در کتاب «رؤیای آمریکایی» آمده  است: در سال ۱۹۸۷ میلادی، روزنامه نیویورک‌تایمز به نقل از گفته‌های یکی از کارشناسان نظامی غرب آسیا چنین نوشت: طرح جنگ عراق برای اشغال اراضی ایران در سال ۱۹۵۰ (اواخر ۱۳۲۹) هم‌زمان با تصویب لایحه ملی‌شدن صنعت نفت ایران و طرد کمپانی نفتی بریتانیا، با کمک و یاری دولت انگلستان پی‌ریزی شد. هدف از این طرح، تسلط بر استان نفت‌خیز خوزستان بود، مشروط بر اینکه در پی حمله عراق و اشغال برق‌آسای شماری از مناطق سوق‌الجیشی و شهر‌های ایران، آتش‌بسی با نظارت شورای امنیت سازمان ملل متحد بین طرفین برقرار شود و در طول دوران متارکه جنگ، ایران از این استان به نفع عراق چشم‌پوشی کند.

ظرف ۳ سال بعد از طراحی این نقشه، مفاد آن توسط انگلیسی‌ها بار‌ها مورد جرح‌وتعدیل قرار گرفت، تا هماهنگ با شرایط و احوال آن زمان باشد. طرح یاد شده از سوی مستشاران انگلیسی که در آن زمان در مناطق مختلف غرب آسیا حضور داشتند، به‌روزرسانی شد، ولی به دلیل آنکه ایران با انجام کودتای انگلیسی ـ آمریکایی آژاکس در آگوست ۱۹۵۳ (۲۸ مرداد ۱۳۳۲) مجدداً در حوزه نفوذ استعمار انگلستان قرار گرفت، از اجرای آن صرف‌نظر شد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و ناکامی ایالت متحده آمریکا برای دستیابی به اهدافش در ایران، آمریکا صدام را جلو انداخت تا همان طرح انگلیس در سال ۱۳۲۹ را اجرایی کند، در حقیقت جنگ نیابتی صدام در سال ۱۳۵۹ با چراغ‌سبز آمریکایی‌ها کلید خورد و تهاجم مسلحانه و سراسری رژیم بعث عراق به ایران، ظهر روز ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ اتفاق افتاد. در این حمله چند هزار کیلومتر از سرزمین‌های غرب و جنوب کشورمان به اشغال بعثی‌ها درآمد. ضمن اینکه با حمایت‌های آمریکا، اروپا، پادشاهی سعودی و دیگر حکام مرتجع عرب به مدت هشت سال ادامه پیدا کرد.

منبع: فارس