حماقت استراتژیک آمریکا در یمن به سود القاعده است
یک پژوهشگر آمریکایی با تحلیل سیاست های آمریکا در خاورمیانه آن را دیکتاتورمآب و ضد مردمی دانسته به طوری که نه تنها به مبارزه با تروریسم کمکی نمی کند بلکه وجود گروهک های تروریستی را مشروعیت می بخشد.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه انگلیسی گاردین، "گالین گرینوالد" پژوهشگر حوزه آزادی های مدنی و مسائل امنیت ملی آمریکا با انتشار مقاله تحت عنوان "حماقت استراتژیک" سیاست های آمریکا در یمن را مورد انتقاد قرار داده و آن را اشتباه محض دانسته است.
وی در تبیین نظر خود می نویسد: پرواز در آسمان یمن به واسطه هواپیماهای بدون سرنشین و حملات کورکورانه ای که هر از گاهی چند شهروند عادی را به کشتن می دهد خود حامی دیکتاتوری است چرا که مردم یمن از کشتار به دست سران خود در ستوه اند و آمریکا نیز بر این کشتار دامن می زند. از سوی دیگر یکی از ادعاهای القاعده مبارزه با آمریکاست و مردم یمن نیز گرچه با این گروهک سر سازگاری ندارند اما از کشته شدن عزیزانشان به دست بیگانگان نیز خشنود نیستند و همین امر باعث می شود مردم عادی یمن نیز خواسته یا ناخواسته به دلیل گرفتن انتقام خون عزیزان و یا برای پیشگیری از ریخته شدن خون آنان به القاعده بپیوندند.
روزنامه "واشنگتن پست" نیز نوشت: با توجه به حملات بی سر و ته هواپیماهای آمریکایی بر مناطق یمن، اعضای خانواده های قربانیان و حتی نجات یافتگان نیز روز به روز (به ناچار) میل بیشتری به تایید القاعده و شبه نظامیان و حتی عضویت در آن ها نشان می دهند و از این کار دو هدف را دنبال می کنند یکی مبارزه با حکومت دیکتاتور داخلی و دیگری مقابله با هجوم بیگانه.
روزنامه "لس آنجلس تایمز" نیز با انتشار اخبار مشابه نوشت: حملات هواپیماهای بدون سرنشین نه تنها سران القاعده را از بین نبرده که با کشتار بی گناهان زمینه عضویابی القاعده را نیز فراهم کرده است! به این ترتیب مردم یمن نیز بدون اینکه القاعده و گروهک های امثال آن مورد تاییدشان باشد از این جهت که این شبه نظامیان با قاتلین آن ها مبارزه می کنند و صرفا برای تحقق هدف قصاص قاتلین با آن ها همراه می شوند و چه بسا خود نیز رفته رفته به یکی از سران القاعده یا گروه های تروریستی تبدیل شوند.
گرینوالد با استناد بر یک چنین اخباری می افزاید: از جمله احمقانه ترین سؤال هایی که نسل های بعدی آمریکا از خود خواهند پرسید این است که "چرا دیگران از ما اکراه دارند"؟
از دیگر اشتباهات استراتژیک ایالات متحده القای این پیام است که "اگر هم پیمان آمریکا باشی بدون نگرانی می توانی حقوق هر بشری را نقض کنی و هر هتک حرمتی را انجام دهی". به عنوان مثال می توان به جمله هیلاری کلینتون راجع به دیکتاتور مصر و همسرش اشاره کرد مبنی بر اینکه "حسنی مبارک و همسر او در حکم دوستان خانوادگی من هستند".
نویسنده در ادامه گذری هم به سياست های چند پهلوی آمریکا درقبال کشورهای خاورمیانه و رسانه های تحت فرمان آمریکا و هم پیمانان آن زده و آن ها فاقد اعتبار انسانی و وجدانی می داند چرا که به جای حقائق بر اساس منافع به انتشار اخبار می پردازد از جمله اینکه حوادث کنونی سوریه را کاملا وارونه جلوه می دهد.
به هر صورت این عملکرد آمریکا که نهایتا به روش های دیکتاتوری و در راستای دفاع از دیکتاتورها انجام می پذیرد نه تنها به از بین رفتن تروریسم منتهی نمی شود بلکه به وجود آن ها مشروعیت می بخشد به طوری که حتی مردم عادی را از سر اجبار به ورطه تروریسم می کشاند.
روزنامه "واشنگتن پست" نیز نوشت: با توجه به حملات بی سر و ته هواپیماهای آمریکایی بر مناطق یمن، اعضای خانواده های قربانیان و حتی نجات یافتگان نیز روز به روز (به ناچار) میل بیشتری به تایید القاعده و شبه نظامیان و حتی عضویت در آن ها نشان می دهند و از این کار دو هدف را دنبال می کنند یکی مبارزه با حکومت دیکتاتور داخلی و دیگری مقابله با هجوم بیگانه.
روزنامه "لس آنجلس تایمز" نیز با انتشار اخبار مشابه نوشت: حملات هواپیماهای بدون سرنشین نه تنها سران القاعده را از بین نبرده که با کشتار بی گناهان زمینه عضویابی القاعده را نیز فراهم کرده است! به این ترتیب مردم یمن نیز بدون اینکه القاعده و گروهک های امثال آن مورد تاییدشان باشد از این جهت که این شبه نظامیان با قاتلین آن ها مبارزه می کنند و صرفا برای تحقق هدف قصاص قاتلین با آن ها همراه می شوند و چه بسا خود نیز رفته رفته به یکی از سران القاعده یا گروه های تروریستی تبدیل شوند.
گرینوالد با استناد بر یک چنین اخباری می افزاید: از جمله احمقانه ترین سؤال هایی که نسل های بعدی آمریکا از خود خواهند پرسید این است که "چرا دیگران از ما اکراه دارند"؟
از دیگر اشتباهات استراتژیک ایالات متحده القای این پیام است که "اگر هم پیمان آمریکا باشی بدون نگرانی می توانی حقوق هر بشری را نقض کنی و هر هتک حرمتی را انجام دهی". به عنوان مثال می توان به جمله هیلاری کلینتون راجع به دیکتاتور مصر و همسرش اشاره کرد مبنی بر اینکه "حسنی مبارک و همسر او در حکم دوستان خانوادگی من هستند".
نویسنده در ادامه گذری هم به سياست های چند پهلوی آمریکا درقبال کشورهای خاورمیانه و رسانه های تحت فرمان آمریکا و هم پیمانان آن زده و آن ها فاقد اعتبار انسانی و وجدانی می داند چرا که به جای حقائق بر اساس منافع به انتشار اخبار می پردازد از جمله اینکه حوادث کنونی سوریه را کاملا وارونه جلوه می دهد.
به هر صورت این عملکرد آمریکا که نهایتا به روش های دیکتاتوری و در راستای دفاع از دیکتاتورها انجام می پذیرد نه تنها به از بین رفتن تروریسم منتهی نمی شود بلکه به وجود آن ها مشروعیت می بخشد به طوری که حتی مردم عادی را از سر اجبار به ورطه تروریسم می کشاند.
