سالمندانی که خانه‌ای به آنها تعلق ندارد/ والدینی که به حال خودشان رها می‌شوند
با وجود اینکه عاطفه بین ایرانیان زبانزد است اما خلاهایی هم دیده می‌شود و روز به روز شاهد افزایش خانه های سالمندان در کشور هستیم.
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛
پیر شی مادر! این جمله همان جمله‌ای است که تنها افرادی که به پدر و مادر خود در زندگی اهمیت می‌دهند معنی واقعیش را می‌فهمند و تمام موفقیت‌ها و برکات زندگیشان را ناشی از همین دعای کوچک مادر خود می‌دانند و روز به روز به برکت زندگیشان بیشتر می‌رسند و برعکس، هستند کسانی که به خاطر دغدغه‌هایشان از آنان غافل می‌شوند و نه تنها به پدرو مادر خود سرکشی نمی‌کنند بلکه در بد‌ترین وضعیت آنها را در گوشه‌ای از خانه سالمندان رها و تنها می‌گذارند و هیچ وقت نمی‌دانند و شاید یک روز به خودشان بیایند که تمام مشکلات و گرفتاری‌های آنان از کجا آب می‌خورد.
خانه‌ای میزبان میلیون‌ها سالمند
دکتر طاهری متخصص طب سالمندان و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهار داشت: تعداد سالمندان کشور بیش از ۶ میلیون و ۱۵۰ هزار نفر هستند که حدود هشت و دو دهم درصد (8.2%) جمعیت کل کشور را تشکیل می‌دهند اما تعداد سالمندانی که در خانه سالمندان زندگی می‌کنند کمتر از یک درصد است و اکثر سالمندان ما بیشتر خانواده دارند وهمراه با بقیه اعضای خانواده زندگی می‌کنند این آمار در کشور خیلی کمتر از آماری است که در کشورهای اروپایی وجود دارد.
دکتر نحوی‌نژاد متخصص امور سالمندی و معاون توانبخشی سازمان بهزیستی کشور بیان کرد: یکی از بلایی که ثمره ماشینی شدن زندگی است پدیده انزوای انسان‌ها به ویژه در گروه سالمندان است. هرچند که در کشور ما تنها ۱۰ درصد از سالمندان در تنهایی مطلق زندگی می‌کنند اما باز هم زیبنده آن عواطف پاک مردم کشورمان نیست که همین تعداد سالمند هم به تنهایی به سر ببرند.
برکت خانه باید در خانه باشد نه در آسایشگاه
دکتر طاهری با اشاره به علت‌های سپرده شدن افراد مسن به خانه سالمندان تصریح کرد: عموما علت‌های مختلفی برای سپرده شدن به خانه سالمندان وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به انتخاب خود سالمند با توجه به توجیهاتی که برای خود دارد، امکان پذیر نبودن یا مشکلاتی که در ارائه خدمت به این افراد در منزل وجود دارد، نداشتن خانواده یا دوست و آشنایی برای مراقبت و نگهداری سالمند اشاره کرد.
همچنین برخی از فرزندان سالمندان برای تحصیل یا زندگی به خارج از کشور رفته‌اند و سالمند به دلیل وابستگی زیادی که به دست جمعی زندگی کردن دارد در نهایت مجبور می‌شود برای ادامه زندگی خانه سالمندان را انتخاب نماید.
افسردگی محصول پیری نیست
دکتر رباب صحاف دکترای تخصصی پزشک سالمندان و عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت: شناسایی عوامل مختلف افسردگی در سالمندی برای رفع این مشکل بسیار اهمیت دارد. در دو حالت سالمند افسرده می‌شود یا نشانه‌هایی از افسردگی را در قبل از دوره سالمندی داشته و در این دوره مجددا بروز می‌کند و یا به دلیل تفکرات و دیدگاه اشتباهی مثل اینکه دوران سالمندی دیگر دوران آخر عمرشان است و دیگر در این دوران نباید فعالیت داشته باشند بسیاری از توانایی‌هایشان را از دست می‌دهند و به مرور افسرده می‌شوند.
دکتر صحاف عنوان کرد: افسردگی به شدت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد و منجر به یاس و ناامیدی و عدم شرکت در انواع فعالیت‌ها می‌شود. افراد سالمند به دلیل سن بالا به طبع دارای مشکلات جسمی نیز هستند و وقتی افسردگی بر آنها غلبه می‌کند تمایلی به درمان مشکلاتشان از خود بروز نمی‌دهند از این رو سرزندگی و نشاط در زندگی خود را از دست می‌دهند.
وی ادامه داد: از انجایی که در پشت پرده افسردگی به ویژه در سنین بالا مشکلات عمده وجود دارد و خوشبختانه افسردگی به راحتی قابل درمان است جلوگیری و یا درمان به موقع و سریع آن برای سالمندان ضرورت دارد تا دوره سالمندی هم به یکی از دوران‌های خوب زندگی تبدیل شود.
کلید سلامتی سالمندان در دستان فرزندان
معاون توانبخشی سازمان بهزیستی گفت: سالمند برای اینکه بتواند از عوارض دوران سالمندی دور باشد و شادابی خود را حفظ کند نیازمند این است که از یک تغذیه مناسب با یک الگوی ویژه پیروی کند (مثلا به طور مشخص غذای او کم نمک و کم شیرینی باشد) و یک برنامه غذایی با مقدار مناسبی از کلسیم و ویتامین‌ها و.. داشته باشد از این رو این موضوع می‌طلبد که برای طبخ غذا و آماده سازی آن سالمند تنها نباشد و فردی جز او این موارد را در کنترل خود بگیرد.
وی بیان کرد: سالمندان به دلیل مشکلات جسمی و بیماری‌های مزمن متناسب با سنشان و عوارض جانبی داروهایی که استفاده می‌کنند (مثل سرگیجه، بی‌اشتهایی و سایر ناراحتی‌های جسمی و روحی) نیازمند کسی هستند که از آنها مراقبت کند و در نهایت فرد سالمند تنها زندگی نکند.
نگذاریم دیوار همدم سالمندان شود
نحوی‌نژاد عنوان کرد: سالمندان به لحاظ از دست دادن نزدیکان و پایگاه‌های اجتماعی و اقتصادیشان از روحیه بسیار شکننده‌ای برخوردارند که لازم است در جهت تلطیف اوضاع، شرایطی ایجاد شود که همگو و هم سخن داشته باشند و با مرور خاطرات و شرایطی که در زندگی برایشان رقم خورده است و با دردودلی که در این زمینه انجام می‌دهند این حس که به حال خودشان رها شده‌اند و در آستانه مرگ هستند از آنها دور شود.
وی افزود: در کنار این قضیه مسئله رسیدگی به اوضاع شخصی یک سالمند مطرح است. یک سالمندی که زندگی پراقتداری را پشت سر گذاشته و از احترام خاصی برخوردار بوده است پوشیدن یک لباس چروکیده یا لباسی که زیبنده او نیست زندگیش را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد بنابراین باید همدرد و همدلی باشد که در نهایت کارهای زندگی آنها را مطابق میل و سلیقه‌شان انجام دهد و بتوانند در کنار دیگران از زندگی خود لذت ببرند.
طلوعی باشیم برای غروب تنهایی سالمندان
این متخصص طب سالمندان در اذعان داشت: متاسفانه بعضی از خانواده‌ها وقتی که سالمندشان را به خانه سالمندان می‌سپارند تصور می‌کنند که دیگر وظیفه‌ای نسبت به آنها ندارند و مرکزی وجود دارد که بابت پولی که ماهانه دریافت می‌کند ازآن‌ها به نحو مطلوب نگهداری خواهد کرد در صورتی که این تصور کاملا اشتباه است و نیاز عاطفی که سالمندان ما دارند هرگز با سپرده شدن به خانه سالمندان کمرنگ نخواهد شد حتی اگر با صلاحدید خودشان آمده باشند ان‌ها همواره چشم به راه عزیزانشان هستند برای اینکه در هر زمان بیایند و به آنها سربزنند.
شایسته نیست این افراد که سالیان طولانی مسئولیت بزرگ کردن و پرورش فرزندانشان را برعهده داشته‌اند چشم انتظار باشند که عزیزشان در اتاقشان را بزند و به دیدار آنها بیاید. بنابراین این وظیفه ملی است که نه تنها خانواده این افراد برای سرزدن و سرکشی از آنها به خانه سالمندان مداوم مراجعه کنند بلکه همه افراد جامعه در فرصت‌هایی که دارند برای تقویت روحیه و رابطه عاطفی و ارائه خدمت به آنها سرکشی کنند و از حالشان خبر بگیرند.
گزارش از محیا معصومی
انتهای پیام/
