این رای قاطع سینما در ذهنم حک شد که برای ساخت فیلم خوب به سه چیز بیشتر احتیاج نیست: دكوپاژ بازیگر و از همه مهم تر فیلمنامه خوب.

شنبه تحسین شد و من برای ادامه‌ی مسیرم مصمم و آماده‌.

فیلمنامه‌ی «مراسم» را برخلاف اولی در خلوت نوشتم و زمانی که پس از اتمام نگارش به حسب معمول فیلمنامه را برای نظرخواهی به دوستانم دادم، با یک نظر واحد مواجه شدم: «هر چه سریع‌تر بسازش».

احتیاجی به بازنویسی نبود. مهره‌ها همه در جای خود نشسته بودند و منظره‌ی پیش رویم چنان بود که مجال وسواس نمی‌داد. کمترین دستاورد مراسم برای من تندیس‌های مختلف فیلم کوتاه بود، و بیشترینش تثبیت راهی که انتخابش کرده بودم.

فیلم سومم در ادامه‌ی مراسم بود با این تفاوت که دوست داشتم این‌بار ستاره‌هایم را روی نیمکت بگذارم. مادر که نقش اساطیر الاولین فیلم‌های مرا دارد، غایب است. خانه، اتاق‌ها، فضاى ارام فيلمبردارى در چهارديوارى بسته و ... همه غایبند.

این بار لازم بود تا بازی جزئیات را زیر تابش آفتاب مرور کنم.

با «خیابان خیلی خلوت» و در غیاب ستون‌های جهان سینمایی‌ام هنوز گویی از پس روایت و ساخت جهانی هم عرض زندگی بر آماده بودم، هرچند شرايط فيلمبردارى و بودجه اصلا اجازه نمى داد كارى را كه در ذهن دارم انجام دهم و فيلمى را كه حداقل بيست روز براى فيلمبرداريش زمان لازم بود را در هفت روز به اتمام رسانديم. بگذريم. 

حالا آنچه احتیاج به پوست اندازی داشت، مدیوم بود. ماهی‌های پرورشی‌ آماده‌ی رها شدن در دریا بودند و من در تدارک ابد و یک روز.

فیلم‌سازی نوعی جنون است و بیرون کشیدن محتوای وجود. روزها و شب‌های فیلمبرداری ابد و یک روز سخت بود و زیبا، نوعی ترومای لذتبخش. شبیه بیماری که از رنج خود لذت میبرد.

پشت دوربین جهان دیگری در جریان بود، جهانی که اگرچه تاریخ و روایت خود را داشت اما اراده و تلاش ما بر این بود که جهان مقابل دوربین نیز عالمی باشد از جنس دنیای پشت دوربین.

دنیای ناشناخته‌ای در سینما که عموما در حجاب رنگ و نور پنهان میشود.




انتهای پیام/