یونس پناهی با بیان این که، یکی از پیشرفت‌های چشمگیر ایران در حوزه بهداشت و درمان افزایش امید به زندگی از ۶۰ سال به سن ۷۵ تا۸۰ سال است، گفت: افزایش امید به زندگی در ایران، علاوه بر موفقیت حیطه بهداشت و درمان، نشان از آن دارد که جمعیت ایران رو به پیری است و طرح جوانی جمعیت را باید جدی بگیریم.

معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت با بیان این که کشورمان در حوزه تحقیقات و پژوهش علوم پزشکی جایگاه مطلوبی دارد و ۱۰۰۰ مرکز تحقیقاتی در کشور فعال هستند، افزود: در کشور ۶۹ پژوهشکده سلامت فعال است و ۴۶۵ مجله تحقیقاتی منتشر می‌شود.

معاون وزیر بهداشت با تاکید بر این که تمام تحقیقات علمی و پژوهشی کشور باید به سمتی سوق داده شود که در جهت حل مشکلات مردم باشد، ادامه داد: در دانشگاه نسل چهارم برای مردم و حل مشکلات آن‌ها اهمیت زیادی قائل هستند و ما هم باید در جهت تحقق دانشگاه نسل چهارم حرکت کرده و همه تلاش‌ها باید به گونه‌ای باشد که علم را متناسب با زمان خودش بیاموزیم. اکنون باید در جهت علوم جدید همانند پزشکی انفرادی، هوش مصنوعی و ژن درمانی حرکت کنیم.

وی با اشاره به این که باید به نیروی انسانی بها داد و نخبگان رشته‌های مختلف پزشکی را جذب کرد، افزود: دانشگاه نسل چهارم در حیطه اجتماعی و مردم، نیاز‌های جامعه را بررسی کرده و متناسب با نیاز جامعه، دنبال حل مسئله خواهد بود.

پناهی با اشاره به این که یکی از مأموریت‌های جدی وزارت بهداشت تولید دانش، ایجاد قدرت در حوزه دانش و مراکز تحقیقاتی بوده است، عنوان کرد: برنامه‌های تحول به دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور ارسال شده است. مراکز تحقیقاتی باید جهت دار شوند و این مراکز باید پاسخگو و در زمینه‌ حل مسائل در راستای نیاز مردم فعالیت کنند.

رضایی رئیس کمیته کشوری تحقیقات و فناوری دانشجویی وزارت بهداشت نیز گفت: ۱۷ سخنران و پوستر برتر در نخستین کنگره دانشجویی پژوهش و فناوری دانشجویان شمال ایران و ششمین کنگره داخلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل مورد تقدیر قرار گرفتند.

رضایی افزود: نخستین همایش دانشجویان علوم پزشکی شمال کشور فرصت بسیار خوبی بود تا ضمن ارائه نتایج پژوهش ها، بتوانیم امید را در دل جوانان زنده نگه داشته و دانشجویان مهارت‌های مختلف تحقیقاتی و ارائه را یاد بگیرند.

وی گفت: در راستای اهداف کنگره تلاش می‌شود دانشجویان علوم پزشکی کشور در دوران دانشجویی در حیطه پژوهش و فناوری، توانمند شوند. همچنین فرصتی فراهم شود تا در بحث فن بیان و چگونگی ارائه تحقیقات، خلا‌های موجود، جبران شود تا بتوان نتایج یافته‌های پژوهشی را در اختیار جامعه قرار داد.