بی‌شک انقلاب اسلامی ایران از همه انقلاب‌ها جداست/ انقلاب اسلامی، تحفه الهی و هدیه غیبی

به گزارش حوزه احزاب باشگاه خبرنگاران، در تاریخ 1368.03.15 یک روز پس از ارتحال حضرت امام خمینى(ره)، متن وصیتنامه، حسب الامر ایشان به وسیله رهبر معظم انقلاب اسلامى حضرت آیت الله خامنه‏‌اى در مجلس خبرگان براى نخستین بار مفتوح و قرائت گردید. گزارش کامل این جلسه از طریق رسانه‏‌هاى گروهى پخش شد و متن دستخط وصیتنامه نیز در اختیار امت اسلامى قرار گرفت.

 

وصیتنامه امام خمینى(ره) چشمه حکمتى است که از دل مصفا و الهى آن حضرت جوشیده و بر قلم مبارکش جارى گردیده تا حجّتى دیگر بر تبیین سیره عملى آن بزرگوار باشد و راه را پیشاپیش، بر همه شبهات و تردیدها و القائات خنّاسان مسدود کند.

 
امام خمینى(ره) نگارش وصیتنامه سیاسى- الهى خویش را- که در حقیقت پیام جاوید و خلاصه همه وصایا و پیام هاى زندگى ایشان است- در تاریخ 26 بهمن 1361 به پایان رسانده و نسخه‌اى از آن را طى پیامى به تاریخ 22 تیر 1362 نزد خبرگان اولین دوره مجلس خبرگان رهبرى به امانت سپردند.

متن کامل وصیتنامه امام خمینى(ره)، به عنوان پیام جاودانه ایشان در جلد پایانى صحیفه امام (به عنوان آخرین سند) درج شده است.

 باتوجه به اهمیت موضوعی این وصیتنامه، علاقه مندان به خواندن وصایای امام(ره) می‌توانند هر روز راس ساعت 6 صبح با مراجعه به سایت باشگاه خبرنگاران، یک مورد از تاکیدات رهبر کبیر انقلاب اسلامی را مطالعه کنند.

انقلاب اسلامی تحفه الهی و هدیه غیبی

ما می‌دانیم كه این انقلاب بزرگ كه دست جهانخواران و ستمگران را از ایران بزرگ كوتاه كرد، با تأییدات غیبی الهی پیروز گردید. اگر نبود دست توانای خداوند امكان نداشت یك جمعیت 36 میلیونی با آن تبلیغات ضدّ اسلامی و ضد روحانی خصوص در این صد سال اخیر و با آن تفرقه افكنی‌های بی‌حساب قلمداران و زبان مُزدان در مطبوعات و سخنرانی‌ها و مجالس و محافل ضد‌اسلامی و ضد‌ملی به صورت ملیت، و آن همه شعرها و بذله گویی‌ها، و آن همه مراكز عیاشی و فحشا و قمار و مسكرات و مواد مخدره كه همه و همه برای كشیدن نسل جوان فعال كه باید در راه پیشرفت و تعالی و ترقی میهن عزیز خود فعالیت نمایند، به فساد و بی‌تفاوتی در پیشامدهای خائنانه، كه به دست شاه فاسد و پدر بی‌فرهنگش و دولت‌ها و مجالس فرمایشی كه از طرف سفارتخانه‌های قدرتمندان بر ملت تحمیل می‌شد، و از همه بدتر وضع دانشگاه‌ها و دبیرستان‌ها و مراكز آموزشی كه مقدرات كشور به دست آنان سپرده می‌شد، با به كار گرفتن معلمان و استادان غرب‌زده یا شرق‌زده صد‌درصد مخالف اسلام و فرهنگ اسلامی بلكه ملی صحیح، با نام «ملیت» و «ملی گرایی»، گرچه در بین آنان مردانی متعهد و دلسوز بودند، لكن با اقلیت فاحش آنان و در تنگنا قرار دادنشان كار مثبتی نمی‌توانستند انجام دهند و با این همه و ده‌ها مسائل دیگر، از آن جمله به انزوا و عزلت كشیدن روحانیان و با قدرت تبلیغاتْ به انحراف فكری كشیدن بسیاری از آنان، ممكن نبود این ملت با این وضعیت یكپارچه قیام كنند و در سرتاسر كشور با ایده واحد و فریاد «الله اكبر» و فداكاری‌های حیرت‌آور و معجزه آسا تمام قدرت‌های داخل و خارج را كنار زده و خودْ مقدرات كشور را به دست گیرد. بنابراین شك نباید كرد كه انقلاب اسلامی ایران از همه انقلاب‌ها جدا است: هم در پیدایش و هم در كیفیت مبارزه و هم در انگیزه انقلاب و قیام. و تردید نیست كه این یك تحفه الهی و هدیه غیبی بوده كه از جانب خداوند منان بر این ملت مظلوم غارت‌زده عنایت شده است.

انتهای پیام/