به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، حواشی زندگی نویسندگان و اصحاب قلم و تنوع نگاه آن‌ها به بسیاری از موضوعات سیاسی و فرهنگی و اجتماعی بسته به زمانه ای که در آن فعالیت می‌کنند، بستگی دارد.

مخاطبان بسیاری سعی می‌کنند با تمسک به این نوع نوشته ها (خاطرات) در دنیای ناشناخته خالق برخی از مهمترین آثار ادبی زمانه‌شان نفوذ و زندگی را از دریچه زیسته او نگاه کنند.

در ایران شاید مهمترین این متون را بتوان «سنگی بر گوری» مرحوم جلال آل‌احمد برشمرد و البته برخی از زندگی‌نامه‌های خودنوشت و دیگر نوشت از اهالی قلم که کم و بیش برای خودشان مخاطب داشته اند.

محمدرضا بایرامی از نویسندگان شناخته شده و صاحب سبک ادبیات داستانی ایران پس از انقلاب اسلامی نیز با نگارش کتاب «درخت ابریشم بی‌حاصل» به جرگه این دست از نویسندگان پیوسته است.

این کتاب شامل پانزده یادداشت از بایرامی است که هر کدام موضوعی خاص را در برهه‌ای از زندگی وی تعریف می‌کند. او سعی کرده است در این یادداشت‌ها که راوی اتفاقاتی در بخشی از سالشمار زندگی اش است، به تدریج سیر تحول و تطور در نظام فکری و نیز نوع نگاه به اهالی قلم در گذر زمان در سیستم‌های مختلف سیاسی و فرهنگی ایران را به نمایش بکشد.

او در کتابش از خاطرات دوران کودکی خود شروع کرده و در ادامه به ماجرای اولین جایزه بین‌المللی کسب شده اش می‌پردازد و پس از آن نیز ماجراهایی از برخی از مهمترین شخصیت‌ها و رویداد‌های زندگی خود را بازگو می‌کند.

بایرامی در جمله کوتاهی در ابتدای این کتاب به مخاطبش نوید داده است که این یادداشت‌های به ظاهر کم ارتباط با یکدیگر در مجموع یک منظومه فکری برای خواننده می‌سازد.

بایرامی پس از انتشار رمان «لم یزرع» که برای وی جایزه ادبی جلال آل‌احمد را به ارمغان آورد و نیز رمان «سایه ملخ» و بازنشر آثار تک نگاری و خاطره گون خود از روز‌های ابتدایی و انتهای جنگ، کتاب تازه‌اش را نیز در ژانر یادداشت منتشر کرده است.

کتاب «درخت ابریشم بی حاصل» نوشته محمد رضا بایرامی در ۲۷۲ صفحه از سوی نشر نیستان منتشر شده است.

انتهای پیام/