به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در سال ۲۰۵۰، تقریباً ۵ میلیارد نفر در جهان به دلیل تغییرات آب و هوایی با دسترسی محدود به آب مواجه خواهند شد. در حال حاضر، ۲۵ درصد از دانههای خوراکی جهان در مناطقی کاشت میشود که با کمبود شدید آب مواجهند. در بسیاری از کشورها، و به طور ویژه در فصول کم باران سال، برای آبیاری مزارع خود به سراغ آبهای زیرزمینی رفته اند و کارشناسان هشدار میدهند که آبیاری نقش مهمی در کاهش منابع آبی در مناطق دچار خشکسالی شده دارد. در این مطلب قصد داریم به ۵ منبع غذایی با مصرف آب بالا اشاره کنیم که بیشترین حجم مصرف آب در مناطق خشکسالی زده یا دچار کمبود آب را به خود اختصاص داده اند.
۱- بادام در کالیفرنیا
مصرف آب نزدیک به ۸۰ درصد درختان بادام جهان در کالیفرنیا هستند. مطالعات اخیر نشان داده که بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵، برای رشد هر دانه بادام به طور متوسط ۱۲ لیتر آب مصرف شده و کشاورزان برای آبیاری درختان بادام خود به مقدار زیادی به آبیاری و استفاده از منابع آبی زیرزمینی وابسته اند. به گفته پروفسور یوشیدا وادا، معاون بخش برنامههای آبی موسسه بین المللی تحلیل سیستمهای کاربردی ادعا میکند که تولید بادام در این منطقه حدود ۲ تریلیون لیتر آب را به طور سالانه مصرف میکند که نقش مهمی در کاهش آبهای زیرزمینی و فرسایش زمین منطقه دارد. بر اساس مطالعات دانشگاه کورنول سطح آبهای زیرزمینی در منطقه سنترال وَلی که بیشترین بادام در آن جا تولید میشود، سالانه حدود نیم متر در طی ۷ سال خشکسالی تاریخی کالیفرنیا از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸، کاهش داشته است.
مصرف آب وادا این حجم از کاهش ارتفاع آبهای زیرزمینی را غیرقابل تحمل و برگشت ناپذیر دانسته و میگوید که در صورتی که کشاورزان برای دسترسی به منابع آبی به اعماق بیشتر زمین بروند، قیمت بادام نیز افزایش خواهد یافت، زیرا «اگر خیلی پایین بروید از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نخواهد بود». بسیاری از کشاورزان محلی که بادام کشت میکنند در حال اقداماتی به منظور کاهش مصرف آب هستند که از آن میان میتوان به استفاده از سیستمهای میکرو آبیاری اشاره کرد که به طور مستقیم آب را به ریشه درختان میرساند. کمیته بادام کالیفرنیا میگوید که تا سال ۲۰۲۵، تولید کنندگان و مزرعه داران بادام در کالیفرنیا تعهد کرده اند که مقدار آب مصرفی برای رشد یک پوند بادام را ۲۰ درصد کاهش دهند.
۲- آووکادو در شیلی
به ادعای شبکه ردپای آب (Water Footprint Network) که یک سازمان هلندی فعال در زمینه مدیریت منابع آبی است، به طور متوسط ۲٫۰۰۰ لیتر آب، به اندازه ۱۰ وان حمام پر از آب، برای تولید یک کیلوگرم آووکادو نیاز است. مقدار آب مورد نیاز برای رشد این میوه ۴ برابر مقدار آب لازم برای همان مقدار پرتقال یا یک کیلوگرم گوجه فرنگی است. به گفته وادا، در یک دهه گذشته، واردات آووکادو در سراسر جهان سالانه بیش از ۱۰ درصد افزایش یافته است. افزایش تقاضا فشار بیشتری بر آووکادوکاران در مناطق خشکسالی زده پتورکا در شیلی وارد کرده که آنها نیز برای کاهش این فشار به پمپاژ بیشتر آبهای زیرزمینی و استفاده از آب رودخانههای در حال خشک شدن روی آورده اند.
در منطقه خشک پتورکا، هر هکتار زیر کشت درخت آووکادو به ۱۰۰٫۰۰۰ لیتر آب برای مصرف روزانه نیاز دارد. وادا میگوید: «درخت آووکادو درختی است که در تمام طول سال فعال بوده و به آب نیاز دارد. آبیاری تنها راه برای حفظ تولید و صادرات دائماً در حال رشد آووکادو است». به گفته وادا، وابستگی پرورش دهندگان آووکادو به آبیاری و تغییرات اقلیمی میتواند امنیت غذایی در منطقه را به خطر بیندازد. او در این باره چنین اظهار نظر میکند: «با تغییرات اقلیمی، آینده منابع آبی به خاطر حوادث شدید مربوط به آب و هوا در هالهای از ابهام قرار دارد. آب برای استفادههای اقتصادی کوتاه مدت مورد استفاده قرار میگیرد، اما برای استفاده پایدار از منابع آبی به مدیریت دراز مدت نیاز داریم».
۳- نیشکر در پاکستان
به گفته وادا «نیشکر یکی گیاهانی است که مصرف آب بسیار بالایی دارد». برای تولید یک کیلوگرم نیشکر به ۲۱۰ لیتر آب نیاز است و این رقم برای هر کیلوگرم شکر تصفیه شده بیش از ۱٫۷۸۰ لیتر برآورد میشود. در سال ۲۰۱۷، معاون مدیر اجرایی سابق برنامه محیط زیست سازمان ملل اعلام کرده که هیچ توجیهی برای تولید نیشکر در پاکستان وجود ندارد. شفقت کاکاخل درباره کاشت نیشکر و تولید شکر تصفیه شده در پاکستان چنین گفت: «کاشت نیشکر در زمینه میزان آب مصرفی مانند پرورش چندین درخت است، مانند پرورش یک جنگل و مقدار عایدی، مقدار شکری که از یک لیتر آب نیشکر گرفته میشود کمترین مقدار در جهان است». در پاکستان ۸۰ درصد از آب مصرفی توسط مزارع نیشکر از طریق آبیاری غرقابی و منابع آب زیرزمینی تامین میشود. جامیسون اروین، رییس برنامه توسعه محیط زیست در بخش برنامه توسعه سازمان ملل میگوید که یارانههای دولتی برای استخراج آبهای زیرزمینی بدین معناست که کشاورزان به آب به چشم یک «منبع ارزشمند» نگاه نمیکنند.
۴- برنج در پنجاب، هند
هند بزرگترین صادر کننده برنج در جهان است، اما در برخی از نقاط این کشور، تولید برنج باعث مصرف آب به میزانی شده که امکان جایگزینی و جبران آن وجود ندارد. بر اساس برآوردهای شبکه ردپای آب، برای تولید هر کیلوگرم برنج به ۱٫۶۷۰ لیتر آب نیاز است. سال گذشته، بر اساس تحقیقی که توسط دانشگاه کلمبیا صورت گرفت، بخشهای زیادی از هند شاهد «تنش آبی حاد به دلیل استخراج بی رویه آب برای آبیاری مزارع» بوده و در ایالتهای پنجاب و هاریانا به طور ویژه، تولید برنج به افزایش آبیاریها نیاز دارد. بر اساس مطالعات موسسه غیرانتفاعی WaterAid، بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰، میزان پایین رفتن سطح آبهای زیرزمینی در هند ۲۳ درصد رشد داشته است. هند با ۲۴ درصد مصرف منابع آب زیرزمینی، بیشترین میزان مصرف در این زمینه را در جهان به خود اختصاص داده و بیش از یک میلیارد نفر از مردم این کشور در مناطقی زندگی میکنند که با کمبود منابع آبی روبرو هستند.
به ادعای وادا، دولت هند یارانههایی را برای پمپهای آب برقی دیزلی در نظر گرفته و این موضوع به کشاورزان این امکان را میدهد که به پمپاژ منابع آبی زیرزمینی در ماههای کم باران سال ادامه دهند و اینکه دو دهه آینده برههای «حیاتی» برای این کشور برای کاهش کمبودهای آبی خود است. محققان دانشگاه کلمبیا در تحقیقاتی به این نتیجه رسیده اند که در برخی از نقاط هند، کاشت غلات جایگزینی مانند انواع ذرت و ارزن میتواند به تولید مواد غذایی بسیار بیشتری نسبت به برنج با همان میزان مصرف آب منتهی شود.
۵- موز از جمهوری دومینیکن
بر اساس تحقیقات شبکه ردپای آب، برای تولید هر موز متوسط به ۱۶۰ لیتر آب نیاز است. جمهوری دومینیکن بزرگترین تولید کننده موز ارگانیک در جهان است که ۵۵ درصد موز جهان را تولید میکند. اما کشاورزان این کشور برای تولید این میوه اغلب به روشهای ناکارآمد آبیاری متوسل شده و کاهش بارندگیها از یک طرف و کمبود منابع آبی از طرف دیگر میتواند آینده این کشاورزان را با چالش روبرو سازد. جمهوری دومینیکن با خشکسالی شدید دست و پنجه نرم میکند که بر اساس ادعای وادا، تولید موز در این کشور را به نصف رسانده است. بر اساس برآوردهای سازمان ملل در سال ۲۰۱۳، کمبود سالانه منابع آبی این کشور در سال ۲۰۵۰ به ۵۰۰ میلیارد لیتر میرسد که البته تنها مقصر این موضوع بخش کشاورزی کشور نیست. بر اساس این گزارش، استفاده از روشهای آبیاری کارآمد و کاشت میوهها و غلاتی که آب کمتری نسبت به موز مصرف میکنند میتواند کمک بزرگی به حفظ منابع آبی در این کشور کند.
قهوه، شکلات، گوشت قرمز و گندم نیز دیگر محصولات غذایی هستند که بیشترین مصرف آب را به خود اختصاص داده اند.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/