باشگاه خبرنگاران در نظر دارد برای گرامیداشت مقام والای امیر مقاوم و آزاده لشکر اسلام، زندگی‌نامه و خاطرات این شهید بزرگوار را منتشر کند؛ قسمت سی‌ و هشتم این خاطرات به شرح ذیل است:

" با پایان‌یافتن جنگ ایران و عراق، غربی‌ها که می‌دانستند چه سلاح‌های مخرب و شیمیایی در اختیار صدام گذاشته‌اند سعی داشتند به طریقی این سلاح‌ها را از عراق پس بگیرند. کشورهای غربی_ به خصوص آمریکا_ با اصرار از عراق خواستند که سلاح‌های تحویل داده‌شده را پس بدهد و یا اینکه از سیاست آن‌ها در منطقه خلیج‌فارس پیروی کنند.
 
در یکی از روزهای زمستان سال 1368 در تلویزیون عراق دیدم که صدام حسین سفیر آمریکا را به دفترش طلبیده و پس از صحبت‌های زیاد به او اخطار داد که به سرعت خاک عراق را ترک کند.
 
من با دیدن این صحنه به نگهبان گفتم از این به بعد اوضاع عراق بد خواهد شد و شما به سوی یک جنگ دیگر پیش می‌روید. پس از قطع‌رابطه آمریکا و عراق دولت‌های غربی به تبعیت از آمریکا، با عراق قطع رابطه کردند و علیه این کشور تبلیغ کردند.
 
صدام از وضعیت پیش‌آمده نگران شد و بلافاصله دستور تشکیل جلسه سران عرب را صادر کرد. این جلسه بدون حضور رئیس‌جمهور سوریه تشکیل شد. کویت در این جلسه با فشار سیاسی آمریکا و خط‌مشی تعیین‌شده، تقاضای بازپس‌گیری وام‌های پرداخت‌شده به عراق را در طول هشت سال جنگ داشت.
 
عراق مدعی بود بدهی‌های عراق به کویت مربوط به جنگ ایران و عراق است و عراق به خاطر حمایت از اعراب متحمل این بدهی‌ها شده است.
 
علاوه‌برآن، عقیده داشت کویت باید 2.4 میلیارد دلار بابت استخراج نفت از حوزه نفتی (رمیله) که عراق ادعای مالکیت نفت آن منطقه را داشت، به عراق بپردازد.
 
عراق کویت را متهم کرد که به نفع سیاست‌آمریکا با افزایش میزان تولید فروش نفت با قیمتی ارزان‌تر از نرخ تعیین‌شده اوپک به منافع اقتصادی عراق، خسارت زده است.
 
هدف صدام از برپایی این جلسه، مطرح‌ نمودن خود به عنوان رهبر جهان عرب بود که از طرف کشورهای عربی پشتیبانی نشد و جلسه بدون به‌دست‌آوردن نتیجه‌ای پایان پذیرفت.

عراق به این دلایل همیشه قصد تصرف کویت را داشته است: 1- اختلافات مرزی موجود بین عراق و کویت از سال 1961 میلادی حل نشده بود و عراق خواستار تصرف و تملک دو جزیره سوق‌الجیشی "بوبیان" و "وربه" بود.
 
2- مهم‌ترین بهانه عراق برای حمله به کویت، عدم دسترسی گسترده به آب‌های خلیج‌فارس بود. بصره تنها بندر عراق، به علت قرارداشتن در 70 مایلی خلیج‌فارس از امتیاز خوبی برخوردار نبود، لذا این کشور مایل به ایجاد بندری در خارج از اروندرود بود و کویت دارای سواحل بیشتری در خلیج‌فارس بود و بنابراین فضای مناسبی برای ایجاد بندر داشت.
 
کویت در سال 1961 میلادی از استعمار انگلستان خارج و مستقل شد. این کشور 20 درصد ذخایر نفت جهان را در اختیار دارد. کویت با داشتن 275 دستگاه تانک، 56 عراده توپ، 36 فروند هواپیمای جنگی و 18 فروند هلی‌کوپتر موقعیت خوب و مناسبی برای تصرف و تملک توسط عراق داشت.

دوم مرداد سال 1369 عراق 30 هزار سرباز در مرز کویت مستقر کرد. تلاش سران چند کشور عرب جهت میانجیگری بین دو کشور عراق و کویت به شکست انجامید.
 
در یازدهم مرداد این سال، ساعت 2 بامداد عراق به کویت حمله کرد و در عرض چند ساعت آن کشور را اشغال کرد. عراق اعلام کرد دولت کویت سرنگون شده و نیروهای عراقی به درخواست دولت جدید کویت به کمک آمده‌اند. در این یورش برادر امیر کویت کشته شد و امیر کویت و اعضای خانواده‌اش به عربستان پناهنده شدند.
 
شورای امنیت با صدور قطعنامه‌ای تجاوز عراق را محکوم کرد و ایران سومین کشوری بود که تجاوز عراق را محکوم نمود و تصریح کرد که به هیچ‌وجه تغییرشکل جغرافیایی منطقه را نمی‌پذیرد.

ایران با این بیانیه، کشورهای سلطه‌جو مثل آمریکا و دیگر وابستگانش را خلع‌سلاح کرد. آن‌ها دیگر نمی‌توانستند بگویند ایران قصد کشورگشایی دارد و به ‌همین‌منظور خیلی از کشورها موضع خودشان را نسبت به ایران تغییر دادند.
 
کویت و عربستان سعودی که در جنگ 8 ساله تمام امکانات کشورشان را علیه ایران در اختیار عراق قرار داده بودند، فکر نمی‌کردند در این جریان ایران از آنان پشتیبانی کند؛ لذا هر دو کشور از عملکرد خود نادم بوده و آمادگی خودشان را برای ایجاد روابطی محکم و دوستانه ابراز نمودند.
 
آمریکا به بهانه کمک به کویت و جلوگیری از حمله احتمالی عراق به عربستان، نیرو به خلیج‌فارس فرستاد. بیشتر کشورها از جمله آمریکا دارایی‌های عراق و کویت را در کشورشان مسدود کردند.
 
12 مرداد عراق نیروهای خود را به مرز عربستان منتقل کرد. خارجیانی که در کویت به اسارت درآمده بودند، به بغداد فرستاده شدند.

شورای امنیت در 15 مرداد، رأی به تحریم جهانی، اقتصادی و نظامی عراق داد. ترکیه صدور نفت‌ عراق از خاک کشورش را ممنوع کرد.

 17 مرداد صدام‌حسین در رادیو و تلویزیون اعلام کرد که کویت به سرزمین اصلی خودش ضمیمه شد.
 
عراق در مرز جنوبی خود با کمبود نیرو مواجه بود؛ لذا بسیج‌ عمومی صادر کرد و حدود یک میلیون از نیروهای ارتشی و مردمی را در مقابل نیروهای غربی قرار داد.

عراق با توجه به کمبود نیرو، از طرفی نتوانسته بود به هیچ ترتیبی کشورهای عربی را حتی با دادن امتیازاتی راضی کند که از پیاده‌کردن نیرو در جنوب‌عراق جلوگیری کنند؛ لذا لازم دید در درگیری اخیر خیالش از بابت مرزهای شرقی آسوده شود و نیروهای موجود در مرزهای ایران را با کلیه امکانات به جبهه جنوبی و مرز سعودی بکشاند و راهی بجز مصالحه با ایران را نداشت.
 
24 مرداد ساعت 10:30 صبح ناگهان تلویزیون عراق برنامه عادی خودش را قطع کرد و گفت: ای مردم توجه فرمائید! ساعت 11 صبح صدام‌حسین پیام مهمی برای شما دارد و این اطلاعیه چندین‌بار تکرار شد.
 
ساعت 11 صبح تلویزیون با پخش سرود جمهوری‌عراق، وزیراطلاعات در صفحه تلویزیون ظاهر شد و گفت: صدام‌حسین پیام مهمی برای شما ملت عراق دارد که به آن توجه کنید! صدام ظاهر شد و پس از سلام و احوال‌پرسی، پیام شورای انقلاب عراق را از روی نوشته برای مردم قرائت کرد.
 
صدام گفت: عراق از اراضی اشغالی ایران عقب‌نشینی نموده و اسیران‌جنگی آزاد خواهند شد. او عهدنامه 1975 ایران و عراق را رسماً مورد پذیرش قرار داد.

صدام تأکید کرد به طور یک‌جانبه در 26 مرداد اسیران را به‌تدریج آزاد خواهد کرد و از ایران توقع دارد متعاقباً حسن‌نیت نشان داده و اسیران‌عراق را آزاد کند.

این اولین پیامی بود که از تلویزیون عراق پخش می‌شد و برای من قابل‌اطمینان بود. در همین لحظه نگهبانان با شنیدن خبر به اتاق من آمدند و تبریک گفتند. آن‌ها آرزو کردند من جزو اولین کسانی باشم که به ایران بر می‌گردم.   
 
در اتاق هندوانه‌ای داشتم که دو روز پیش سروان "ثابت" برایم فرستاده بود. بلافاصله آن را بریدم و به میمنت این خبر، جشن گرفتیم.

ساعت 12 ظهر گوینده اخبار سراسری ایران با سخنگوی وزارت‌خارجه صحبت می‌کرد.
 
سخنگو گفت: ما هم خبر عقب‌نشینی عراق و تبادل‌اسیران را روی تلکس خبری دریافت کرده‌ایم، ولی هنوز رسماً در این‌مورد نامه‌ای به سفیر ایران در ژنو داده نشده و اگر چنین چیزی صحت داشته باشد، ما از آن استقبال می‌کنیم.
 
شب رادیو "بی.بی.سی" ارقام اسرای ایران و عراق را 110 هزار نفر ارزیابی کرد که از مجموع 70 هزار نفر اسرای عراقی و 40 هزار ایرانی است.

آن‌ روز با شنیدن این خبر، نتوانستم ناهار بخورم و از خواب بعدازظهر افتادم. بعدازظهر برای ورزش و نرمش به حیاط خانه رفتم، ولی نتوانستم و فقط مقداری پیاده‌روی کردم.

آن شب صدام برای 2500 آمریکایی و 4000 انگلیسی که در کویت بودند، اطلاعیه‌ای صادر کرد و دستور داد سریعاً خود را به هتل‌ها معرفی کنند وگرنه دستگیر و به جرم جاسوسی محاکمه خواهند شد..."


ادامه خاطرات امیر آزاده شهید سرلشکر "حسین لشگری" در فواصل زمانی مشخص در سایت باشگاه خبرنگاران منتشر می‌شود.
 
انتهای پیام/