رضا اسماعیلی شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به وجود سنت مثنوی‌خوانی در گذشته اظهار کرد: سنت مثنوی‌خوانی به طور معمول در خانواده‌ها به عنوان یک سرمایه بزرگ ادبی وجود داشت و پدر یا بزرگتر خانواده ابیاتی از مثنوی را قرائت می‌کرد. گاهی تفسیر ابیات مثنوی نیز توسط وی با توجه به میزان تسلط و سوادش انجام می‌شد اما این مسئله در سال‌های اخیر به دلایل مختلفی انجام نمی‌شود.

وی افزود: گسترش شبکه‌های مجازی از جمله دلایلی است که در خانواده‌ها کمتر به مثنوی‌خوانی توجه می‌شود. نسل امروز با گنجینه‌های ادب فارسی بیگانه شده‌اند و مردم کمتر به کتاب‌های آن‌ها مراجعه می‌کنند. این مسئله درباره شاعرانی چون مولانا و حافظ نیز صدق می‌کند و شکاف بین مردم و گنجینه‌های ادب فارسی به خوبی احساس می‌شود.

این شاعر با اشاره به مثنوی معنوی به عنوان یکی از گنجینه‌های ادب فارسی بیان کرد: در واقع ترجمه‌هایی از آیات قرآن و احادیث دینی در مثنوی وجود دارد و تفسیر ساده آیات قرآنی را می‌توان در قالب داستان‌های این کتاب مشاهده کرد. این مسئله به بیان فرهنگ اسلامی نیز کمک می‌کند.

اسماعیلی ادامه داد: مثنوی‌خوانی در خانواده‌هایی که هنوز پایبند به اصالت فرهنگی هستند، دیده می‌شود و این خانواده‌ها به مثنوی معنوی مراجعه می‌کنند. شاید دلیل آنکه نسل امروز مانند گذشته اقبال و توجهی به مطالعه مثنوی معنوی ندارد، به فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی باز گردد. این مسئله که مردم به این شبکه‌ها بیشتر مراجعه می‌کنند و شیوه مطالعه در جوامع امروز تغییر به سمت مطالعه در فضای مجازی است، در کاهش مثنوی‌خوانی میان مردم تاثیر می‌گذارد. البته متولیان فرهنگی کشور باید تمهیداتی را بیندیشند تا مردم مانند گذشته به دیوان حافظ مراجعه کنند.

وی تصریح کرد: در صورتی که با مطالعه مولوی، فردوسی و حافظ بیگانه باشیم، در واقع به فرهنگ خودمان پشت کرده‌ایم. توجه به مطالعه آثار بزرگان یک ضرورت حیاتی است آن هم در شرایطی که کشورهای دیگر می‌خواهند فرهنگ ما را تغییر دهند ما در مقابل با بصیرت و آگاهی تلاش کنیم به سرمایه فرهنگی خود چنگ بزنیم.

انتهای پیام/