به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک، از آنجا كه مي دانيم وضع موجود در اثر تفكرات، شرايط، رفتارها و كردارهاي فعلي ايجاد شده است، نمي توانيم انتظار داشته باشيم كه ادامه همين تفكرات، شرايط، رفتارها و كردارها بتواند وضع مطلوب را به وجود آورد. به ناچار تغيير همه يا بعضي از آنها را ضروري مي يابيم. مثالي ساده اين موضوع را روشن تر مي كند. فرض كنيد شما اكنون وزنتان هشتاد كيلو است (وضع موجود) و مي خواهيد آن را به شصت كيلو برسانيد (وضع مطلوب). بي ترديد ناگزيريد كه ابتدا تصوير ذهني خود را در مورد نيرو، سلامت، و تناسب اندام و سپس سبك زندگي، برنامه غذايي، و ميزان فعاليت هاي بدني خويش را تغيير بدهيد تا به نتيجه دلخواهتان برسيد.
بسياري از مردم در راه پيروزي گام برنمي دارد چون نمي خواهند وضع نسبتا ثابت موجود را كه برايشان راحت و آشناست با وضع مطلوب ولي ناآشنايي كه متضمن تغيير مي باشد عوض كنند. اما افراد پيروزي خواه، از تغيير استقبال كرده و تغييردهنده نيز مي شوند. آنها مي دانند كه تغيير دادن آگاهانه همه يا بعضي از عواملي كه اوضاع و احوال فعلي را به وجود آورده اند در مواردي، و ايجاد بينش، نگرش، محيط، عوامل و شرايط جديد در موارد ديگر، جزء ضرورت هاي موفقيت مي باشد. روشن است كه هر چه موفقيتي بزرگ تر باشد تغييرات بيشتري را مي طلبد.
مي توان جريان پوياي از خواستن تا دست يافتن را به سفر تغييردهنده و رشدافزايي تشبيه كرد و شرايط عمومي آن و ويژگي هاي مسافر و مقصدش را بررسي نمود، تا آنها هم كه تغيير را نمي خواهند و يا به دلائلي توانايي هاي خود را نديده مي گيرند، آگاهي و انگيزه بيشتري براي آغاز سفر پيروزي خود پيدا كنند. واژه هاي بكار رفته در اين تشبيه به صورت زير تعريف مي شوند:
مبدأ = وضع موجود
مقصد= وضع مطلوب (آرزو، هدف)
مسافر= فردي پايدار با آرزويي شعله ور
باروبنه= دانش، اراده، تعهد و تمركز
خودرو= اميد، اعتماد به نفس و پشتكار
راه= نقشه و برنامه پيروزي
تابلو راهنما= دانش و تجربه پيشروان
سوخت= تجسم پيروزي و امتيازاتش
جاده و راه مسافر پيروزي، نقشه و برنامه اي است كه پس از تبديل كردن آرزو به هدف، براي خود ساخته و آن را دنبال مي كند. اين نقشه و برنامه كه ريز اقدامات انجام دادني هر سال، ماه، هفته و روز را نشان مي دهد، مسير دقيق سفر و برنامه هر روزه اش را مشخص مي سازد./س