بازی رژیم صهیونیستی با حقوق بشر با استفاده از نقص‌های قوانین بین المللی
هم‌اکنون و در آستانه آغاز تعطیلات سال نو مسیحی، دو نکته است که باعث می‌شود تصورات اخلاقی بسیاری نسبت به اسرائیل تغییر کند، یکی مسئله وضعیت اسفبار کارگران مهاجر در سرزمین‌های اشغالی که وضع آنان به دلیل عدم ثبت اسمشان نامشخص است و دیگری که بسیار وخیم‌تر است، مسئله وضعیت انسانی در نوار غزه است.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ؛ شبکه خبری راشاتودی در گزارش خود در این‌باره می‌نویسد: گزارش‌های بسیاری در هفته‌های اخیر درباره وضع مهاجران غیرقانونی در اسرائیل که از سودان، اریتره و دیگر کشورهای آفریقایی به سرزمین‌های اشغالی می‌آیند و توسط نیروهای امنیتی اسرائیل بازداشت و به زندان منتقل می‌شوند، منتشر شده است، گزارش‌هایی که نگرانی‌هایی درباره محرومیت این افراد از آزادی بدون اتهام و یا حتی عدم تعیین دقیق زمان آزادی آنان را افزایش داده است.
تاکنون اسرائیل مواضع مختلفی درباره این مهاجران اتخاذ کرده است ، برای مثال به این مهاجران به دلیل انگیزه اقتصادی آنان برای مهاجرت ، مدرک شناسایی داده نشده و از سوی دیگر اسرائیل مدعی است که مدرکی مبنی بر اینکه این افراد تحت شکنجه قرار گرفته‌اند، وجود ندارد. اما متاسفانه تل آویو قدرت نامحدودی برای تصمیم‌گیری در این موارد بدون توجه به حقوق افراد مهاجر برای خود درنظر گرفته و بر اساس قوانین داخلی خود در این‌باره تصمیم‌گیری می‌کند. این در حالی است که قوانین بین‌المللی نیز در این‌باره چندان رضایت‌بخش نیست.
این موضوع اخیرا در اسرائیل نیز رخ داده است و چهره زشتی از راستگرایان افراطی صهیونیست در این‌باره ترسیم شده است، چرا که این افراد از دولت خواسته‌اند مواضع سختگیرانه‌تری نسبت به مهاجران اتخاذ کند تا از ورود افراد به سرزمین‌های اشغالی در آینده جلوگیری شود و افرادی نیز که اکنون در این مناطق به عنوان مهاجر حضور دارند، بازداشت و اخراج شوند. این افراد افراطی معتقدند که مهاجران باعث ایجاد مشکلات امنیتی در اسرائیل می‌شوند و ویژگی‌های یهودیت را متزلزل می‌کنند.
به همین دلیل است که تل آویو در پاسخ به درخواست این افراد یک حصار به طول 230 کیلومتر در مرز خود با مصر ایجاد کرده و از سوی دیگر با چندین کشور آفریقایی مذاکره کرده تا این کشورها در ازای پذیرش این مهاجران، از اسرائیل سلاح و آموزش نظامی و همچنین کمک‌های مالی و کشاورزی دریافت کنند.
اما آن چیزی که حامیان حقوق بشر را نگران کرده است، چشم‌انداز مربوط به بازداشت گسترده این افراد و نگه داشتن آنان در یک مرکز بازداشت است که در بیابانی در سرزمین‌های اشغالی ساخته شده است. زهاوه گالون، سیاستمدار چپ گرای اسرائیلی در این‌باره می‌گوید: آیا این ما هستیم که با افرادی که به ما پناه آورده‌اند، اینگونه برخورد می‌کنیم؟ در واقع به نظر می‌رسد واکنش اسرائیل به این مسئله به نوعی ایجاد تعادل میان حفاظت از مرزها و حقوق بشر بوده است، اما با توجه به حافظه تاریخی، انتظار می‌رفت که دولت همدردی بیشتری با این مهاجران داشته باشد.
در واقع قوانین بین‌المللی و حقوق بشری در این‌باره بسیار ضعیف است و نمی‌تواند آسیب‌پذیری مهاجران در برابر حوادث را کاهش دهد. اسرائیل از این قوانین سوءاستفاده کرده و با این توجیه که این افراد با انگیزه‌های اقتصادی به سرزمین‌های اشغالی مهاجرت کرده‌اند، آنان را جزء افراد مهاجر تحت قوانین بین‌المللی قلمداد نمی‌کند. این در حالی است که برخی معتقدند این افراد در صورت بازگشت به کشورهای خود با بدرفتاری مواجه خواهند شد. اما اسرائیل با امتناع از پذیرش وضعیت آنان به عنوان پناهجو، آنان را بازداشت می‌کند.
اما با وجود این به نظر می‌رسد که چنین اقداماتی از سوی اسرائیل تازگی ندارد. اگر وضعیت اسفناک در غزه را در نظر بگیریم، می‌بینیم که بیش از 1.7 میلیون انسان در آن زندگی می‌کنند و این افراد توسط اسرائیل از سال 2007 تحت محاصره قرار گرفته‌اند. این محاصره نوعی از تنبیه دسته‌جمعی است که کنوانسیون ژنو را نقض می‌کند و از سوی دیگر نوعی جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود. در واقع اسرائیل مردم غزه را تنها به دلیل رای دادن آنان به دولت حماس در یک انتخابات قانونی تنبیه می‌کند و این در شرایطی است که مردم این منطقه برای ادامه زندگی خود مجبور به ایجاد تونل برای انتقال مواد و کالاهای مورد نیاز خود شده‌اند.
از سوی دیگر از زمان کودتای رخ‌داده در مصر در جولای سال جاری میلادی تاکنون، وضعیت غزه بدتر نیز شده است. تونل‌ها دائما توسط دولت مصر به بهانه امنیت سینا و مخالفت با دولت حماس تخریب می‌شوند و این در حالی است که این اقدام منجر به کاهش ذخایر سوخت در غزه و بدتر شدن اوضاع بهداشتی مردم این منطقه شده است.
در انتهای این مقاله آمده است : از سوی دیگر سکوت کشورهای عرب و همچنین سازمان ملل در این‌باره غیرقابل بخشش است. شورای امنیت سازمان ملل در سال 2011 برای سقوط دولت معمر قذافی به منظور کمک به مردم برای نجات از استبدادی که هرگز وجود نداشت، طرح حمله به این کشور را تصویب کرد. اما این مسئله در مورد غزه اتفاق نیفتاده و این دوگانگی در سیاست‌های شورای امنیت را به طور کاملا آشکاری نشان می‌دهد.
اکنون هیچ نهاد بین‌المللی از شورای امنیت برای تصویب این طرح درباره مردم غزه درخواست نمی‌کند، این در حالی است که مردم غزه در یک وضعیت اضطراری به دلیل محاصره غیرقانونی گیر افتاده‌اند. اکنون زمان عمل است، چرا که همه ما مسئولیتی در این باره داریم که فریاد بزنیم: شرم بر نهادهای بین‌المللی!
انتهای پیام /
مدیر عامل تلوبیون:
آخرین مناظره، پربینندهترین شد
رئیس ستاد انتخابات کشور:
ادعای حمایت فرمانداران از یک نامزد خاص صحت ندارد
