اما به عقیدۀ تحلیلگران سیاسی، با توجه با بی نتیجه بودن نشست های پیشین موسوم به "دوستان سوریه"، کشاندن دامنۀ بحران سوریه به کشوری مانند ژاپن (که در مسائل سیاسیِ فرامنطقه ای، همواره کشوری منفعل و بی تفاوت بوده و مقام مسئول برگزاری این نشست از شدت محافظه کاری، از اعلام نام خود هم خودداری می کند)، بیش از هر چیز با هدف تغییر زمین بازی و ایجاد دلگرمی کاذب برای مخالفان نظام سوریه از طریق سرگرم کردن آنان به نشست های دوره ای در کشورهای دور و نزدیک صورت می گیرد.

به نظر می رسد انتخاب ژاپن برای میزبانی دور جدید این نشست های بی نتیجه، بین المللی کردن بحران سوریه و وارد کردن طرف های جدید در این بحران است، آن هم نه کشورهای ذی ربط و خیرخواه منطقه ای، بلکه کشورهایی در خارج از منطقه که به پیروی چشم بسته از سیاست های نظام جهانی سلطه شهرت دارند.