علت مرگ معروف‌ترین فسیل جهان چه بوده است؟+تصاویر
وب‌سایت آتلانتیک در مطلبی به بررسی یک نظریه جدید درباره علت مرگ "لوسی" پرداخت.
به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از وب‌سایت "آتلانتیک"، در سال 1974 میلادی، دانشمندانی که در اتیوپی مشغول کاوش بودند، یک اسکلت یافتند و نام آن را "لوسی" قرار دادند. این اسکلت که 3.2 میلیون سال قدمت دارد، به گروهی از نیاکان انسان تعلق دارد. دانشمندان اعلام کرده اند مغز این موجود کوچک و به اندازه مغز یک شامپانزه بوده است. اما لگن و پاهای آن نشان می‌دهد لوسی، راست‌قامت بوده است. این کشف به دانشمندان ثابت کرد نیاکان ما پیش از بزرگ شدن مغزشان، روی دو پا حرکت می‌کرده اند.
"جان کاپلمن" – استاد دانشگاه تگزاس – باور دارد مرگ لوسی به دلیل سقوط از یک درخت بلند بوده است. وی بر استخوان بازوی دست چپ لوسی شکستگی‌های خاصی یافت که تا نزدیکی مفصل شانه این موجود ادامه داشتند. کاپلمن پس از تحقیق بیشتر، دریافت این شکستگی‌ها به دلیل سقوط از بلندی پدید می‌آیند. انسان‌ها به صورت غریزی هنگام سقوط از بلندی، با دست خود فرود می‌آیند. بر اثر اصابت با زمین، جمجمه به سمت شانه عقب رفته و متلاشی می‌شود. در این سقوط، دست‌ها نیز به صورت خاصی دچار شکستگی می‌شوند.
اکنون یک استخوانپزشک نیز نظریه کاپلمن را تایید کرده است. کاپلمن نسخه‌ای از استخوان‌های لوسی را که به صورت سه بعدی اسکن شده بودند، به این پزشک تحویل داد. این جراح ارتوپد نیز پس از بررسی آن‌ها اعلام کرد شکستگی‌های موجود در این اسکلت، نشان می‌دهد این جانور از یک بلندی به زمین افتاده است.
کاپلمن معتقد است پس از آنکه لوسی به زمین خورد، تا مدتی زنده ماند؛ زیرا در صورتی که بر اثر اصابت به زمین جان خود را از دست می‌داد، حیوانات دیگر می‌توانستند به جسد وی حمله کنند. به این ترتیب، استخوان‌های وی باید پراکنده می‌شدند. اما استخوان‌های لوسی تقریبا دست نخورده باقی مانده اند.
این شکستگی‌ها بسیار شدید بوده اند و نشانه‌ای از بهبودی در آن‌ها نیز دیده نمی‌شود. 8 جراح ارتوپد دیگر نیز استخوان‌های لوسی را بررسی کرده اند. آن‌ها حدس می‌زنند هنگامی که لوسی به زمین افتاد، دست‌های وی باز بوده اند. وی با زانو به زمین خورده است. کتف راست او استخوان ترقوه‌اش را به داخل قفسه سینه‌اش فشار داده است و موجب شکستگی این استخوان‌ها شده است. برخورد این موجود با زمین موجب ایجاد شکستگی‌های دیگری در لگن، قفسه سینه، جمجمه، ستون فقرات و فک لوسی شده است. با این صدمات شدید، لوسی باید بلافاصله جان خود را از دست می‌داد.
برخی از کارشناسان باور دارند نظریه کاپلمن غیرمحتمل نیست. اما آن‌ها معتقدند بسیاری از این شکستگی‌ها می‌توانند پس از مرگ این جانور تشکیل شده باشند. در روند فسیل شدن، همواره استخوان‌ها شکننده می‌شوند. لوسی از این جهت برای باستان‌شناسان اهمیت دارد که شواهد نشان می‌دهند این موجود به دلیل صدمات ناشی از سقوط جان خود را از دست داده است؛ در صورتی که اگر به این شکل کشته می‌شد، جنازه‌اش نمی‌توانست دست‌نخورده باقی بماند. در کل، سلسله‌ای از وقایع جالب و نادر درباره لوسی اتفاق افتاده است.
انتهای پیام/
