به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، معلمانی که به دانش‌آموزان خودباوری و لذت از زندگی را القا می‌کنند قهرمان هستند ؛ معلمانی که تاثیر بسیاری بر تربیت دانش‌آموزان و به تبع آن اثر گذاری در جامعه دارند. در ادامه پنج معلمی که بر جامعه تاثیر شگرفی داشته‌اند،  معرفی می‌کنیم. 

آنی سالیوان (Annie Sullivan Macy)

همه ما او را به عنوان بهترین  معلم هلن کلر شناخته‌ایم. چند نفر از ما می‌دانیم این است که آنی سولیوان با وجود نابینایی و تیم بودن در سن کودکی شانس ثبت نام در مدرسه را پیدا کرد و بعد از مواجه  با این مشکلات، مدرسه  به او کمک کرد .

سالیوان  با عزم شخصی برای موفقیت و معلمانی که به او اعتقاد داشتند، تحصیلات خود را با درجه عالی در  سال ۱۸۸۶  به پایان رساند.

وی در مقاله‌ای   نوشت: «من درد فیزیکی زیادی را متحمل شدم و می‌توانم با هر کسی که رنج می‌برد، همدردی کنم اما ناملایمات فقط حس شقفت در من ایجاد نمی‌کند بلکه مرا حریص می‌کند.»

با همین حس شفقت توام با انگیزه  او دانش‌آموز نابینا، ناشنوا و فاقد قدرت تکلم خود، هلن کلر، را از دنیای بی صدا و تاریکیبه  نور رساند و  به دوست مادام العمر و همراه اش تبدیل شد.

او به هلن کمک کرد تا یک مدرک دانشگاهی دریافت کند و سرانجام به همراه هلن از دانشگاه تمپل در فیلادلفیا در سال ۱۹۳۱ به درجه افتخاری رسید  و یک سال پس از دریافت این مدرک،  آن را پذیرفت.

اِما ویلارد (Emma Willard)

اِما ویلاد  در سن حدود  ۱۷ سالگی بود که به تشویق پدر کشاورزش برای یادگیری و حضور در دانشگاه انگیزه پیدا کرد؛ اِما در همان ۱۷ سالگی معلم شد و مثل مردان در آن سن برای مطالعه و یادگیری ریاضیات و فلسفه  تلاش می‌کرد؛ وی در سال ۱۸۱۹  مقاله ای به نام «طرح بهبود آموزش زنان»  نوشت.

او آرزو داشت که مانند مردان یک موسسه یا مدرسه برای زنان با بودجه دولتی راه‌اندازی کند  و در نهایت و با کنکاش طولانی در این مورد، عاقبت  اولین مدرسه‌ در حوزه  آموزش عالی برای زنان  را در سال ۱۸۲۱  در ایالات متحده افتتاح کرد.

باربارا مورگان (Barbara Morgan ) 

باربارا مورگان، یکی دیگر از معلمانی است که بعد از اعلام رونالد ریگان برایحضور معلم در برنامه فضایی بلافاصله درخواست داد.اعلامیه برنامه معلم فضایی را می‌داند، بلافاصله می‌خواهد درخواست کند و معتقد بود  به عنوان معلم همیشه به دنبال فرصتی  برای آوردن جهان به کلاس درس است.

باربارا در نهایت برای برنامه معلم فضایی ناسا در سال ۱۹۸۵ انتخاب شد و  پس از فاجعه چلنجر، باربارا در ابتدا به عنوان معلم در فضا برگزیده شده بود تا اینکه این برنامه لغو شد.

باربارا هرگز دست از کار نکشید  و در سال ۱۹۹۸ به عنوان کاندیدای فضانورد انتخاب شد؛ سپس  برای تبدیل شدن به یک فضانورد تمام وقت تلاش کرد؛ رویای او ۲۳ سال پس از آنکه او در ابتدا اولین معلم در فضا بود، محقق شد.

امروز او از ناسا بازنشسته است و در حال تحصیل در دانشگاه ایالتی بویزی (Boise State University) است که در سراسر آمریکا به آموزش علوم، فناوری، مهندسی و ریاضی (STEM) می‌پردازد.

مایا آنجلو (Maya Angelou)

اکثر ما می‌دانند مایا آنجلو را  به عنوان شاعر تحسین شده آمریکایی، نویسنده و فعال حقوق مدنی می‌شناسیم؛ وی به دلیل کتاب‌های هفتگانه زندگی‌تامه‌اش که شامل شرح حال خودش از کودکی تا بزرگسالی است بسیار مشهور است.

مایا بیش از ۵۰ مدرک افتخاری دریافت کرد و  در سال ۱۹۸۱، او در دانشگاه ویک فارست  به عنوان اساتید پذیرفت شد و آنطور که خودش گفته است هیچگاه فکر نمی‌کند که یک نویسنده معلم است بلکه معلمی که می‌نویسد.

او در بیش از ۳۲ تدریس در دانشگاه ویک فارست، تجارب بسیاری کسب کرد و خودش معتقد بود که  از هر طرحی برای انتقال پیام استفاده می‌کند.

آنجلو اغلب دانشجویان  کلاسش را  به خانه اش دعوت کرد و برای آنها غذا می‌پخت؛  ادوین ویلسون یکی از کارکنان دانشگاه محل کار آنجلو می‌گفت  به هر درخواستی که برای سخنرانی، مصاحبه یا گفتگو با مایا پاسخ می‌دادیم و او می‌پذیرفت.

کریستا مک آلیف (Christa McAuliffe )

زمانی‌که در سال ۱۹۸۴ رئیس‌جمهور رونالد ریگان اعلام کرد که ناسا نه تنها نخستین شهروند خصوصی خود را به فضا می‌برد، بلکه به دنبال یک معلم برای انجام این کار است، کریستا فرصت را غنیمت شمرد و در نهایت از میان   ۱۱ هزار متقاضی، او و باربارا مورگان انتخاب شدند.

او پیشنهاد کرد که کار او در مجله منتشر شود؛  کریستا به عنوان یک معلم دوره‌ای را برای دبیرستان خود به نام «زن آمریکایی» نوشت که در آن، دانش آموزان با بررسی مجلات و نامه ها، از دیدگاه یک  زن نقطه نظرات خود را بیان می‌کردند.

مادر مک کالیف، گریس کوریگان، در مصاحبه‌ای گفت که کریستا معتقد بود تاریخ فقط توسط روسای جمهور و پادشاهان ساخته نشده است، بلکه انسان‌های  معمولی هم آن را می‌سازند.

کریستا ماموریت خود را در یکی از مصاحبه‌هایش این چنین توضیح داد: شما باید به رویای خود برسید. همه ما باید رویا داشته باشیم؛ رویای خوب است. تصور کنید که من  درفضا درس می‌دهم  و زندگی بسیاری از مردم را لمس می‌کنم. من یک چشم انداز دارم و ان هم در نظر گرفتن  دنیا به عنوان یک روستای جهانی است؛ من  یک جهان بدون مرز می‌بینم.

سرانجام در ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶، فاجعه‌ای رخ داد و کل خدمه چلنجر در زمان پرواز و درست هفتاد و سه ثانیه بعد از پرتاب کشته شدند و علت این حادثه  نشت در یکی از ۲ تقویت کننده موشک بود و مخزن اصلی سوخت مایع منفجر شد.

انتهای پیام/