به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از مدیکال اکسپرس، شکلی از ارتباط سلولی به نام سیگنالینگ خارپشت برای رشد جنینی در پستانداران حیاتی است. اما علامت گذاری خارق العاده «جوجه تیغی» در انواع مختلف سرطان از جمله سرطان سینه، باعث تهاجم تومور، گسترش آن به سایر اندام‌ها و مقاومت چند دارویی می‌شود.

دو سال پیش، دکتر لالیتا شوده و همکارانش نشان دادند که سیگنالینگ جوجه تیغی نقش مهمی در تغییر اجزای ایمنی ریز محیط تومور دارد. اکنون آن‌ها گزارش می‌دهند که چگونه جوجه تیغی ماکروفاژ‌های مرتبط با تومور (سلول‌های ایمنی که باید محافظان ضدالتهاب در برابر رشد تومور باشند) را به ماکروفاژ‌های غیرتهاجمی سیستم ایمنی موسوم به ماکروفاژ‌های M۲ تبدیل می‌کند.

این سیگنال دهی توسط محیط زیست تومور نشان می‌دهد که استفاده از مهارکننده‌های سیگنالینگ خارپشت موجود و بالینی تایید شده ممکن است از خواص ترویج کننده تومور ماکروفاژ‌های M۲ مرتبط با تومور در ریز محیط آن بکاهد. افزایش نفوذ ماکروفاژ‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی، با جایگزین M۲ با پیش آگهی ضعیف در بیماران مبتلا به سرطان همراه است.

شوده، استاد آسیب شناسی دانشگاه آلاباما در بیرمنگام، می‌گوید: جذابیت هدف گیری سیگنالینگ جوجه تیغی ناشی از در دسترس بودن چندین مهارکننده تایید شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکاست که در کلینیک مورد استفاده قرار می‌گیرد و آن را برای انواع مختلف تومور‌ها قابل استفاده می‌کند؛ کار ما این امکان را دارد که محاصره جوجه تیغی چند بعدی در تاثیر خود در تنظیم مجدد متابولیسم و ​​در نتیجه عملکرد ماکروفاژ‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی باشد؛ بنابراین مهار سیگنالینگ جوجه تیغی می‌تواند با دو فایده هدف قرار دادن مستقیم سلول‌های تومور و پیکربندی مجدد محیط ایمنی تومور در حالت فعال شده با سیستم ایمنی همراه باشد.

ماکروفاژ‌های M۱ و M۲ دارای مدار‌های متابولیکی متمایزی هستند که به زنده ماندن آن‌ها و عملکرد‌های مختلف در پاسخ ایمنی کمک می‌کند. ماکروفاژ‌های M۱ دارای متابولیکی هستند که از طریق گلیکولیز انرژی ایجاد می‌کند که برای عملکرد‌های آن‌ها در از بین بردن تومور کافی است، در حالی که ماکروفاژ‌های M۲ از فسفوریلاسیون اکسیداتیو استفاده می‌کنند که راهی بسیار کارآمد برای تولید انرژی مورد نیاز برای عملکرد‌های تقویت کننده تومور است.

با استفاده از دو مدل موش از تومور‌های پستانی و درمان آن‌ها با مهار کننده خارپشت ویسمودگیب، شوده و همکارانش شاهد تغییر چشمگیری در ماکروفاژ‌های نفوذ کننده تومور بودند. این مهار کننده به طور قابل توجهی متابولیسم ماکروفاژ‌ها را به ویژه در کاهش جریان از طریق مسیر بیوسنتزی اوریدین دی فسفات N-acetylglucosamine تغییر داد. 

این به نوبه خود، بر روی فاکتور رونویسی STAT۶ تاثیر منفی داشت و باعث کاهش اصلاح O-link-N-acetylglucosaminylation  آن شده و آن را فعال‌تر کرد، این امر منجر به افزایش بیان ژن‌های Arg۱ و Cd۲۰۶ برای حالت سرکوب کننده سیستم ایمنی ماکروفاژ‌های M۲ شد. تنظیمات غیر فعال STAT۶ همچنین منجر به افزایش بیان ژن‌هایی می‌شود که متابولیسم را برای اکسیداسیون اسید‌های چرب برای ماکروفاژ‌های M۲ متابولیک متمایل می‌کند.

با این حال هنگامی که مهار کننده جوجه تیغی منجر به کاهش O-GlcNAc در اصلاح STAT۶ شد، متابولیسم ماکروفاژ‌ها و زیست انرژی از فسفوریلاسیون اکسیداتیو و اکسیداسیون اسید‌های چرب به گلیکولیز تغییر کرد. میتوکندری‌ها (نیروگاه‌های سلول) از میتوکندری‌های ذوب شده معمولی سلول‌هایی که از اکسیداسیون اسید‌های چرب استفاده می‌کنند، به میتوکندری‌های تکه تکه تبدیل شده است.

شوده گفت: این ماکروفاژ‌های خارپشتی یادآور ماکروفاژ‌های التهابی M۱ هستند که از نظر فنوتیپی با میتوکندری‌های تکه تکه مشخص می‌شوند. این اولین بار است که نشان داده شده است که فعالیت جوجه تیغی برنامه ریزی متابولیک و انرژی زیستی ماکروفاژ‌های مرتبط با تومور را تنظیم می‌کند. علاوه بر این کار ما شواهدی را برای تعدیل فعالیت خارپشت و در نتیجه متابولیسم ماکروفاژ‌ها ارائه می‌دهد تا انعطاف پذیری ماکروفاژ‌ها را تغییر دهد.

سیگنالینگ خارپشت شامل پروتئین‌های به اصطلاح جوجه تیغی است که به سلول‌ها متصل شده و سیگنالی را در داخل سلول ایجاد می‌کند. این مسیر سیگنال دهی رشد همه حیوانات دوطرفه را در طول رویان زایی هدایت می‌کند. دو ژن اول جوجه تیغی از جهش‌های مگس میوه کشف شد که باعث می‌شد لارو‌های مگس میوه شبیه جوجه تیغی به نظر برسند و تیغ دار باشند، بنابراین نام آن‌ها از گونه‌های جوجه تیغی گرفته شده است: جوجه تیغی صحرایی و جوجه تیغی هندی.

بیشتر بخوانید 

• توسعه روش‌های درمانی سرطان با تقلید از نوعی پروتئین خاص

انتهای پیام/