نتایج این مطالعه، نیاز به تحقیقات بیشتر برای بررسی تاثیر تصحیح مشکلات بینایی در افراد مسن به عنوان مثال، با عینک یا جراحی آب مروارید برای جلوگیری از اختلالات شناختی و زوال عقل را نشان می‌دهد.

بی بی ژو، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه پکینگ، در این باره گفت: این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که ارتباط بین مشکلات بینایی و پیامد‌های شناختی را در افراد مسن از طریق بررسی جامع همه مطالعات مبتنی بر جمعیت ارزیابی می‌کند.

او گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهند از بین رفتن بینایی یک عامل خطر برای ابتلاء به زوال عقل است. اگرچه دلایل این امر نامشخص هستند؛ اما نشان می‌دهند که تشخیص و درمان بیماری‌های چشمی ممکن است مفید باشند، هم برای بهبود کیفیت زندگی فرد و هم برای کاهش سرعت یا توقف روند از دست دادن حافظه.

محققان رابطه بین اختلال بینایی و پیامد‌های شناختی را در افراد مسن‌تر بررسی کردند.

آن‌ها دریافتند که:

• افرادی که مشکل بینایی داشتند، بدون توجه به این که نقص بینایی آن‌ها توسط خود گزارش شده باشد یا با استفاده از معیار‌های عینی تشخیص داده شده باشد، با افزایش خطر ابتلاء به اختلال شناختی و زوال عقل روبه رو بودند.

• احتمال ابتلاء به اختلال شناختی در بین افرادی که مشکل بینایی داشتند در مقایسه با افرادی که مشکل بینایی نداشتند ۱۳۷ درصد بیشتر بود.

• افرادی که در ابتدا مشکل بینایی داشتند، در مقایسه با افرادی که نداشتند، ۴۱ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلاء به اختلال شناختی و ۴۴ درصد افزایش خطر زوال عقل بودند.

بی بی گفت: نتایج جدید ما اهمیت معاینه چشمی منظم را برای افراد مسن نشان می‌دهند که امکان تشخیص و درمان زودهنگام مشکلات احتمالی بینایی آن‌ها را فراهم می‌کند.