وقتی شور و شوق رسیدن به پاستور به اَحَدی رحم نمی‌کند

به گزارش خبرنگار احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، زمان زیادی به شروع رقابتی بزرگ نمانده، رقابتی که بازیگران آن از اصول خاصی پیروی نمی‌کنند و به گفته برخی کارشناسان هر کس احساس مسئولیت کند و خودش را توانمند بداند وارد چنین نبردی می‌شود، نبردی ۴ ساله که نام آن ریاست جمهوری است.

با اینکه حدود ۷ ماه به انتخابات ریاست جمهوری مانده و افراد شرکت‌کننده در آن هم به طور قطعی مشخص نشدند، اما رسانه‌ها و گا‌ها کانال‌های خبری خبر از اعلام آمادگی افرادی می‌دهند که سال‌ها قبل در فضای سیاسی این کشور مشغول به کار بودند و مدتی از مردم و خدمت به آن‌ها فاصله گرفته‌اند، اما امسال سیب سیاست چرخیده و این افراد که تعداد آنها هم کم نیست وارد چرخه انتخابات شدند.

مردم با چه امیدی می‌آیند؟

برخی‌ها در یک بازه زمانی برای خودشان برو و بیایی داشتند  به طوری که حتی فکر هم نمی‌کردند که روزی میان خودشان، مردم و سیاست فاصله بیفتد، فاصله‌ای که شاید پر کردن آن کار یکی دو روز نباشد و زمان زیادی بخواهد، اما با توجه به این موضوعات، باز هم بعضی از سیاسیونی هستند که عزم خود را جزم کردند تا پس از سال‌ها دوباره خودشان را وارد چالش‌های جامعه و دغدغه‌های مردمی و دولتی کنند؛ اما سوال اینجاست که آیا راه و روش چندین سال قبل آنها می‌تواند دوای درد مردمی باشد که در حال حاضر حتی در تامین معاش خود دچار مشکل هستند؟

در همین راستا، باید تاکید کرد که تنها اعلام آمادگی برای حضور در عرصه انتخابات و محک زدن شانس خود در آن کافی نیست و انتظار می‌رود این گزینه ها که تعدادشان از انگشت‌های یک دست هم فراتر می‌رود  به فکر روشی نو باشند.

احمد کریمی اصفهانی فعال سیاسی اصولگرا در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان در این باره معتقد است که سال‌ها قبل، فردی با یک مدیریت و تجربه خاصی وارد فضای سیاسی شده و هر کاری انجام داده و کسی هم آن را مورد مواخذه قرار نداده، به همین دلیل این طمع پیش می‌آید که جایگاه پرمخاطره ریاست جمهوری را تصاحب کند.

او بر این باور است که  هر فردی از هر گوشه ای  فکر می کند می تواند مسئولیت بزرگ ریاست جمهوری را بپذیرد و ریاست جمهوری همچون میوه نوبرانه‌ای شده که هرکس دوست دارد از آن بهره‌مند شود که طبیعتا کار بسیار غلطی است.

آهنربایی به نام پاستور

فلسفه‌اش هنوز مشخص نیست، حالت مغناطیسی دارد و ممکن است که هر فردی در هر سمتی را به خود جذب کند، نام این مغناطیس عجیب و غریب پاستور است که باعث شده حتی افرادی که در گذشته سابقه سیاسی داشته اند و حالا گوشه‌نشین شدند را راهی مسیر خود کند، مسیری که ابتدای آن مشخص است اما انتهای آن مشخص نیست.

افزون بر این، با توجه به گذشت چندین سال از رقابت‌های انتخاباتی وسیع و در عین حال متنوع، لازم است که برای ورود چنین افرادی به میدان انتخابات ساز و کاری اساسی در نظر گرفته شود تا مردم و حتی مسئولان فعلی هم با شنیدن نام آنها تعجب نکنند و حتی زمانی هم که رای آوردند مردم حداقل نسبت به آنها حس غریبی و بی‌تجربگی نداشته باشند.

محسن کوهکن نماینده سابق مجلس در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری و ورود بی حد و مرز افراد به آن بیان کرد که ایراد و اشکالی برای ریاست جمهوری وجود دارد که دلسوزان نظام و کسانی که مدعا هستند انگیزه خدمت به مردم را دارند باید این چالش یا همان ایراد را برطرف کنند.

این کارشناس سیاسی تاکید کرد که در کشور‌های دیگر، احزاب برنامه‌های خود را چند ماه قبل اعلام می‌کنند تا مردم اطلاعات کافی داشته باشند که کار خوبی هم است، زیرا نگاه مردم و رای‌دهندگان جهت می‌گیرد، اما در ایران به این شکل نیست، هر فردی اگر توانایی حل مشکلات را درون خود ببیند وارد انتخابات می‌شود که در این کار اشکالاتی وجود دارد.

معضلی به نامزدهای فصلی

هنوز هم دیر نیست و بسیاری از افرادی که دَر فکر معرفی خود برای انتخابات ریاست جمهوری هستند، می‌توانند با دَر نظر گرفتن دغدغه‌های مردمی و مشکلات اخیر جامعه و البته بــا چیدمان صحیح و اصولی بک نقشه راه مناسب، وارد نبرد رقابتی شوند تا از این راه بتوانند حداقل فاصله‌ای که آنها مدت‌ها از سیاست و مردم داشتنه اند را پر کنند.

اما نکته مهم این اســـت که افرادی که قصد ورود به پاستور را دارند باید از تجارب آقایان مسئولی که چندین سال اســـت، همراه مردم هستند استفاده کنند تا بــا ورود به عرصه ریاست جمهوری و قوه مجریه، نگرانی و مشکلات مردم دو چندان نشود.

بیشتر بخوانید

انتخابات ریاست جمهوری باید حزب‌محور باشد

گزارش از نوشین نثاری

انتهای پیام/