رئيس مرکز مطالعات منطقه اي و استراتژيک شرق تاکيد کرد درخواست از ايران براي متوقف کردن کامل غني سازي غيرمنطقي و به منزله تسليم کامل ايران است و اين کشور چنين چيزي را نمي پذيرد.

به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلويزيوني الحره،‌ "مصطفي اللباد" رئيس مرکز مطالعات منطقه اي و استراتژيک شرق در گفتگويي با اين شبکه در برنامه "چهارسو" درباره نزاع در کنگره آمريکا در خصوص توافق احتمالي با ايران و علت اصلي نگراني کساني که در آمريکا به اين توافق ترديد دارند گفت: واقعيت اين است که مسئله چيزي فراتر از ترديد است. اهداف آمريکا و ايران فراتر از توافق بر سر مسئله هسته اي است و به توازن قوا در خاورميانه مربوط مي شود. اگر ايران و آمريکا به توافق برسند اين امر راه را براي توافق گسترده تر دو کشور در منطقه باز مي کند و براي اين که چنين توافقي به دست بيايد بايد مشکل هسته اي ايران حل و فصل شود و براي حل اين مشکل نيز دو طرف بايد امتيازاتي بدهند. 

وی افزود: به نظر من کساني که هنوز شک و ترديد دارند در واقع به هدف نهايي مذاکرات ترديد دارند نه به جزئيات فني آن و اعتراض به جزئيات فني فقط با هدف کارشکني در مذاکرات صورت مي گيرد. معترضان اعم از نمايندگان کنگره آمريکا يا کشورهاي منطقه به نتايج ژئوپلتيک که از اين مذاکرات به دست خواهد آمد اعتراض دارند در نتيجه تلاش مي کنند از طريق اعمال دور جديد مجازات‌ها يا جلوگيري از لغو مجازات‌ها يا ممانعت از هرگونه اقدام باراک اوباما رئيس جمهور آمريکا براي لغو مجازات‌ها، در صدد کارشکني در مذاکرات هستند. در همين حال آمریکا حق اين کشور را نيز براي غني سازي در حد مشخص و در تاسيسات مشخص به اندازه محدود زير نظر بين المللي تضمين خواهد کرد زيرا درخواست از ايران براي توقف کامل غني سازي به معناي تسليم شدن ايران است که مسئله اي غيرمنطقي به شمار مي رود زيرا اين کشور سال ها مقاومت کرده است و هزينه هاي سياسي و اقتصادي زيادي براي غني سازي پرداخته است. ايران خواستار لغو برخي از مجازات هاي اقتصادي است و آمريکا نيز از ايران مي خواهد در مقابل لغو اين مجازات ها اقدامات فني مشخصي انجام دهد. بنابراين هدف اصلي تقسيم نفوذ ايران و آمريکا در منطقه است که اين امر خشم بسياري از طرف ها را در منطقه باعث شده است به همين سبب تلاش مي کنند از طريق کنگره و گروه هاي مختلف مانع از اين توافق يا بهتر بگويم نتايج اين توافق شوند. 

اللباد در ادامه سخنان خود درباره هشدارهاي طرف هاي مختلف در خصوص وقوع جنگ در صورت عدم حصول توافق با ايران و اين که آيا در اين شرايط هر دو احتمال يعني "توافق يا جنگ" وجود دارد گفت: بدون شک راهکارهاي موجود بيشتر از اين دو راهکار است اما در صورتي که توافقي به دست نيايد ضربه سنگيني به سياست دولت آمريکا وارد مي شود و دستيابي به توافق را در آينده بسيار دشوار مي کند به همين سبب شايد بتوان گفت با مذاکراتي بسيار مهم روبرو هستيم به گونه اي که هر وقت مذاکرات پيش رفته است، احتمال ثبات منطقه اي افزايش و احتمال جنگ کاهش يافته و هر وقت مذاکرات عقب نشيني کرده و به شکست نزديک شده است، احتمال جنگ نيز افزايش يافته است.  کاملا روشن است که دولت آمريکا نمي تواند از برنامه هسته اي ايران غافل شود. 

وي در ادامه در پاسخ به اين سوال که توماس فريدمن در مقاله اي در نيويورک تايمز نوشته است منافع آمريکا ايجاب مي کند به توافق هسته اي مرحله اي با ايران دست پيدا کند، گفت: به نظر من عبارت «توافق مرحله اي» قابل توجه است. اکنون هدف اين نيست که ايران و آمريکا با يکديگر متحد شوند زيرا موانع زيادي چه از جانب ايران يا آمريکا و حتي منطقه، پيش روي رسيدن به اين هدف وجود دارد اما دستيابي به يک توافق مرحله اي مي تواند درباره مسالمت آميز بودن و شفافيت برنامه هسته اي ايران به آمريکا اطمينان خاطر دهد و از سوي ديگر  لغو مجازات هاي ايران را که فشارهاي زيادي بر اين کشور وارد مي کند، به دنبال خواهد داشت. به نظر من نويسنده اين مقاله قصد دارد بگويد آمريکا و ايران ابتدا بايد مسئله هسته اي و روابط خود را حل کنند و پس از آن به دنبال گام ها و مسائل بعدي بروند. به نظر من منافع ايران و آمريکا ايجاب مي کند که نزاع موجود بين خود را حل کنند و پيش بيني مي کنم هفته آينده در مذاکرات ژنو به توافق درباره چارچوبي مشخص امضا خواهد شد. اگر چنين توافقي امضا شود به يکباره اوضاع خوب نخواهد شد اما به هر حال اهداف و نيات به محک آزمايش گذاشته خواهد شد. 

کارشناس عرب در ادامه سخنان خود درباره نگراني هاي اسرائيل و کشورهاي حوزه خليج فارس و اين که آيا اکنون با نزاع محورهاي مختلف در منطقه و آرايش مجدد آنها روبرو هستيم به گونه اي که هر محوري قصد دارد آمريکا را به سمت خود بکشاند و نزاع شيعه و سني در منطقه که دو قطب اصلي آن ايران و عربستان هستند نيز در همين چارچوب مطرح مي شود گفت: مسئله هسته اي ايران در واقع مرحله اي انتقالي براي شکل گيري و مشخص شدن نقشه ائتلاف هاي جديد در منطقه است. به نظر من برنامه هسته اي ايران و توانايي هاي نظامي اين کشور به هيچ وجه تهديدي براي  اسرائيل نيست اما حضور محوري که ايران رهبري آن را بر عهده دارد مانع از آن مي شود که اسرائيل به صورت انفرادي و آنگونه که مي خواهد و در دهه هاي قبل عمل کرده است، عمل کند. در جهان هيچ منطقه جغرافيايي پيدا نمي شود که يک قدرت يا يک بازيگر تنها در آن وجود داشته باشد و بتواند هر کاري مي خواهد انجام دهد و هر وقت مي خواهد حمله کند و هر وقت مي خواهد دست از به کار گيري قدرت نظامي بردارد. در صورتي که روابط ايران و آمريکا پس از توافق درباره برنامه هسته اي ايران بهبود پيدا کند ايران قدرت معنوي بيشتري پيدا مي کند و اين قدرت معنوي، به حضور و نفوذ اين کشور در منطقه که از عراق، سوريه و لبنان را در بر مي گيرد، افزوده مي شود. بنابراين اگر ايران و آمريکا روابطي برقرار کنند اين امر کار اسرائيل را با مشکل روبرو مي کند و انحصار توسل به قدرت نظامي در منطقه را که در دهه هاي گذشته در اختيار داشته است از دست آن خارج مي کند. به همين سبب اسرائيل با هرگونه توافق ايران و آمريکا مخالفت مي کند زيرا چنين توافقي به معناي مشروعيت بخشي به حضور ايران در منطقه است که براي اسرائيل به هيچ وجه خوشايند نيست به همين سبب تلاش مي کند به هر قيمتي که شده است از اين توافق جلوگيري کند. 

وي در ادامه درباره توانايي اسرائيل براي حمله به تاسيسات هسته اي ايران گفت: اين مسئله محل بحث است. تاسيسات هسته اي ايران در سراسر اين کشور پراکنده شده است و اسرائيل نمي تواند حمله به تاسيسات هسته اي عراق را در خصوص ايران تکرار کند. ايران تاسيسات هسته اي خود را در مناطق امن احداث کرده است و بر اساس ارزيابي کارشناسان نظامي تنها قدرت نظامي جهان که مي تواند برنامه هسته اي ايران را نابود کند آمريکاست و مسئله اينجاست که منافع آمريکا ايجاب مي کند با ايران به توافق برسد به همين سبب اسرائيل از طريق فشارهاي رسانه اي و گروه هاي فشار و محافل سياسي و ديپلماتيک در آمريکا  مي کوشد مانع از اين توافق شود و حتي ديگران را از اين برنامه بترساند زيرا نمي تواند آمريکا را وادار به حمله نظامي به ايران کند. دولت اوباما به منافع ملي آمريکا در منطقه واقف است و به دنبال گسترش ائتلاف هاي خود در منطقه است که ايران نيز در همين مقوله مي گنجد. به همين سبب طرف هاي موجود در منطقه در وضع خوبي نيستند. اسرائيل نمي خواهد در خصوص نفوذ در منطقه شريک داشته باشد و عربستان سعودي نيز که به سبب مسائل به ظاهر مذهبي اما در اصل سياسي با ايران اختلافاتي دارد نمي خواهد اين کشور روابط خود را با آمريکا بهبود بخشد و از سوي ديگر مجازات ها فشار زيادي بر ايران وارد مي کند. 


انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار