به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران؛ الگوی واژه سازی در زبان فارسی همواره یکسان بوده است و همواره فارسی زبانان از یک الگو برای ساخت کلمه پیروی کرده‌اند در هیچ دوره‌ای نمی‌توان الگوی زبانی متفاوتی را مشاهده کرد. این مسئله به بحث تلفظ واژه بازمی گردد. در هیچ دوره‌ای فارسی زبانان نمی‌توانستند چندین صامت را در کنار هم تلفظ کنند بدون آنکه در بین این صامت‌ها، مصوتی بیاید. تنها مسئله‌ای که در طول زمان تغییر کرده،کاربرد واژه است. بدین معنا که واژه‌ای در یک دوره زبانی به کار می‌رود و در دوره دیگر جزء کلمات متروک قرار می‌گیرد. در تمام این دوران‌ها، کلمات هر دوره متناسب با آن دوره ساخته می‌شد و به‌کار می‌رفت. این مسئله درباره کلمات «پروفرما»، «تیسر» و «دکور» چگونه است؟

1- «پروفرما»: معادل «پیش برگ» را برای آن قرار داده‌اند. این کلمه از پسوند و اسم ساخته شده است. ترکیب این دو اسم در زبان امروز به‌کار نمی‌رود. پسوند«پیش» تنها اختصاص به زبان فارسی امروز ندارد و می‌توان این پیشوند را در فارسی دری نیز مشاهده کرد. امروزه کلمه «برگ» در معنای «ورقه» کاغذ و «برگ» درخت مشاهده می‌کنیم اما از معنای «توشه» این کلمه خبری نیست و این معنای کلمه متروک شده است.

2- «تیسر»: معادل «برشته کن» را برای این کلمه ساخته‌اند. این کلمه فعل امر فعلی مرکب است که در زبان فارسی معادل اسم قرار داده شده است. این معادل در زبان امروز به‌کار می‌رود این کاربرد به معنای متروک شدن کلمه لاتین نیست و هنوز هم کلمه لاتین آن توسط مردم استفاده می‌شود. 

3- «دکور»: معادل «آرایه» را برای این کلمه ساخته‌اند. این معادل به عنوان یک اصطلاح ادبی در زبان فارسی به‌کار می‌رود و این کلمه را در معنای «دکور» مشاهده نمی‌کنیم. کلمه «آرایه» از ترکیب بن فعل مضارع «آراستن» و  پسوند «ها» ساخته شده است و از نمونه‌های دیگر این کلمه می‌توان به کلمه «آرایش» نیز اشاره کرد. این کلمه نیز از ترکیب بن فعل مضارع «آراستن» و پشوند ساخته شده است.

انتهای پیام/