ابتدا علیرضا پورامید که اجرای برنامه را برعهده گرفته بود بعد از سلام و احوالپرسی حضار را به تماشای کلیپی که به همت خانه موسیقی، فرامرز امینی و محمدرضا آقایی ساخته شده بود، دعوت کرد. در این کلیپ سیر زندگی نریمان و چگونگی طی کردن مراحل موفقیت زندگیاش یک به یک بازگو شد و جملات از همکاران و دوستان وی در وصف نریمان در لابه لای آن گنجانده شده بود.
سپس پورامید عنوان کرد: فرهنگسرای ارسباران همیشه همکاری را برای اجرای این گونه مراسمهای داشته و جلساتی مثل نقد خانه موسیقی هم قرار بود در چنین مکانی باشد اما به دلایلی این مراسم لغو شد ولی رسوبات آن به صورت دلخوری مانده است.
سپس حمیدرضا نوربخش برای سخنرانی به روی صحنه آمد و اظهار داشت: حضور امشب ما در کنار هم برای تقدیر از نریمان است کسی که احتیاج به تعریف ندارد اما نکاتی را به اجماع بازگو میکنم از ویژگیهای نریمان استقلالطلبی و استغنای طبع وی بود که در برخورد با مسئولین معمولا چیزی برای خود نمیخواست این ویژگی در منش خانواده وی هم در زمانی که نریمان در بیمارستان بستری بود موج میزند به خاطر دارم زمانی برای ملاقات با نریمان رفته بودم خانواده وی بدون گلایه و درخواستی از ما استقبال کردند و این نشانه بینیازی خانواده نریمان بود. منصور نریمان با اینکه عود را که ساز دبیران ایرانی است را زنده کرده بود اما هیچ گاه در این زمینه ادعایی نداشت.
وی ادامه داد: اگر کسی نقدی دارد باید گفته شود ولی تخریب نکنیم متاسفانه این نوع نقد رسانهها هم رسیده و ما نقدی تخصصی و فنی نداریم در خصوص جلسه نقد خانه موسیقی باید بگویم آنچه باعث لغو این جلسه شد عدم هماهنگی بوده است و زمانی که قرار برگزاری جلسه نقدی داریم باید هر دو طرف در آن جلسه حضور داشته باشد.
پس از سخنان نوربخش نگار بوبان از شاگردان عود نواز ایران قطعاتی را تقدیم به استاد خود کرد.
سپس نادر گلچین به سختی اما با صلابت روی صحنه آمد تا متن تسلیت خود را برای خانواده نریمان قرائت کند.
وی افزود: وضعیت روحی و جسمی خوبی ندارم اما به احترام منصور نریمان آمدم.
وی پس از قرائت متن خود گفت: در خانه عودی دارم که ساخته دست نریمان است و به هیچ قیمتی هم آن را نمیفروشم زیرا وی میخواست این ساز در آغوش من آرام گیرد.
در نهایت این مراسم با اجرای گروه (پدر عود)، سخنرانی فضل الله توکل (استاد سنتور)، کلیپی در دکلمههای نریمان و آواز علی جهاندار به پایان رسید.
انتهای پیام/