شیخ بهایی از بزرگترین دانشمندان عصر صفوی است که در علوم فلسفه، منطق، هیئت و ریاضیات تبحر داشت و مجموعه تالیفاتی که از او بجای مانده در حدود ۸۸ کتاب و رساله است.
«بهاءالدین محمد بن عزالدین حسین بن عبدالصمد العاملی الجُبَعی (جُباعی)» مشهور به « شیخ بهایی » (953 قمری در بعلبک- 1030 قمری در اصفهان)، دانشمند نامدار عصر صفوی است که در فلسفه، منطق، طب، هیئت و ریاضیات تبحر داشت.