موشک فضایی فالکون در ماموریت خود تعدادی از عجیب‌ترین تجهیزات علمی را برای رها سازی در فضا به کره زمین می‌برد.

به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، شرکت اسپیس ایکس در حال آماده سازی راه اندازی سومین پرتاب موشک فالکون هوی است؛ این ماموریت آزمایشی STP-۲ نام دارد و یکی از ماموریت‌های آن ارسال خاکستر ۱۵۲ فرد متوفی به مدار کره زمین است.
 

شرکتی به نام Celestis Memorial Spaceflights خاکستر افراد متوفی را دریافت کرده و پس از دریافت مبالغی هنگفت آن را در یک محفظه به فضا پرتاب می‌کند.
 
شرکت Celestis Memorial Spaceflights سال ۱۹۹۴ تاسیس شده و تا کنون خاکستر بسیاری از افراد سرشناس و دانشمندان نجوم را به فضا پرتاب کرده است.
 
خاکستر افراد درون کپسول‌هایی به وزن یک الی هفت گرم قرار می‌گیرد و با اتصال بر بدنه خارجی موشک فضایی در ارتفاع از پیش تعیین شده از بدنه موشک جدا و در فضا رها می‌شود.
 
هزینه پرتاب کپسول بین پنج تا ۱۲۵۰۰ دلار است، ماموریت STP همچنین ۲۴ ماهواره به فضا پرتاب می‌کند. در این پرواز سفینه فضایی Lightsail۲ هم که فاقد سوخت شیمیایی است و با استفاده از نوعی بادبان خورشیدی به حرکت در فضا می‌پردازد به فضا ارسال می‌شود.
 

فضاپیمای LightSail۲ اندازه‌ای برابر با ابعاد یک قرص نان به وزن پنج کیلوگرم دارد و بادبان خورشیدی آن در زمان باز شدن ابعادی برابر با ۳۲ مترمربع پیدا می‌کند.
 
این ماهواره یک مدار دایره‌ای به طول ۷۲۰ کیلومتر را با استفاده از سفینه فضایی به نام Prox-۱ طی می‌کند و با استفاده از موشک فالکون هوی در ارتفاع مناسب قرار می‌گیرد.
 

ماهواره LightSail ۲ قیمتی دربازه پنج تا یک میلیون دلار دارد و از آن می‌توان برای پروژه‌های اکتشافی در فضا بهره برد. کارشناسان امیدوار هستند در صورت موفقیت آمیز بودن این پروژه در سال ۲۰۲۰ در ماموریت‌های مختلف فضایی از این ماهواره و ماهواره‌های مشابه استفاده و آن را به ماموریت‌های طولانی از جمله فضای بین ستاره‌ای و خارج از منظومه شمسی ارسال کنند.
 
از جمله دلایل ساخت این ماهواره جلوگیری از ایجاد آلودگی فضا به وسیله سوخت موشکی شیمیایی است، کارشناسان اعلام کرده اند موادی که در پوشش بدنه بادبان خورشیدی ماهواره LightSail ۲ به کاررفته است می‌تواند حرارت و نورخورشید را جذب کند بدون آنکه در اثر حرارت یا تابش اشعه‌های کیهانی آسیب ببیند.
 
ساعت اتمی هم یکی دیگر ازتجهیزات علمی پیشرفته‌ای است که همراه با موشک فالکون هوی به فضا ارسال می‌شود. این ساعت که قراراست راهی ماموریت فضای عمیق شود به وسیله محققان آزمایشگاه JPL ناسا طراحی شده است و نسل جدید ساعت‌هایی است که دربدنه ماهواره‌های فضایی تعبیه شده اند و مانند دستگاه GPS می‌تواند موقعیت مکانی فضاپیما را برای تیم پشتیبانی مشخص کند.
 
کارشناسان امیدوار هستند درصورت موفقیت این پروژه بتوانند از آن در سفر‌های طولانی مدت فضایی از جمله سفربه کره مریخ استفاده کنند. سیستم هدایت سفینه فضایی حاوی ساعت اتمی خودکار و بدون نیاز به هدایت از سوی تیم پشتیبان زمینی است.

ساعت اتمی فضایی چگونه کار می‌کند؟

ستاره شناسان برای حرکت در فضا و تعیین موقعیت سفینه و ماهواره‌های فضایی از ساعت استفاده می‌کنند. آن‌ها سیگنال‌هایی به سوی فضاپیمای هدف ارسال می‌کنند تا پاسخ سیگنال به زمین باز گردد، طول این فاصله رفت و برگشت می‌شود نقطه‌ای که سفینه فضایی قرار دارد و فاصله آن از زمین را نشان می‌دهد.

برای رفع خطا و کاهش میزان خطای محاسباتی برای تعیین موقعیت مکانی فضاپیما و سایر وسایل حمل و نقل فضایی به ساعت‌هایی بسیار دقیق نیازاست که بتوانند میلیارد ثانیه از زمان را اندازه گیری کنند. این ساعت‌ها باید پایدار باشند و خطای آن‌ها میل به صفر را طی کند.

کارشناسان ناسا درساخت این ساعت از کریستال‌های کوارتز استفاده کرده اند که با دریافت ولتاژ در فرکانسی مشخص ارتعاش پیدا می‌کنند و به این ترتیب مشابه آونگ ساعت‌های قدیمی زمان را نشان می‌دهند.


برای کاهش میزان خطای کریستال کوارتز دانشمندان نوسانگر‌های کریستال کوارتز را با انواع مختلفی از اتم‌ها ترکیب می‌کنند تا پایداری بیشتری به دست آورند.

در ساعت اتمی فضایی ناسا از اتم‌های فلز جیوه و یون‌های جیوه استفاده شده است. کارشناسان تخمین زده اند این ساعت ۱۰ میلیون سال طول می‌کشد تا یک ثانیه به طور کامل اشتباه نشان دهد.

به گفته کارشناسان ساعت‌های اتمی به دلیل ترکیب اتم‌های به کار رفته درونشان می‌توانند خود را تصحیح کنند و این سبب می‌شود تا ساعت‌های اتمی عملکردی فراتر از ساعت‌های مکانیکی داشته باشند.

منبع:Space

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار