اوباما: توافق هسته‌ای ایران، بر اساس سنت دیپلماسی حاصل شد/ ایران برنده حمله به عراق بود
رئیس جمهور آمریکا برای دفاع از توافق هسته‌ای ایران در دانشگاه «امریکن» در واشینگتن سخنرانی کرد.
به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از شبکه سی‌ان‌ان، باراک اوباما -- رئیس جمهور آمریکا -- در آغاز سخنرانی خود در دانشگاه "امریکن" واشینگتن در دفاع از توافق هسته ای ایران، آن را توافقی بر مبنای "سنت مستحکم دیپلماسی" معرفی کرد.
باراک اوباما گفت:پنجاه ودو سال پیش کندی در همین دانشگاه درباره صلح صحبت کرد.آن موقع حرف ها درباره حمله به اتحاد شوروی بود اما رئیس جمهور جوان این دیدگاه را رد کرد.با کندی مشکل موشک کوبا به صورت مسالمت آمیز حل شد.معاهده استارت بین آمریکا و روسیه برای کنترل تسلیحاتی شد.
اوباما گفت: «توافقی که میان جامعه بین الملل و جمهوری اسلامی ایران حاصل شد، بر اساس سنت دیپلماسی بسیار مستحکم بنا شد. توانستیم در 2 سال مذاکره به نکاتی بسیار جزئی دست یابیم که مانع دستیابی ایران به سلاح هسته ای می شود و تمام راه های رسیدن این کشور را به بمب اتمی مسدود می کند. در این توافق، شاهد یک ساز و کار جامع راستی آزمایی هسته ای بودیم که در طول تاریخ، بی سابقه بوده است.»
وی افزود: «چنانکه در توافق های گذشته مشاهده کردیم، قرار نیست همه مسائل دنیا و تمام مشکلاتی که با ایران داریم، حل شود. این توافق تضمین نمی کند رابطه ما با ایران گرم شود. اما یکی از اهداف اصلی امنیتی ما را تأمین می کند. به همین دلیل، این توافقی بسیار خوب است.»
وی افزود: «امروز می خواهم درباره این توافق با شما صحبت کنم. این مهمترین موضوع سیاست خارجی ما از زمان حمله به عراق است. آیا کنگره می خواهد از این توافق حمایت کند؟ یا می خواهد مانع آن شود؟ آن هم در حالی که اکثر (کشور های) جهان مخالف تضعیف آن هستند. میان الآن تا زمانی که کنگره تا سپتامبر (شهریور) رأی دهد، شما بحث های زیادی علیه این توافق خواهید شنید که با ده ها میلیون دلار پول تبلیغاتی به شما عرضه خواهد شد.»
اوباما گفت: «ممکن است این لفاظی ها برای شما آشنا باشد. چرا که خیلی از آنهایی که طرفدار حمله به عراق بودند، حالا دارند علیه توافق هسته ای ایران هم صحبت می کنند. وقتی 8 سال پیش خواستم رئیس جمهور شوم، مخالف حمله به عراق بودم. در آن زمان گفتم آمریکا نباید فقط جنگ را پایان دهد؛ بلکه باید به تصور و ذهنیتی پایان دهیم که باعث شد به عراق حمله کنیم. ذهنیتی که شاخصه آن، اقدام نظامی بود تا دیپلماسی. ذهنیتی که اولویت بیشتری به اقدام یک جانبه می داد تا اجماع دیپلماتیک بین المللی. ذهنیتی که تهدید ها را بزرگتر از برداشت دستگاه های اطلاعاتی نشان می داد و در آن زمان مسئولان درباره هزینه جنگ صحبت نکردند. می گفتند به راحتی می توانیم اراده خود را به منطقه ای تحمیل کنیم که به کل، تاریخ و فرهنگ متفاوتی در قیاس با ما دارد.»
اوباما ادامه داد: «آنهایی که تقاضای جنگ داشتند، از قاطعیت خود دم می زدند. آنها مخالفان خود را "ضعیف" معرفی می کردند. حتی آنها را "سازشکار" می نامیدند که منظورشان مخالفان حمله به عراق بود.»
اوباما ادامه داد: «آنهایی که تقاضای جنگ داشتند، از قاطعیت خود دم می زدند. آنها مخالفان خود را "ضعیف" معرفی می کردند. حتی آنها را "سازشکار" می نامیدند که منظورشان مخالفان حمله به عراق بود.»
اوباما افزود: «می خواهم درباره این تاریخ صحبت کنم چون بیش از هر زمانی به یک تفکر روشن در تصمیم گیریهایمان نیاز داریم. درباره این تاریخ صحبت می کنم چون به برخورد ما با برنامه هسته ای ایران مربوط است. از عمر برنامه هسته ای ایران، ده ها سال می گذرد. از زمان شاه در دهه 70 با حمایت آمریکا، ایران صنعت هسته ای خود را توسعه داد. این برنامه در دهه 80 و پس از جنگ ایران و عراق گسترش یافت. جنگی که صدام حسین در آن از جنگ افزارهای شیمیایی علیه ایران استفاده کرد. در دهه 90 نیز برنامه هسته ای ایران، علیرغم تحریم های یک جانبه ایران تداوم یافت. وقتی دولت بوش روی کار آمد، ایران سانتریفیوژ نداشت. به رغم تهدید های آمریکا، وقتی رئیس جمهور شدم ایران چندین سانتریفیوژ نصب کرده بود.»
اوباما افزود: «ایران هیچ گرایشی نیز به کند کردن روند افزایشی سانتریفیوژ ها نشان نمی داد و صحبت از متوقف کردن آن روند هم مطرح نبود. در میان سیاستگذاران آمریکایی هرگز اختلافی بر سر خطر بمب هسته ای ایران وجود نداشته است. دموکرات ها و جمهوری خواهان همیشه گفته اند اگر ایران سلاح هسته ای داشته باشد، در منطقه مسابقه تسلیحاتی به وجود خواهد آمد. همچنین هر بحرانی در منطقه به خطر درگیری هسته ای تبدیل خواهد شد. احتمال دارد گروه های تروریستی نظیر حزب الله نیز به سلاح هسته ای دست پیدا کنند. این موضوع می تواند خطر بزرگی را متوجه اسرائیل کند: کشوری که از طرف رهبران ایران چندین بار تهدید به نابودی شده است. دسترسی ایران به سلاح هسته ای می تواند به تضعیف پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای منجر شود که جهان برای دفاع از آن، وقت زیادی صرف کرده است.»
رئیس جمهور آمریکا گفت: «پس پرسش این نیست که ما باید جلوی دسترسی ایران به سلاح هسته ای را بگیریم؛ بلکه پرسش این است که چطور باید این کار را انجام دهیم. حتی پیش از آن که رئیس جمهور آمریکا شوم، به وضوح گفتم به ایران اجازه نداده خواهد شد تا زمانی که رئیس جمهور هستم به بمب هسته ای دست پیدا کند. این سیاست من در طول دوران ریاست جمهوریم بوده است. سیاست من، نگه داشتن همه گزینه ها روی میز بوده است: از جمله اقدام و گزینه نظامی تا بتوانیم به این هدف برسیم تا ایران بمب هسته ای تولید نکند. اما به وضوح مشخص کردم که ترجیح من، راه حلی مسالمت آمیز دیپلماتیک است. نه فقط به دلیل هزینه های جنگ؛ بلکه به این دلیل که توافق حاصل از مذاکره، راه حلی پایدار تر و مؤثر تر را ارائه می دهد.»
وی ادامه داد: «به همین دلیل، در سال 2009 به ایرانی ها گفتیم راه حلی دیپلماتیک برای این بحران وجود دارد. ایران، آن مسیر را طی نکرد و دستگاه اطلاعاتی ما در آن زمان، یک تأسیسات مخفی زیرزمینی را در فردو کشف کرد. خیلی ها گفتند سرکشی ایران، مذاکرات را به روندی بیهوده تبدیل خواهد کرد. برعکس؛ تمایل ما به مذاکره بود که توانستیم تمام دنیا را هم به نفع خودمان بسیج کنیم. توانستیم تضمین کنیم جامعه بین الملل هم از طریق حوزه های مختلف تجاری- اقتصادی علیه ایران تحریم اعمال کند. در نظر داشته باشید تحریم های یک جانبه آمریکا علیه ایران، ده ها سال به قوت خود باقی بود. اما آن تحریم ها نتوانست ایران را پای میز مذاکره بکشاند. استفاده ما از قطعنامه های جدید سازمان ملل، رویکردمان را تقویت کرد از کشورهای داوطلب همکاری با ما -- مثل چین، هند، ژاپن و کره جنوبی -- بهره بردیم که پذیرفتند خرید نفت را از ایران کاهش دهند همچنین تحریم های نفتی همه جانبه متحدان اروپاییمان به این روند کمک کرد.»
وی اذعان کرد: «همکاران ما میلیارد ها دلار در این مسیر متضرر شدند. اما ما توانستیم آنها را متقاعد کنیم در نبود یک راه حل دیپلماتیک، گزینه آتی "جنگ" خواهد بود. جنگی که می تواند اقتصاد جهانی را مختل کند و نا امنی را برای خاورمیانه به ارمغان آورد. به عبارت دیگر، این دیپلماسی مداوم و دردناک بود -- نه لفاظی -- که فشار را بر ایران افزایش داد.»
اوباما مدعی شد: «با این اتحاد، اقتصاد ایران 20 درصد کوچک تر شد. این نقش تعیین کننده ای در انتخابات 2013 (ایران) ایفا کرد.»
وی ادامهداد: «بر اساس این توافق، اورانیوم غنی شده ایران از 20 درصد کاهش می یابد و برخی از فعالیت های ایران متوقف می شود. این توافق با کشورهای 1+5 حاصل شد. آنها با ایران به راه حلی جامع دست یافتند. بدون نگرانی و بیم از این که ممکن است ایران بخواهد از این زمان برای دستیابی به اهدافی دیگر استفاده کند.»
اوباما افزود: «در زمان اعلام توافق میان دوره ای، بسیاری از منتقدان گفتند این اشتباهی تاریخیست. گفتند ایران به تعهداتش پشت خواهد کرد، ساختار تحریم ها از بین خواهد رفت و ایران برای حمایت مجدد از تروریسم، پول زیادی به دست می آورد. منتقدان اشتباه کردند! جلوی پیشرفت برنامه هسته ای ایران گرفته شده است. نخستین بار پس از 10 سال، پیشرفت فعالیت های هسته ای ایران متوقف شد. انباشت مواد خطرناک هسته ای متوقف شد. توسعه بیشتر سانتریفیوژ های ایران متوقف شد. بازرسی ها بیشتر شد. پول زیادی به طرف ایران سرازیر نشد و کل ساختار تحریم ها به قوت خود باقی ماند. در واقع آن توافق میان دوره ای به اندازه ای مثبت بود که همان منتقدان آن، حالا از همان توافق برای مخالفت با توافق هسته ای کنونی استفاده می کنند.»
اوباما گفت: «در ماه ژوئیه (تیر) به یک برنامه جامع اقدام مشترک رسیدیم که ما را به هدفمان نزدیک می کرد. بر این اساس، ایران هرگز اجازه نخواهد داشت سلاح هسته ای تولید کند. در این توافق، ساز و کار پیشرفت برنامه هسته ای ایران مشخص شده است. روشی که تضمین می کند ایران هیچ راهی برای تولید بمب اتم نداشته باشد.»
اوباما افزود: «بر اساس این توافق، ایران نمی تواند پلوتونیوم مورد نیاز برای سلاح هسته ای را تولید کند. فعالیت تأسیسات آب سنگین اراک متوقف خواهد شد. در آن سیمان می ریزیم و تأسیساتی ایجاد خواهد شد که پلوتونیوم برای سلاح هسته ای تولید نکند. سوخت آن تأسیسات، به خارج از کشور منتقل خواهد شد و ایران در 15 سال آینده، تأسیسات آب سنگین ایجاد نخواهد کرد. ایران همچنین اجازه نخواهد داشت از اورانیوم غنی شده خود برای تولید بمب هسته ای استفاده کند. به محض آغاز اجرای توافق، ایران باید دو سوم از سانتریفیوژ های خود را از مدار عملیاتی خارج کند. ایران در 10 سال آینده نمی تواند با سانتریفیوژ های پیشرفته ای که در اختیار دارد، اورانیوم را بیشتر غنی کند. ایران دیگر نمی تواند 15 سال در تأسیسات فردو -- که پیشتر مخفی بود -- اورانیوم غنی کند. ایران باید 98 درصد از ذخیره اورانیوم غنی شده خود را نابود کند. ذخایری که می توانست 7 -8 بمب هسته ای بسازد. این توافق تا 15 سال به قوت خود باقی خواهد ماند و ایران هرگز نخواهد توانست از برنامه های صلح آمیز هسته ای به عنوان سرپوشی برای اهداف نظامی خود بهره ببرد. این توافق، مانع فعالیت های مخفی زیر زمینی ایران می شود. تأسیسات هسته ای ایران، 24 ساعته تحت بازرسی خواهد بود.»
اوباما در ادامه افزود: «بازرسان برای دهه ها به تمامی چرخه سوخت ایران دسترسی خواهند داشت. آنها از همه تأسیساتی که سوخت هسته ای در آنها پردازش می شود آگاه خواهند بود. اگر ایران بخواهد تقلب کند، چیزی بسیار بیشتر از یک ساختمان بسازد. باید برای هر یک از مراحل چرخه سوخت هسته ای خود، تأسیساتی مجزا بسازد. عیج ملتی در دنیا تحت چنین بازرسی های شدیدی موفق به انجام چنین کاری نشده است. بر اساس این توافق، بازرسی ها همواره از تمامی مناطق مشکوک انجام می شود.»
اوباما با اشاره به موضوع تحریم ها مدعی شد: «ایران از انگیزه های زیادی برای پایبندی به تعهداتش برخوردار است. پیش از لغو تحریم ها، ایران باید گامهای مهم و عملی بردارد: مانند برچیدن سانتریفیوژ ها یا نابودی انباشت اورانیوم غنی شده. اگر ایران در 10 سال از این اصول تخطی کند، تحریم ها باز خواهند گشت. ما برای نیل به این هدف، احتیاجی به حمایت سایر اعضای شورای امنیت نداریم و خودمان می توانیم تحریم ها را برگردانیم. از طرف دیگر، اگر ایران توافق را اجرا کند و به آن پایبند باشد، اقتصادش با (اقتصاد) جهان ادغام خواهد شد. همچنین انگیزه هایش برای عمل به توافق بیشتر خواهد شد.»
اوباما گفت» «پس این توافق، فقط بهترین گزینه در میان سایر گزینه ها نیست. این قویترین توافقی است که در حوزه منع گسترش سلاح های هسته ای در طول تاریخ درباره آن مذاکره شده است. هر ملتی که درباره آن اظهار نظر کرده است -- به استثنای اسرائیل، از آن حمایت کرده است. شورای امنیت سازمان ملل به اتفاق آرا از این توافق حمایت کرد. اکثریت کارشناسان حوزه منع سلاح های هسته ای از آن حمایت کردند. بیش از 100 سفیر سابق آمریکا از آن حمایت کردند. من در دوران ریاست جمهوریم تصمیمات دشوار زیادی گرفته ام؛ اما درباره خوب یا بد بودن این توافق، واقعاً با تصمیم دشواری روبرو نبودم. متأسفانه ما در دوره ای در آمریکا زندگی می کنیم که هر تصمیمی در حوزه سیاست خارجی، با دیدی حزبی تحلیل می شود. پیش از این که کنگره این توافق را بخواند یا جوهر قلم نگارش آن خشک شود، جمهوری خواهان مخالفت خود را با آن اعلام کردند. آنهایی که لابی می کردند و فقط کارشناس بودند، ناگهان به متخصص امور هسته ای مبدل شدند.»
وی گفت: «بازرسان می توانند در هر نقطه مشکوکی از ایران دیدن کنند؛ حتی اگر ایران مخالف باشد. این بازرسی می تواند در کمتر از 24 ساعت از اعلام به ایران انجام شود. شاید اختلاف نظر در خصوص این بازرسی ها تا 24 روز به طول انجامد؛ اما اگر به نکته ای مشکوک شویم؛ حتماً آن را تحت نظر خواهیم داشت تا بازرسان بتوانند از آنجا بازدید کنند. مواد هسته ای ر نمی توان درون گنجه مخفی کرد. علائم یا بازمانده های آن، سالها در زمین و خاک اطراف باقی می ماند. اگر ایران بخواهد تخلف کند، ما می توانیم بفهمیم و خواهیم فهمید.»
اوباما ادامه داد: «خیلی ها به محکم نبودن این توافق ایراد می گیرند. بگذارید تکرار کنم. منع تولید سلاح هسته ای به وسیله ایران، دائمی است. ممنوعیت انجام تحقیقات نظامی، دائم خواهد بود. این محدودیت ها دائم خواهد بود. البته برخی محدودیت ها در خصوص برنامه صلح آمیز هسته ای ایران فقط 15 سال به قوت خود باقی می ماند. اما این روند، درباره کلیه پیمان های منع گسترش سلاح های هسته ای صادق است. پیمان پیشین ما با شوروی (سابق) 5 ساله بود. پیمان استار 15 سال بیشتر دوام نداشت. در وضع فعلی ما هم اگر ایران 15 یا 20 سال دیگر بخواهد بمب بسازد، این توافق تظمین می کند آمریکا اهرم های بیشتری برای دانستن آن داشته باشد و بتواند جامعه بین المللی را برای ارائه واکنش، بسیج کند. این توافق در آن زمان، همان گزینه هایی را پیش روی ما قرار خواهد داد که هم اکنون هم از آنها برخورداریم: از جمله گزینه نظامی.»
باراک اوباما افزود: «از طرف دیگر، بدون این توافق، سناریویی که منتقدان هشدار می دهند ممکن است 15 سال دیگر رخ دهد، ممکن است 6 ماه دیگر رخ دهد. کنگره با رأی منفی به این توافف نه فقط راه ایران را برای رسیدن به سلاح هسته ای باز می کند؛ بلکه این روند را تسریع می کند.»
اوباما در ادامه سخنرانی خود در دانشگاه "امریکن" گفت: «بسیاری از منتقدان می گویند این توافق، بی ارزش است؛ چون ایران میلیارد ها دلار پول به دلیل لغو تحریم ها به دست می آورد. بگذارید به وضوح بگویم. تحریم های بین المللی دقیقاً به این دلیل علیه ایران اعمال شد که بتوانند برنامه هسته ای این کشور را محدود کنند. هر مذاکره ای که با ایران انجام دادیم، باید متضمن لغو تحریم ها باشد. پس هر فردی که علیه لغو تحریم ها موضعگیری کند، علیه توافق موضعگیری کرده است. این درست است که اگر ایران به تعهداتش عمل کند، حدود 56 میلیارد دلار از دارایی های خود را که در سایر کشورها مسدود شده، به دست خواهد آورد. اما اگر تصور کنیم این کل معامله را تغییر می دهد و تمام این پول وارد فعالیتهای سوء و مخرب ایران می شود، این به معنای نادیده گرفتن واقعیت های امروز ایران است. این به دلیل تحریم های ماست که دولت ایران برای تقویت زیرساخت ها و پرداخت پول به بازنشستگان به 500 میلیارد دلار احتیاج دارد. رهبران ایران، توقعات مردم را بالا برده اند و معتقدند با لغو تحریم ها، زندگی آنها (مردم) بهتر می شود. حتی رژیم سرکوبگری مانند ایران هم نمی توانند کاملاً به درخواست های مردم پشت کند. به همین دلیل، بهترین تحلیلگران ما می گویند ایران بیشتر این پول را صرف اقتصاد و تقویت زندگی مردم خود خواهد کرد. این بدان معنا نیست که لغو تحریم ها هیچ کمکی به نیروهای مسلح ایران نخواهد کرد. فرض کنیم بخشی از این پول، صرف فعالیت هایی شودکه ما با آنها مخالفیم. ما درباره حکومت ایران و اهمیت سپاه پاسداران و سپاه قدس دچار توهم نیستیم. ایران از گروه های تروریستی مثل حزب الله حمایت می کند.»
اوباما مدعی شد: «ایران از گروه هایی حمایت می کند که منافع ما و متحدانمان را به خطر میندازند. گروه هایی که نیروهای ما را در عراق کشتند و سعی کردند کشورهای حاشیه خلیج فارس را بی ثبات کنند. اما ایران دهه هاست در این فعالیت ها دخیل است: چه پیش از اجرای تحریم ها، چه در زمان اجرای آنها. واقعیت این است که در میانه جنگ ایران و عراق هم ایران در این فعالیت ها دخیل بود. جنگی که حدود 1 میلیون نفر در آن کشته شدند و میلیارد ها دلار پول بر اثر آن از بین رفت. ایران همیشه برای حمایت از فعالیت های خودش در منطقه راهی پیدا کرده است. اما مزایای پشت کردن به توافق، در مقابل مزایایی که می توانیم از توافق به دست آوریم، رنگ می بازد.»
رئیس جمهور آمریکا افزود: «سناریویی نداریم که لغو تحریم ها، ایران را به قدرتی منطقه ای تبدیل کند. بودجه نظامی ایران، از بودجه نظامی تمامی متحدان ما در منطقه 80 درصد کوچکتر است. توانایی های متعارف نظامی ایران هرگز به اندازه توانایی های متعارف اسرائیل نخواهد بود. کمک های نظامی ما به اسرائیل تضمین می کند این وضع، حفظ شود. ایران در سالیان گذشته میلیارد ها دلار خرج کرده تا از تنها متحد عرب خود در منطقه حمایت کند: حکومت بشار اسد. بشار اسدی که کنترل بخشهای بزرگی از کشورش را از دست داده است. در همان میدان جنگ سوریه هم حزب الله، آسیب های فراوانی دیده است. ایران هم مانند سایر کشورهای منطقه وادار شده به تهدید داعش پاسخ دهد.»
اوباما در ادامه مدعی شد: «پس بر خلاف نظر آنهایی که می گویند ایران حالا در آستانه تسلط بر کل منطقه و جهان است، باید گفت ایران همچنان به عنوان قدرتی منطقه ای باقی می ماند که مشکلات خودش را نیز خواهد داشت. رژیم حاکم بر ایران، خطرناک و سرکوبگر است. ما همچنان به خاطر حمایت ایران از تروریسم و نقض حقوق بشر، ایران را تحریم خواهیم کرد. ما همچنان از ایران خواهیم خواست آمریکایی های زندانی را آزاد کند. ما اختلافات زیادی با رژیم ایران داریم. اما اگر برای جلوگیری از اقدامات بی ثبات کننده ایران در منطقه جدی هستیم، نمی توانیم تصور کنیم بخواهیم به این هدف از طریق لغو توافق (هسته ای) برسیم. باید به جای آن، با آن رفتار مشکلزا به طور مستقیم برخورد کنیم. مثلاً به متحدانمان کمک کنیم چطور با حملات سایبری مقابله کنند یا جلوی حملات موشکی را بگیرند. یا پولی را که صرف گروه هایی مانند حزب الله می شود، کنترل کنیم. باید بتوانیم نیروهای مسلح سایر کشورها را آموزش دهیم تا بتوانند در مسائلی مثل یمن، واکنش بهتری نشان دهند. ما از تمامی این توانایی ها برخورداریم و تمامی آنها می توانند شرایط را متفاوت کنند. ما از طریق این توافق، در موقعیت قویتری خواهیم بود و به کمک آن می توانیم، از ابزارهایمان استفاده کنیم. فراموش نکنید با این استراتژی می توانیم با تهدید داعش هم بهتر مقابله کنیم.»
اوباما ادامه داد: «انتقاد پایانی این بود که می شود به توافق بهتری هم رسید. یعنی باید به توافق بهتری برسیم. منتقدان، این نکته را مرتباً تکرار می کنند. یعنی توافقی که باید بر مبنای سرسختی حاصل شود. خیلی ها استدلال می کنند ما می توانیم تحریم های وسیع تر و نامعلوم تری علیه ایران اعمال کنیم تا فشار بیشتری به این کشور وارد کنیم. آنهایی که این بحث را مطرح می کنند، یا درکی از جامعه ایران ندارند یا اینکه با مردم آمریکا ثادق نیستند. تحریم ها به خودی خود، ایران را وادار نخواهد کرد کاملاً فعالیت های هسته ایش را متوقف کند. نه دولت ایران، نه مردم ایران و نه مخالفان ایران موافق صرف نظر کردن ایران از حاکمیت ایران هستند. متحدان نزدیک ما در اروپا و آسیا هم با افزایش 10 یا 15 ساله تحریم ها، همانند آنچه کنگره می گوید، مخالفند؛ چه رسد به روسیه و چین! تحریم ها برای تغییر رژیم یا برای کنترل فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران اعمال نشده و تنها هدف آنها، جلوگیری از اقدام ایران به تولید بمب اتم بوده است. به همین دلیل، آنهایی که می گویند می توانیم به توافق پشت کنیم و تحریم ها را حفظ کنیم، رؤیا پردازی می کنند. آنها یک افسانه را تبلیغ می کنند. آنها به جای این که موقعیت ما را تقویت کنند، در صورت پشت کردن کنگره به این توافق، تحریم های چند جانبه اعمال شده علیه ایران تضعیف خواهد شد. اگر بخواهیم تحریم های یک جانبه را علیه ایران اعمال کنیم، در این کار تنها خواهیم ماند. ما نمی توانیم سیاست اقتصادی و انرژی هر دولتی را به آن دولت دیکته کنیم. حتی اگر بخواهیم چنین کاری را انجام دهیم، باید برخی از بزرگترین بانکهای جهان را تحریم کنیم. باید مثلاً روابط مالی کشوری مانند چین را با آمریکا قطع کنیم. چون آنها یکی از خریداران اصلی قروض ما هستند، چنین اقدامی اقتصاد خودمان را مختل خواهد کرد. همین طور این اقدام، پرسشهایی را برای حضور دلار به عنوان ارزی مهم در مبادلات خارجی مطرح خواهد کرد. این همان دلیل مورد استثنا قرار گرفتن برخی از تحریم های یک جانبه قبلی بود. اگر کنگره این توافق را رد کند، ایران شاهد لغو بخشی از تحریم ها خواهد بود؛ بدون آن که به اجرای توافق هسته ای ملزم باشد.»
اوباما ادامه داد: «البته اگر به این توافق پشت کنیم، می توانیم به توافق بهتری برسیم. اما توافقی بهتر برای ایران! )کف زدن حضار) حالا چون تحریم های بیشتر نمی تواند به نتایج مورد نظر منتقدان منجر شود، باید با خودمان صادق باشیم. رأی کنگره علیه این توافق باعث می شود هر دولتی در آمریکا که به دسترسی نیافتن ایران به سلاح هسته ای متعهد است، فقط یک گزینه داشته باشد: جنگی دیگر در خاورمیانه. این یک واقعیت است و آن را برای تحریک کردن کسی نمی گویم.»
اوباما ادامه داد: «ایران بدون این توافق -- حتی با لفاظی های شدید ما -- در موقعیتی قرار می گیرد که توانایی های خود را به تدریج افزایش می دهد. قدرت هسته ای ایران تقریباً به 0 می رسد. با اطمینان به شما می گوید اگر به این توافق پشت کنیم، گزینه ای جز گزینه نظامی پیش رویمان نخواهد بود. توافقی که دنیا از آن حمایت می کند. پس بیایید با کلمات بازی نکنیم. گزینه پیش روی ما، گزینه ایست میان دیپلماسی و نوعی جنگ. شاید نه فردا یا 3 ماه دیگر؛ ولی به زودی. و همان طور که قبلاً گفتم، اگر هدف ما جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای باشد، گزینه نظامی در قیاس با این توافق، تأثیر کمتری خواهد داشت. این فقط پیشفرض من نیست. همه برآورد ها -- حتی برآورد های تحلیلگران اسرائیلی -- نشان می دهد اقدام نظامی علیه ایران تنها چند سال برنامه هسته ای این کشور را به تعویق می اندازد. این یعنی تنها بخش کمی از محدودیت هایی که این توافق بر برنامه هسته ای ایران اعمال می کند. اگر به این توافق پشت کنیم، احتمالاً بازرسان از ایران بیرون انداخته می شوند و برنامه های هسته ای ایران احتمالاً بیش از پیش، زیرزمینی می شود. این موضوع، قطعاً اتحاد بین المللی را که سالها برای تشکیلش تلاش کردیم، تضعیف خواهد کرد.»
اوباما افزود: «باید از 10 سال گذشته یاد گرفته باشیم که جنگ در کل و به خصوص جنگ در خاورمیانه، ساده تمام نمی شود. تنها قطعیت در جنگ، درد و رنج انسانهاست. هزینه های ناخواسته و پیامدهایی که انتظارشان را نداریم. همین طور می توانیم مطمئن باشیم آمریکایی ها که همیشه بیشترین بار جنگ را به دوش می کشند، افراد نیروهای مسلح ما که کمتر از 1 درصد ما را تشکیل می دهند، بیشترین هزینه را خواهند پرداخت؛ نه آنهایی که نیروهای مسلح را به جنگ می فرستند. به عنوان فرمانده کل قوا، هرگز برای استفاده از نیروهای نظامی در صورت لزوم، خجالت نکشیده ام. ده ها هزار نظامی آمریکایی را به صحنه جنگ فرستاده ام. گاهی اوقات شبها هنگام انتظار برای بازگشت آنها به خانه، خوابم نبرده است. من اقدام نظامی را در 7 کشور مختلف، فرماندهی کردم. زمانهایی بوده که اعمال زور، لازم بوده است. اگر ایران به تعهداتش عمل نکند، احتمال دارد هیچ راه حلی جز این نداشته باشیم. اما اگر بخواهیم به وجدان خودمان مراجعه کنیم، چطور می توانیم جنگ را توجیه کنیم؛ پیش از این که بتوانیم یک راه حل صلح آمیز را بیازماییم؟ چطور می توانیم نقض این توافق را برای نظامیان خودمان و برای دنیا توجیه کنیم؟ در نهایت، این باید درسی باشد که پس از 10 سال جنگ، آموخته ایم: همیشه پرسشهای سختگیرانه بپرسیم و پیشفرض های خودمان را بیازماییم. در برابر حکمت و نظر غالب، مقاومت کنیم. در برابر کوبیدن بر تبل جنگ، ایستادگی کنیم. ناراحت نباشیم که به ضعیف شدن، متهم می شویم. نگران درست انجام دادن کارمان باشیم. درک می کنم که توسل به اقدام نظامی می تواند در برابر برخی از اقدامات ایران که گاهی شاهدشان هستیم، وسوسه کننده باشد. خیلی از این رفتار های تحریک آمیز را جدی می گیریم. اما ابرقدرت ها نباید در لحظه واکنش نشان دهند. ابرقدرت ها نباید در برابر تحریکاتی واکنش نشان دهند که با دیپلماسی قابل حل هستند. فقط چون تظاهرکنندگانی در ایران شعار "مرگ بر آمریکا" سر می دهند دلیل بر این نیست که همه ایرانی ها هم مخالف شعار "مرگ بر آمریکا" هستند.»
«اتفاقاً تندروهای ایران بیش از همه از وضع موجود، بهره می برند. تندروهایی که بیش از همه شعار "مرگ بر آمریکا" سر می دهند، مخالف این توافق بودند. آنها حالا هدف مشترکی با همکاران جمهوری خواه خودشان دارند.»
اوباما در اظهاراتی مداخله جویانه مدعی شد: «بیشتر مردم ایران انگیزه ای قوی دارند از دولتشان بخواهند در مسیر متفاوتی حرکت کند؛ مسیری که تا این اندازه تحریک کننده نباشد. انگیزه های ایرانی ها با این توافق، بیشتر خواهد شد. ما باید به مردم ایران، این فرصت را بدهیم. تضمینی وجود ندارد که این توافق موفق شود. اما اگر ایرانی ها از این فرصت استفاده کنند، نه تنها برای ایران/آمریکا مناسب خواهد بود، بلکه برایمنطقه ای هم که همیشه شاهد جنگ بوده مثبت خواهد بود؛ برای دنیا. و اگر ایران در آن مسیر گام نگذارد، اگر ایران از این توافق تخطی کند، ما قابلیت کافی برای واکنش نشان دادن داریم.»
اوباما ادامه داد: «توافق هسته ای ایران در قیاس با توافق های گذشته، بدون ریسک است. بودجه نظامی آمریکا 600 میلیارد دلار است. بودجه نظامی ایران 15 میلیارد دلار است. ارتش ما، ضامن هرگونه توافقی است که امضا می کنیم. گفتم ایران هرگز اجازه نخواهد داشت سلاح هسته ای به دست آورد. برای واقعی نشان دادن گزینه های نظامیمان هر کاری انجام داده ام.»
اوباما تصریح کرد: «گروهی از مخالفان این توافق، با اسرائیل پیوند عمیقی دارند. من هم به عنوان کسی که دوست پایدار اسرائیل بوده ام، در این احساس سهیم هستم. وقتی دولت اسرائیل مخالف چیزی است، خیلی ها در اسرائیل متوجه آن خواهند شد و برایش ارزش قائل خواهند بود. هیچ کس نمی تواند اسرائیلی ها را به خاطر نگاه بدبینانه شان در قبال هر توافقی سرزنش کند. رهبرانی که هولوکاست را انکار کردند و از یک ایدئولوژی ضد یهودیگری حمایت کردند، به نقل و انتقال موشکهایی کمک کردند که بر سر اسرائیلیها فرود آمده و تلآویو را هدف قرار داده است. اسرائیل باید هم در چنین منطقه ای هوشیار باشد. آنها روی هیچ کشوری، از جمله متحد قدیمیشان آمریکا برای تضمین امنیت خودشان حساب باز نمی کنند. اما به دلیل کمکهای اطلاعاتی و نظامی آمریکا به اسرائیل -- که در زمان زمامداری من افزایش یافته -- اسرائیل می تواند در برابر هر تهدید متعارفی از خودش محافظت کند. چه از طرف ایران باشد و چه از طرف گروه هایی که به نیابت از ایران می جنگند.»
اوباما ادعا کرد: «از طرف دیگر، ایران مجهز به سلاح هسته ای می تواند معادلات را بر هم زند. پس باید این توافق بر مبنای آورده هایش ارزیابی شود. همیشه گفته ام حاضریم با دولت اسرائیل در خصوص مسائل امنیتی صحبت کنیم و حتی در قالب طرحی 10 ساله، به تقویت امنیت اسرائیل کمک کنیم. من بیش از هر رئیس جمهور دیگری برای تقویت امنیت اسرائیل تلاش کردم. ایران مجهز به سلاح هسته ای برای اسرائیل، آمریکا و منطقه از ایران بهره مند از لغو تحریم ها خطرناکتر خواهد بود. می دانم بنیامین نتانیاهو مخالف این توافق است و صداقتش را زیر سؤال نمی برم. ولی فکر می کنم نتانیاهو اشتباه می کند. واقعیات از این توافق حمایت می کند. به باور من این توافق هم به نفع آمریکاست و هم به سود اسرائیل. به عنوان رئیس جمهور آمریکا باید تصمیم بگیرم و نمی توانم صرفاً به دلیل اندک تنشهای ایجاد شده با دوستمان، از این توافق ها صرف نظر کنم. در چند هفته اخیر، از مخالفان مرتباً خواسته ام اگر گزینه بهتری در اختیار دارند، ارائه کنند. اما هنوز یک گزینه هم ندیده ام. به جای آن، همان مباحثی را شنیدیم که پیش از حمله به عراق مطرح می شد. "نمی توانیم با ایران از طریق دیپلماتیک برخورد کنیم ... می توانیم بدون هزینه به ایران حمله کنیم. ... نباید نگران آن باشیم دنیا درباره ما چه فکر می کند چون اگر ما اقدام کنیم، همه دنیا پشت ما خواهد بود. باید تهدید کنیم و سختگیرتر باشیم تا ایران تسلیم شود. می توانیم توافق بهتری به دست بیاوریم." می دانم چقدر راحت می توان از ترس های مردم استفاده کرد و اغراق کرد. همین طور هر تلاشی برای دیپلماسی را با ماجرای مونیخ مقایسه کرد. اما هیچ یک از این استدلال ها قوی نیست. در سالهای 2002 و 2003 که به عراق حمله کردیم، این استدلال ها قوی نبود و حالا هم قوی نیست.»
اوباما ادامه داد: آن ذهنیت به جنگی منجر شد که ایران را تقویت و آمریکا را منزوی کرد. این ذهنیت مخالفان با اساس سیاست خارجی مغایرت دارد. ما ابتدا دیپلماسی را می آزماییم و سپس سراغ جنگ می رویم. ما صلح و جنگ را در عالم واقعیت بررسی می کنیم. صلح به معنی نبود جنگ نیست. پرزیدنت ریگان پیشتر چنین چیزی گفته بود. صلح یعنی مقابله با احتمال بروز جنگ از طریق مسالمت آمیز.»
اوباما گفت: رئیس جمهور کندی به آمریکایی ها هشدار داد مناقشه را اجتناب ناپذیر و غیرقابل حال و ارتباط را رد وبدل کردن تهدیدات ندانند. اکنون زمان بکارگیری چنین عقلانیتی است. توافق پیش روی ما برای تغییر ایران نیست و نیاز به اعتماد ندارد بلکه راستی آزمایی می کند و از ایران می خواهد سلاح هسته ای را فراموش کنند.
رئیس جمهور آمریکا افزود: دقیقا ما زمانی توافقاتی با اتحاد جماهیر شوروی داشتیم که آنها متحدان ما را تهدید می کردند، دست نشانده های خود را علیه ما مسلح می کردند، تعهد خود را برای نابودی شیوه زندگی ما بیان می کردند و تسلیحات هسته ای داشتند که به سمت همه شهرهای مهم ما نشانه گرفته بودند و این تهدید واقعی برای موجودیت ما بود. شما می دانید ما در جهانی پیچیده زندگی می کنیم، جهانی که در آن نیروهایی که با نوآوری بشری ایجاد می شوند، در حال ایجاد فرصت هایی برای کودکان ما هستند که در بیشتر تاریخ بشری غیرقابل تصور بود. همچنین این جهانی با تهدیدات مداوم است. جهانی که در آن خشونت های گسترده و ستم بیش از حد معمول است و نوآوری بشری خطری برای نابودی همه کسانی است که ما آنها را عزیز می داریم.
رئیس جمهور آمریکا گفت: در چنین جهانی ، آمریکا قدرتمندترین کشور درجهان باقی مانده است و من معتقدم در دهه های آینده نیز باقی خواهد ماند اما ما یک ملت در بین ملت های بسیار هستیم و آنچه که ما را با امپراطوری های قدیم متمایز ساخته است و آنچه که ما را استثنا کرده است صرفا توان نظامی ما نیست.
باراک اوباما گفت: ما از زمان جنگ جهانی دوم که مرگبارترین جنگ در تاریخ بشری است از قدرت خود برای کنار هم گرد آوردن کشورها در نظام حقوق بین الملل استفاده کردیم. ما اجازه تکامل تدریجی نهادهای بشری را داده ایم که رئیس جمهور کندی درباره آنها صحبت کرد تا از گسترش تسلیحات مرگبار جلوگیری کنیم، صلح و امنیت را حفظ کنیم و پیشرفت انسانی را ارتقا دهیم.
ما اکنون این فرصت را داریم بر روی این پیشرفت تکیه کنیم. ما ائتلافی ایجاد کردیم که در تحریم ها و مذکرات حفظ شد و اکنون ما راه حلی داریم که ایران را از دستیابی به سلاح هسته ای بدون جنگ باز می دارد. ما به عنوان آمریکایی باید به این دستاورد افتخار کنیم و از آنجایی که اعضای کنگره تصمیم خود را بیان می کنند، من از آنها می خواهم نگرانی های سیاسی را کنار گذارند، جنجال را کنار گذارند و خطرات این رای را که شما برخواهید شمرد، بررسی کنند. در صورتی که کنگره این رای را از بین ببرد، ما علاوه بر این که محدودیت های اعمال شده بر برنامه هسته ای ایران را از دست می دهیم بلکه بیش از آن تحریم ها را که با تلاش بسیار آن را بدست آوردیم، از دست خواهیم داد. ما چیزی گرانبهاتر را از دست خواهیم دادو آن اعتبار آمریکا به عنوان رهبر دیپلماسی است. اعتبار آمریکا لنگرگاه نظام بین المللی است. جان اف کندی بیش از پنجاه سال پیش در اینجا در این دانشگاه هشدار داد که دنبال کردن صلح به اندازه دنبال کردن جنگ فاجعه بار نخواهد بود اما این بسیار مهم است. مطمئنا دنبال کردن صلح با اهتمام کامل در این جهان، بیشترین ضرورت را دارد. هموطنان آمریکایی من، با نماینده های خود در کنگره تماس گیرید و به یاد آنها بیاندازید که ما چه کسانی هستیم. به یاد آنها بیاندازید آنچه را که برای ما بهترین است و آنچه که ما بدنبال آن هستیم تا بتوانیم جهانی امن تر و دارای صلح بیشتر برای فرزندان ما داشته باشیم.
انتهای پیام /
باراک اوباما گفت:پنجاه ودو سال پیش کندی در همین دانشگاه درباره صلح صحبت کرد.آن موقع حرف ها درباره حمله به اتحاد شوروی بود اما رئیس جمهور جوان این دیدگاه را رد کرد.با کندی مشکل موشک کوبا به صورت مسالمت آمیز حل شد.معاهده استارت بین آمریکا و روسیه برای کنترل تسلیحاتی شد.
اوباما گفت: «توافقی که میان جامعه بین الملل و جمهوری اسلامی ایران حاصل شد، بر اساس سنت دیپلماسی بسیار مستحکم بنا شد. توانستیم در 2 سال مذاکره به نکاتی بسیار جزئی دست یابیم که مانع دستیابی ایران به سلاح هسته ای می شود و تمام راه های رسیدن این کشور را به بمب اتمی مسدود می کند. در این توافق، شاهد یک ساز و کار جامع راستی آزمایی هسته ای بودیم که در طول تاریخ، بی سابقه بوده است.»
وی افزود: «چنانکه در توافق های گذشته مشاهده کردیم، قرار نیست همه مسائل دنیا و تمام مشکلاتی که با ایران داریم، حل شود. این توافق تضمین نمی کند رابطه ما با ایران گرم شود. اما یکی از اهداف اصلی امنیتی ما را تأمین می کند. به همین دلیل، این توافقی بسیار خوب است.»
وی افزود: «امروز می خواهم درباره این توافق با شما صحبت کنم. این مهمترین موضوع سیاست خارجی ما از زمان حمله به عراق است. آیا کنگره می خواهد از این توافق حمایت کند؟ یا می خواهد مانع آن شود؟ آن هم در حالی که اکثر (کشور های) جهان مخالف تضعیف آن هستند. میان الآن تا زمانی که کنگره تا سپتامبر (شهریور) رأی دهد، شما بحث های زیادی علیه این توافق خواهید شنید که با ده ها میلیون دلار پول تبلیغاتی به شما عرضه خواهد شد.»
اوباما گفت: «ممکن است این لفاظی ها برای شما آشنا باشد. چرا که خیلی از آنهایی که طرفدار حمله به عراق بودند، حالا دارند علیه توافق هسته ای ایران هم صحبت می کنند. وقتی 8 سال پیش خواستم رئیس جمهور شوم، مخالف حمله به عراق بودم. در آن زمان گفتم آمریکا نباید فقط جنگ را پایان دهد؛ بلکه باید به تصور و ذهنیتی پایان دهیم که باعث شد به عراق حمله کنیم. ذهنیتی که شاخصه آن، اقدام نظامی بود تا دیپلماسی. ذهنیتی که اولویت بیشتری به اقدام یک جانبه می داد تا اجماع دیپلماتیک بین المللی. ذهنیتی که تهدید ها را بزرگتر از برداشت دستگاه های اطلاعاتی نشان می داد و در آن زمان مسئولان درباره هزینه جنگ صحبت نکردند. می گفتند به راحتی می توانیم اراده خود را به منطقه ای تحمیل کنیم که به کل، تاریخ و فرهنگ متفاوتی در قیاس با ما دارد.»
اوباما ادامه داد: «آنهایی که تقاضای جنگ داشتند، از قاطعیت خود دم می زدند. آنها مخالفان خود را "ضعیف" معرفی می کردند. حتی آنها را "سازشکار" می نامیدند که منظورشان مخالفان حمله به عراق بود.»
اوباما ادامه داد: «آنهایی که تقاضای جنگ داشتند، از قاطعیت خود دم می زدند. آنها مخالفان خود را "ضعیف" معرفی می کردند. حتی آنها را "سازشکار" می نامیدند که منظورشان مخالفان حمله به عراق بود.»
اوباما افزود: «می خواهم درباره این تاریخ صحبت کنم چون بیش از هر زمانی به یک تفکر روشن در تصمیم گیریهایمان نیاز داریم. درباره این تاریخ صحبت می کنم چون به برخورد ما با برنامه هسته ای ایران مربوط است. از عمر برنامه هسته ای ایران، ده ها سال می گذرد. از زمان شاه در دهه 70 با حمایت آمریکا، ایران صنعت هسته ای خود را توسعه داد. این برنامه در دهه 80 و پس از جنگ ایران و عراق گسترش یافت. جنگی که صدام حسین در آن از جنگ افزارهای شیمیایی علیه ایران استفاده کرد. در دهه 90 نیز برنامه هسته ای ایران، علیرغم تحریم های یک جانبه ایران تداوم یافت. وقتی دولت بوش روی کار آمد، ایران سانتریفیوژ نداشت. به رغم تهدید های آمریکا، وقتی رئیس جمهور شدم ایران چندین سانتریفیوژ نصب کرده بود.»
اوباما افزود: «ایران هیچ گرایشی نیز به کند کردن روند افزایشی سانتریفیوژ ها نشان نمی داد و صحبت از متوقف کردن آن روند هم مطرح نبود. در میان سیاستگذاران آمریکایی هرگز اختلافی بر سر خطر بمب هسته ای ایران وجود نداشته است. دموکرات ها و جمهوری خواهان همیشه گفته اند اگر ایران سلاح هسته ای داشته باشد، در منطقه مسابقه تسلیحاتی به وجود خواهد آمد. همچنین هر بحرانی در منطقه به خطر درگیری هسته ای تبدیل خواهد شد. احتمال دارد گروه های تروریستی نظیر حزب الله نیز به سلاح هسته ای دست پیدا کنند. این موضوع می تواند خطر بزرگی را متوجه اسرائیل کند: کشوری که از طرف رهبران ایران چندین بار تهدید به نابودی شده است. دسترسی ایران به سلاح هسته ای می تواند به تضعیف پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای منجر شود که جهان برای دفاع از آن، وقت زیادی صرف کرده است.»
رئیس جمهور آمریکا گفت: «پس پرسش این نیست که ما باید جلوی دسترسی ایران به سلاح هسته ای را بگیریم؛ بلکه پرسش این است که چطور باید این کار را انجام دهیم. حتی پیش از آن که رئیس جمهور آمریکا شوم، به وضوح گفتم به ایران اجازه نداده خواهد شد تا زمانی که رئیس جمهور هستم به بمب هسته ای دست پیدا کند. این سیاست من در طول دوران ریاست جمهوریم بوده است. سیاست من، نگه داشتن همه گزینه ها روی میز بوده است: از جمله اقدام و گزینه نظامی تا بتوانیم به این هدف برسیم تا ایران بمب هسته ای تولید نکند. اما به وضوح مشخص کردم که ترجیح من، راه حلی مسالمت آمیز دیپلماتیک است. نه فقط به دلیل هزینه های جنگ؛ بلکه به این دلیل که توافق حاصل از مذاکره، راه حلی پایدار تر و مؤثر تر را ارائه می دهد.»
وی ادامه داد: «به همین دلیل، در سال 2009 به ایرانی ها گفتیم راه حلی دیپلماتیک برای این بحران وجود دارد. ایران، آن مسیر را طی نکرد و دستگاه اطلاعاتی ما در آن زمان، یک تأسیسات مخفی زیرزمینی را در فردو کشف کرد. خیلی ها گفتند سرکشی ایران، مذاکرات را به روندی بیهوده تبدیل خواهد کرد. برعکس؛ تمایل ما به مذاکره بود که توانستیم تمام دنیا را هم به نفع خودمان بسیج کنیم. توانستیم تضمین کنیم جامعه بین الملل هم از طریق حوزه های مختلف تجاری- اقتصادی علیه ایران تحریم اعمال کند. در نظر داشته باشید تحریم های یک جانبه آمریکا علیه ایران، ده ها سال به قوت خود باقی بود. اما آن تحریم ها نتوانست ایران را پای میز مذاکره بکشاند. استفاده ما از قطعنامه های جدید سازمان ملل، رویکردمان را تقویت کرد از کشورهای داوطلب همکاری با ما -- مثل چین، هند، ژاپن و کره جنوبی -- بهره بردیم که پذیرفتند خرید نفت را از ایران کاهش دهند همچنین تحریم های نفتی همه جانبه متحدان اروپاییمان به این روند کمک کرد.»
وی اذعان کرد: «همکاران ما میلیارد ها دلار در این مسیر متضرر شدند. اما ما توانستیم آنها را متقاعد کنیم در نبود یک راه حل دیپلماتیک، گزینه آتی "جنگ" خواهد بود. جنگی که می تواند اقتصاد جهانی را مختل کند و نا امنی را برای خاورمیانه به ارمغان آورد. به عبارت دیگر، این دیپلماسی مداوم و دردناک بود -- نه لفاظی -- که فشار را بر ایران افزایش داد.»
اوباما مدعی شد: «با این اتحاد، اقتصاد ایران 20 درصد کوچک تر شد. این نقش تعیین کننده ای در انتخابات 2013 (ایران) ایفا کرد.»
وی ادامهداد: «بر اساس این توافق، اورانیوم غنی شده ایران از 20 درصد کاهش می یابد و برخی از فعالیت های ایران متوقف می شود. این توافق با کشورهای 1+5 حاصل شد. آنها با ایران به راه حلی جامع دست یافتند. بدون نگرانی و بیم از این که ممکن است ایران بخواهد از این زمان برای دستیابی به اهدافی دیگر استفاده کند.»
اوباما افزود: «در زمان اعلام توافق میان دوره ای، بسیاری از منتقدان گفتند این اشتباهی تاریخیست. گفتند ایران به تعهداتش پشت خواهد کرد، ساختار تحریم ها از بین خواهد رفت و ایران برای حمایت مجدد از تروریسم، پول زیادی به دست می آورد. منتقدان اشتباه کردند! جلوی پیشرفت برنامه هسته ای ایران گرفته شده است. نخستین بار پس از 10 سال، پیشرفت فعالیت های هسته ای ایران متوقف شد. انباشت مواد خطرناک هسته ای متوقف شد. توسعه بیشتر سانتریفیوژ های ایران متوقف شد. بازرسی ها بیشتر شد. پول زیادی به طرف ایران سرازیر نشد و کل ساختار تحریم ها به قوت خود باقی ماند. در واقع آن توافق میان دوره ای به اندازه ای مثبت بود که همان منتقدان آن، حالا از همان توافق برای مخالفت با توافق هسته ای کنونی استفاده می کنند.»
اوباما گفت: «در ماه ژوئیه (تیر) به یک برنامه جامع اقدام مشترک رسیدیم که ما را به هدفمان نزدیک می کرد. بر این اساس، ایران هرگز اجازه نخواهد داشت سلاح هسته ای تولید کند. در این توافق، ساز و کار پیشرفت برنامه هسته ای ایران مشخص شده است. روشی که تضمین می کند ایران هیچ راهی برای تولید بمب اتم نداشته باشد.»
اوباما افزود: «بر اساس این توافق، ایران نمی تواند پلوتونیوم مورد نیاز برای سلاح هسته ای را تولید کند. فعالیت تأسیسات آب سنگین اراک متوقف خواهد شد. در آن سیمان می ریزیم و تأسیساتی ایجاد خواهد شد که پلوتونیوم برای سلاح هسته ای تولید نکند. سوخت آن تأسیسات، به خارج از کشور منتقل خواهد شد و ایران در 15 سال آینده، تأسیسات آب سنگین ایجاد نخواهد کرد. ایران همچنین اجازه نخواهد داشت از اورانیوم غنی شده خود برای تولید بمب هسته ای استفاده کند. به محض آغاز اجرای توافق، ایران باید دو سوم از سانتریفیوژ های خود را از مدار عملیاتی خارج کند. ایران در 10 سال آینده نمی تواند با سانتریفیوژ های پیشرفته ای که در اختیار دارد، اورانیوم را بیشتر غنی کند. ایران دیگر نمی تواند 15 سال در تأسیسات فردو -- که پیشتر مخفی بود -- اورانیوم غنی کند. ایران باید 98 درصد از ذخیره اورانیوم غنی شده خود را نابود کند. ذخایری که می توانست 7 -8 بمب هسته ای بسازد. این توافق تا 15 سال به قوت خود باقی خواهد ماند و ایران هرگز نخواهد توانست از برنامه های صلح آمیز هسته ای به عنوان سرپوشی برای اهداف نظامی خود بهره ببرد. این توافق، مانع فعالیت های مخفی زیر زمینی ایران می شود. تأسیسات هسته ای ایران، 24 ساعته تحت بازرسی خواهد بود.»
اوباما در ادامه افزود: «بازرسان برای دهه ها به تمامی چرخه سوخت ایران دسترسی خواهند داشت. آنها از همه تأسیساتی که سوخت هسته ای در آنها پردازش می شود آگاه خواهند بود. اگر ایران بخواهد تقلب کند، چیزی بسیار بیشتر از یک ساختمان بسازد. باید برای هر یک از مراحل چرخه سوخت هسته ای خود، تأسیساتی مجزا بسازد. عیج ملتی در دنیا تحت چنین بازرسی های شدیدی موفق به انجام چنین کاری نشده است. بر اساس این توافق، بازرسی ها همواره از تمامی مناطق مشکوک انجام می شود.»
اوباما با اشاره به موضوع تحریم ها مدعی شد: «ایران از انگیزه های زیادی برای پایبندی به تعهداتش برخوردار است. پیش از لغو تحریم ها، ایران باید گامهای مهم و عملی بردارد: مانند برچیدن سانتریفیوژ ها یا نابودی انباشت اورانیوم غنی شده. اگر ایران در 10 سال از این اصول تخطی کند، تحریم ها باز خواهند گشت. ما برای نیل به این هدف، احتیاجی به حمایت سایر اعضای شورای امنیت نداریم و خودمان می توانیم تحریم ها را برگردانیم. از طرف دیگر، اگر ایران توافق را اجرا کند و به آن پایبند باشد، اقتصادش با (اقتصاد) جهان ادغام خواهد شد. همچنین انگیزه هایش برای عمل به توافق بیشتر خواهد شد.»
اوباما گفت» «پس این توافق، فقط بهترین گزینه در میان سایر گزینه ها نیست. این قویترین توافقی است که در حوزه منع گسترش سلاح های هسته ای در طول تاریخ درباره آن مذاکره شده است. هر ملتی که درباره آن اظهار نظر کرده است -- به استثنای اسرائیل، از آن حمایت کرده است. شورای امنیت سازمان ملل به اتفاق آرا از این توافق حمایت کرد. اکثریت کارشناسان حوزه منع سلاح های هسته ای از آن حمایت کردند. بیش از 100 سفیر سابق آمریکا از آن حمایت کردند. من در دوران ریاست جمهوریم تصمیمات دشوار زیادی گرفته ام؛ اما درباره خوب یا بد بودن این توافق، واقعاً با تصمیم دشواری روبرو نبودم. متأسفانه ما در دوره ای در آمریکا زندگی می کنیم که هر تصمیمی در حوزه سیاست خارجی، با دیدی حزبی تحلیل می شود. پیش از این که کنگره این توافق را بخواند یا جوهر قلم نگارش آن خشک شود، جمهوری خواهان مخالفت خود را با آن اعلام کردند. آنهایی که لابی می کردند و فقط کارشناس بودند، ناگهان به متخصص امور هسته ای مبدل شدند.»
وی گفت: «بازرسان می توانند در هر نقطه مشکوکی از ایران دیدن کنند؛ حتی اگر ایران مخالف باشد. این بازرسی می تواند در کمتر از 24 ساعت از اعلام به ایران انجام شود. شاید اختلاف نظر در خصوص این بازرسی ها تا 24 روز به طول انجامد؛ اما اگر به نکته ای مشکوک شویم؛ حتماً آن را تحت نظر خواهیم داشت تا بازرسان بتوانند از آنجا بازدید کنند. مواد هسته ای ر نمی توان درون گنجه مخفی کرد. علائم یا بازمانده های آن، سالها در زمین و خاک اطراف باقی می ماند. اگر ایران بخواهد تخلف کند، ما می توانیم بفهمیم و خواهیم فهمید.»
اوباما ادامه داد: «خیلی ها به محکم نبودن این توافق ایراد می گیرند. بگذارید تکرار کنم. منع تولید سلاح هسته ای به وسیله ایران، دائمی است. ممنوعیت انجام تحقیقات نظامی، دائم خواهد بود. این محدودیت ها دائم خواهد بود. البته برخی محدودیت ها در خصوص برنامه صلح آمیز هسته ای ایران فقط 15 سال به قوت خود باقی می ماند. اما این روند، درباره کلیه پیمان های منع گسترش سلاح های هسته ای صادق است. پیمان پیشین ما با شوروی (سابق) 5 ساله بود. پیمان استار 15 سال بیشتر دوام نداشت. در وضع فعلی ما هم اگر ایران 15 یا 20 سال دیگر بخواهد بمب بسازد، این توافق تظمین می کند آمریکا اهرم های بیشتری برای دانستن آن داشته باشد و بتواند جامعه بین المللی را برای ارائه واکنش، بسیج کند. این توافق در آن زمان، همان گزینه هایی را پیش روی ما قرار خواهد داد که هم اکنون هم از آنها برخورداریم: از جمله گزینه نظامی.»
باراک اوباما افزود: «از طرف دیگر، بدون این توافق، سناریویی که منتقدان هشدار می دهند ممکن است 15 سال دیگر رخ دهد، ممکن است 6 ماه دیگر رخ دهد. کنگره با رأی منفی به این توافف نه فقط راه ایران را برای رسیدن به سلاح هسته ای باز می کند؛ بلکه این روند را تسریع می کند.»
اوباما در ادامه سخنرانی خود در دانشگاه "امریکن" گفت: «بسیاری از منتقدان می گویند این توافق، بی ارزش است؛ چون ایران میلیارد ها دلار پول به دلیل لغو تحریم ها به دست می آورد. بگذارید به وضوح بگویم. تحریم های بین المللی دقیقاً به این دلیل علیه ایران اعمال شد که بتوانند برنامه هسته ای این کشور را محدود کنند. هر مذاکره ای که با ایران انجام دادیم، باید متضمن لغو تحریم ها باشد. پس هر فردی که علیه لغو تحریم ها موضعگیری کند، علیه توافق موضعگیری کرده است. این درست است که اگر ایران به تعهداتش عمل کند، حدود 56 میلیارد دلار از دارایی های خود را که در سایر کشورها مسدود شده، به دست خواهد آورد. اما اگر تصور کنیم این کل معامله را تغییر می دهد و تمام این پول وارد فعالیتهای سوء و مخرب ایران می شود، این به معنای نادیده گرفتن واقعیت های امروز ایران است. این به دلیل تحریم های ماست که دولت ایران برای تقویت زیرساخت ها و پرداخت پول به بازنشستگان به 500 میلیارد دلار احتیاج دارد. رهبران ایران، توقعات مردم را بالا برده اند و معتقدند با لغو تحریم ها، زندگی آنها (مردم) بهتر می شود. حتی رژیم سرکوبگری مانند ایران هم نمی توانند کاملاً به درخواست های مردم پشت کند. به همین دلیل، بهترین تحلیلگران ما می گویند ایران بیشتر این پول را صرف اقتصاد و تقویت زندگی مردم خود خواهد کرد. این بدان معنا نیست که لغو تحریم ها هیچ کمکی به نیروهای مسلح ایران نخواهد کرد. فرض کنیم بخشی از این پول، صرف فعالیت هایی شودکه ما با آنها مخالفیم. ما درباره حکومت ایران و اهمیت سپاه پاسداران و سپاه قدس دچار توهم نیستیم. ایران از گروه های تروریستی مثل حزب الله حمایت می کند.»
اوباما مدعی شد: «ایران از گروه هایی حمایت می کند که منافع ما و متحدانمان را به خطر میندازند. گروه هایی که نیروهای ما را در عراق کشتند و سعی کردند کشورهای حاشیه خلیج فارس را بی ثبات کنند. اما ایران دهه هاست در این فعالیت ها دخیل است: چه پیش از اجرای تحریم ها، چه در زمان اجرای آنها. واقعیت این است که در میانه جنگ ایران و عراق هم ایران در این فعالیت ها دخیل بود. جنگی که حدود 1 میلیون نفر در آن کشته شدند و میلیارد ها دلار پول بر اثر آن از بین رفت. ایران همیشه برای حمایت از فعالیت های خودش در منطقه راهی پیدا کرده است. اما مزایای پشت کردن به توافق، در مقابل مزایایی که می توانیم از توافق به دست آوریم، رنگ می بازد.»
رئیس جمهور آمریکا افزود: «سناریویی نداریم که لغو تحریم ها، ایران را به قدرتی منطقه ای تبدیل کند. بودجه نظامی ایران، از بودجه نظامی تمامی متحدان ما در منطقه 80 درصد کوچکتر است. توانایی های متعارف نظامی ایران هرگز به اندازه توانایی های متعارف اسرائیل نخواهد بود. کمک های نظامی ما به اسرائیل تضمین می کند این وضع، حفظ شود. ایران در سالیان گذشته میلیارد ها دلار خرج کرده تا از تنها متحد عرب خود در منطقه حمایت کند: حکومت بشار اسد. بشار اسدی که کنترل بخشهای بزرگی از کشورش را از دست داده است. در همان میدان جنگ سوریه هم حزب الله، آسیب های فراوانی دیده است. ایران هم مانند سایر کشورهای منطقه وادار شده به تهدید داعش پاسخ دهد.»
اوباما در ادامه مدعی شد: «پس بر خلاف نظر آنهایی که می گویند ایران حالا در آستانه تسلط بر کل منطقه و جهان است، باید گفت ایران همچنان به عنوان قدرتی منطقه ای باقی می ماند که مشکلات خودش را نیز خواهد داشت. رژیم حاکم بر ایران، خطرناک و سرکوبگر است. ما همچنان به خاطر حمایت ایران از تروریسم و نقض حقوق بشر، ایران را تحریم خواهیم کرد. ما همچنان از ایران خواهیم خواست آمریکایی های زندانی را آزاد کند. ما اختلافات زیادی با رژیم ایران داریم. اما اگر برای جلوگیری از اقدامات بی ثبات کننده ایران در منطقه جدی هستیم، نمی توانیم تصور کنیم بخواهیم به این هدف از طریق لغو توافق (هسته ای) برسیم. باید به جای آن، با آن رفتار مشکلزا به طور مستقیم برخورد کنیم. مثلاً به متحدانمان کمک کنیم چطور با حملات سایبری مقابله کنند یا جلوی حملات موشکی را بگیرند. یا پولی را که صرف گروه هایی مانند حزب الله می شود، کنترل کنیم. باید بتوانیم نیروهای مسلح سایر کشورها را آموزش دهیم تا بتوانند در مسائلی مثل یمن، واکنش بهتری نشان دهند. ما از تمامی این توانایی ها برخورداریم و تمامی آنها می توانند شرایط را متفاوت کنند. ما از طریق این توافق، در موقعیت قویتری خواهیم بود و به کمک آن می توانیم، از ابزارهایمان استفاده کنیم. فراموش نکنید با این استراتژی می توانیم با تهدید داعش هم بهتر مقابله کنیم.»
اوباما ادامه داد: «انتقاد پایانی این بود که می شود به توافق بهتری هم رسید. یعنی باید به توافق بهتری برسیم. منتقدان، این نکته را مرتباً تکرار می کنند. یعنی توافقی که باید بر مبنای سرسختی حاصل شود. خیلی ها استدلال می کنند ما می توانیم تحریم های وسیع تر و نامعلوم تری علیه ایران اعمال کنیم تا فشار بیشتری به این کشور وارد کنیم. آنهایی که این بحث را مطرح می کنند، یا درکی از جامعه ایران ندارند یا اینکه با مردم آمریکا ثادق نیستند. تحریم ها به خودی خود، ایران را وادار نخواهد کرد کاملاً فعالیت های هسته ایش را متوقف کند. نه دولت ایران، نه مردم ایران و نه مخالفان ایران موافق صرف نظر کردن ایران از حاکمیت ایران هستند. متحدان نزدیک ما در اروپا و آسیا هم با افزایش 10 یا 15 ساله تحریم ها، همانند آنچه کنگره می گوید، مخالفند؛ چه رسد به روسیه و چین! تحریم ها برای تغییر رژیم یا برای کنترل فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران اعمال نشده و تنها هدف آنها، جلوگیری از اقدام ایران به تولید بمب اتم بوده است. به همین دلیل، آنهایی که می گویند می توانیم به توافق پشت کنیم و تحریم ها را حفظ کنیم، رؤیا پردازی می کنند. آنها یک افسانه را تبلیغ می کنند. آنها به جای این که موقعیت ما را تقویت کنند، در صورت پشت کردن کنگره به این توافق، تحریم های چند جانبه اعمال شده علیه ایران تضعیف خواهد شد. اگر بخواهیم تحریم های یک جانبه را علیه ایران اعمال کنیم، در این کار تنها خواهیم ماند. ما نمی توانیم سیاست اقتصادی و انرژی هر دولتی را به آن دولت دیکته کنیم. حتی اگر بخواهیم چنین کاری را انجام دهیم، باید برخی از بزرگترین بانکهای جهان را تحریم کنیم. باید مثلاً روابط مالی کشوری مانند چین را با آمریکا قطع کنیم. چون آنها یکی از خریداران اصلی قروض ما هستند، چنین اقدامی اقتصاد خودمان را مختل خواهد کرد. همین طور این اقدام، پرسشهایی را برای حضور دلار به عنوان ارزی مهم در مبادلات خارجی مطرح خواهد کرد. این همان دلیل مورد استثنا قرار گرفتن برخی از تحریم های یک جانبه قبلی بود. اگر کنگره این توافق را رد کند، ایران شاهد لغو بخشی از تحریم ها خواهد بود؛ بدون آن که به اجرای توافق هسته ای ملزم باشد.»
اوباما ادامه داد: «البته اگر به این توافق پشت کنیم، می توانیم به توافق بهتری برسیم. اما توافقی بهتر برای ایران! )کف زدن حضار) حالا چون تحریم های بیشتر نمی تواند به نتایج مورد نظر منتقدان منجر شود، باید با خودمان صادق باشیم. رأی کنگره علیه این توافق باعث می شود هر دولتی در آمریکا که به دسترسی نیافتن ایران به سلاح هسته ای متعهد است، فقط یک گزینه داشته باشد: جنگی دیگر در خاورمیانه. این یک واقعیت است و آن را برای تحریک کردن کسی نمی گویم.»
اوباما ادامه داد: «ایران بدون این توافق -- حتی با لفاظی های شدید ما -- در موقعیتی قرار می گیرد که توانایی های خود را به تدریج افزایش می دهد. قدرت هسته ای ایران تقریباً به 0 می رسد. با اطمینان به شما می گوید اگر به این توافق پشت کنیم، گزینه ای جز گزینه نظامی پیش رویمان نخواهد بود. توافقی که دنیا از آن حمایت می کند. پس بیایید با کلمات بازی نکنیم. گزینه پیش روی ما، گزینه ایست میان دیپلماسی و نوعی جنگ. شاید نه فردا یا 3 ماه دیگر؛ ولی به زودی. و همان طور که قبلاً گفتم، اگر هدف ما جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای باشد، گزینه نظامی در قیاس با این توافق، تأثیر کمتری خواهد داشت. این فقط پیشفرض من نیست. همه برآورد ها -- حتی برآورد های تحلیلگران اسرائیلی -- نشان می دهد اقدام نظامی علیه ایران تنها چند سال برنامه هسته ای این کشور را به تعویق می اندازد. این یعنی تنها بخش کمی از محدودیت هایی که این توافق بر برنامه هسته ای ایران اعمال می کند. اگر به این توافق پشت کنیم، احتمالاً بازرسان از ایران بیرون انداخته می شوند و برنامه های هسته ای ایران احتمالاً بیش از پیش، زیرزمینی می شود. این موضوع، قطعاً اتحاد بین المللی را که سالها برای تشکیلش تلاش کردیم، تضعیف خواهد کرد.»
اوباما افزود: «باید از 10 سال گذشته یاد گرفته باشیم که جنگ در کل و به خصوص جنگ در خاورمیانه، ساده تمام نمی شود. تنها قطعیت در جنگ، درد و رنج انسانهاست. هزینه های ناخواسته و پیامدهایی که انتظارشان را نداریم. همین طور می توانیم مطمئن باشیم آمریکایی ها که همیشه بیشترین بار جنگ را به دوش می کشند، افراد نیروهای مسلح ما که کمتر از 1 درصد ما را تشکیل می دهند، بیشترین هزینه را خواهند پرداخت؛ نه آنهایی که نیروهای مسلح را به جنگ می فرستند. به عنوان فرمانده کل قوا، هرگز برای استفاده از نیروهای نظامی در صورت لزوم، خجالت نکشیده ام. ده ها هزار نظامی آمریکایی را به صحنه جنگ فرستاده ام. گاهی اوقات شبها هنگام انتظار برای بازگشت آنها به خانه، خوابم نبرده است. من اقدام نظامی را در 7 کشور مختلف، فرماندهی کردم. زمانهایی بوده که اعمال زور، لازم بوده است. اگر ایران به تعهداتش عمل نکند، احتمال دارد هیچ راه حلی جز این نداشته باشیم. اما اگر بخواهیم به وجدان خودمان مراجعه کنیم، چطور می توانیم جنگ را توجیه کنیم؛ پیش از این که بتوانیم یک راه حل صلح آمیز را بیازماییم؟ چطور می توانیم نقض این توافق را برای نظامیان خودمان و برای دنیا توجیه کنیم؟ در نهایت، این باید درسی باشد که پس از 10 سال جنگ، آموخته ایم: همیشه پرسشهای سختگیرانه بپرسیم و پیشفرض های خودمان را بیازماییم. در برابر حکمت و نظر غالب، مقاومت کنیم. در برابر کوبیدن بر تبل جنگ، ایستادگی کنیم. ناراحت نباشیم که به ضعیف شدن، متهم می شویم. نگران درست انجام دادن کارمان باشیم. درک می کنم که توسل به اقدام نظامی می تواند در برابر برخی از اقدامات ایران که گاهی شاهدشان هستیم، وسوسه کننده باشد. خیلی از این رفتار های تحریک آمیز را جدی می گیریم. اما ابرقدرت ها نباید در لحظه واکنش نشان دهند. ابرقدرت ها نباید در برابر تحریکاتی واکنش نشان دهند که با دیپلماسی قابل حل هستند. فقط چون تظاهرکنندگانی در ایران شعار "مرگ بر آمریکا" سر می دهند دلیل بر این نیست که همه ایرانی ها هم مخالف شعار "مرگ بر آمریکا" هستند.»
«اتفاقاً تندروهای ایران بیش از همه از وضع موجود، بهره می برند. تندروهایی که بیش از همه شعار "مرگ بر آمریکا" سر می دهند، مخالف این توافق بودند. آنها حالا هدف مشترکی با همکاران جمهوری خواه خودشان دارند.»
اوباما در اظهاراتی مداخله جویانه مدعی شد: «بیشتر مردم ایران انگیزه ای قوی دارند از دولتشان بخواهند در مسیر متفاوتی حرکت کند؛ مسیری که تا این اندازه تحریک کننده نباشد. انگیزه های ایرانی ها با این توافق، بیشتر خواهد شد. ما باید به مردم ایران، این فرصت را بدهیم. تضمینی وجود ندارد که این توافق موفق شود. اما اگر ایرانی ها از این فرصت استفاده کنند، نه تنها برای ایران/آمریکا مناسب خواهد بود، بلکه برایمنطقه ای هم که همیشه شاهد جنگ بوده مثبت خواهد بود؛ برای دنیا. و اگر ایران در آن مسیر گام نگذارد، اگر ایران از این توافق تخطی کند، ما قابلیت کافی برای واکنش نشان دادن داریم.»
اوباما ادامه داد: «توافق هسته ای ایران در قیاس با توافق های گذشته، بدون ریسک است. بودجه نظامی آمریکا 600 میلیارد دلار است. بودجه نظامی ایران 15 میلیارد دلار است. ارتش ما، ضامن هرگونه توافقی است که امضا می کنیم. گفتم ایران هرگز اجازه نخواهد داشت سلاح هسته ای به دست آورد. برای واقعی نشان دادن گزینه های نظامیمان هر کاری انجام داده ام.»
اوباما تصریح کرد: «گروهی از مخالفان این توافق، با اسرائیل پیوند عمیقی دارند. من هم به عنوان کسی که دوست پایدار اسرائیل بوده ام، در این احساس سهیم هستم. وقتی دولت اسرائیل مخالف چیزی است، خیلی ها در اسرائیل متوجه آن خواهند شد و برایش ارزش قائل خواهند بود. هیچ کس نمی تواند اسرائیلی ها را به خاطر نگاه بدبینانه شان در قبال هر توافقی سرزنش کند. رهبرانی که هولوکاست را انکار کردند و از یک ایدئولوژی ضد یهودیگری حمایت کردند، به نقل و انتقال موشکهایی کمک کردند که بر سر اسرائیلیها فرود آمده و تلآویو را هدف قرار داده است. اسرائیل باید هم در چنین منطقه ای هوشیار باشد. آنها روی هیچ کشوری، از جمله متحد قدیمیشان آمریکا برای تضمین امنیت خودشان حساب باز نمی کنند. اما به دلیل کمکهای اطلاعاتی و نظامی آمریکا به اسرائیل -- که در زمان زمامداری من افزایش یافته -- اسرائیل می تواند در برابر هر تهدید متعارفی از خودش محافظت کند. چه از طرف ایران باشد و چه از طرف گروه هایی که به نیابت از ایران می جنگند.»
اوباما ادعا کرد: «از طرف دیگر، ایران مجهز به سلاح هسته ای می تواند معادلات را بر هم زند. پس باید این توافق بر مبنای آورده هایش ارزیابی شود. همیشه گفته ام حاضریم با دولت اسرائیل در خصوص مسائل امنیتی صحبت کنیم و حتی در قالب طرحی 10 ساله، به تقویت امنیت اسرائیل کمک کنیم. من بیش از هر رئیس جمهور دیگری برای تقویت امنیت اسرائیل تلاش کردم. ایران مجهز به سلاح هسته ای برای اسرائیل، آمریکا و منطقه از ایران بهره مند از لغو تحریم ها خطرناکتر خواهد بود. می دانم بنیامین نتانیاهو مخالف این توافق است و صداقتش را زیر سؤال نمی برم. ولی فکر می کنم نتانیاهو اشتباه می کند. واقعیات از این توافق حمایت می کند. به باور من این توافق هم به نفع آمریکاست و هم به سود اسرائیل. به عنوان رئیس جمهور آمریکا باید تصمیم بگیرم و نمی توانم صرفاً به دلیل اندک تنشهای ایجاد شده با دوستمان، از این توافق ها صرف نظر کنم. در چند هفته اخیر، از مخالفان مرتباً خواسته ام اگر گزینه بهتری در اختیار دارند، ارائه کنند. اما هنوز یک گزینه هم ندیده ام. به جای آن، همان مباحثی را شنیدیم که پیش از حمله به عراق مطرح می شد. "نمی توانیم با ایران از طریق دیپلماتیک برخورد کنیم ... می توانیم بدون هزینه به ایران حمله کنیم. ... نباید نگران آن باشیم دنیا درباره ما چه فکر می کند چون اگر ما اقدام کنیم، همه دنیا پشت ما خواهد بود. باید تهدید کنیم و سختگیرتر باشیم تا ایران تسلیم شود. می توانیم توافق بهتری به دست بیاوریم." می دانم چقدر راحت می توان از ترس های مردم استفاده کرد و اغراق کرد. همین طور هر تلاشی برای دیپلماسی را با ماجرای مونیخ مقایسه کرد. اما هیچ یک از این استدلال ها قوی نیست. در سالهای 2002 و 2003 که به عراق حمله کردیم، این استدلال ها قوی نبود و حالا هم قوی نیست.»
اوباما ادامه داد: آن ذهنیت به جنگی منجر شد که ایران را تقویت و آمریکا را منزوی کرد. این ذهنیت مخالفان با اساس سیاست خارجی مغایرت دارد. ما ابتدا دیپلماسی را می آزماییم و سپس سراغ جنگ می رویم. ما صلح و جنگ را در عالم واقعیت بررسی می کنیم. صلح به معنی نبود جنگ نیست. پرزیدنت ریگان پیشتر چنین چیزی گفته بود. صلح یعنی مقابله با احتمال بروز جنگ از طریق مسالمت آمیز.»
اوباما گفت: رئیس جمهور کندی به آمریکایی ها هشدار داد مناقشه را اجتناب ناپذیر و غیرقابل حال و ارتباط را رد وبدل کردن تهدیدات ندانند. اکنون زمان بکارگیری چنین عقلانیتی است. توافق پیش روی ما برای تغییر ایران نیست و نیاز به اعتماد ندارد بلکه راستی آزمایی می کند و از ایران می خواهد سلاح هسته ای را فراموش کنند.
رئیس جمهور آمریکا افزود: دقیقا ما زمانی توافقاتی با اتحاد جماهیر شوروی داشتیم که آنها متحدان ما را تهدید می کردند، دست نشانده های خود را علیه ما مسلح می کردند، تعهد خود را برای نابودی شیوه زندگی ما بیان می کردند و تسلیحات هسته ای داشتند که به سمت همه شهرهای مهم ما نشانه گرفته بودند و این تهدید واقعی برای موجودیت ما بود. شما می دانید ما در جهانی پیچیده زندگی می کنیم، جهانی که در آن نیروهایی که با نوآوری بشری ایجاد می شوند، در حال ایجاد فرصت هایی برای کودکان ما هستند که در بیشتر تاریخ بشری غیرقابل تصور بود. همچنین این جهانی با تهدیدات مداوم است. جهانی که در آن خشونت های گسترده و ستم بیش از حد معمول است و نوآوری بشری خطری برای نابودی همه کسانی است که ما آنها را عزیز می داریم.
رئیس جمهور آمریکا گفت: در چنین جهانی ، آمریکا قدرتمندترین کشور درجهان باقی مانده است و من معتقدم در دهه های آینده نیز باقی خواهد ماند اما ما یک ملت در بین ملت های بسیار هستیم و آنچه که ما را با امپراطوری های قدیم متمایز ساخته است و آنچه که ما را استثنا کرده است صرفا توان نظامی ما نیست.
باراک اوباما گفت: ما از زمان جنگ جهانی دوم که مرگبارترین جنگ در تاریخ بشری است از قدرت خود برای کنار هم گرد آوردن کشورها در نظام حقوق بین الملل استفاده کردیم. ما اجازه تکامل تدریجی نهادهای بشری را داده ایم که رئیس جمهور کندی درباره آنها صحبت کرد تا از گسترش تسلیحات مرگبار جلوگیری کنیم، صلح و امنیت را حفظ کنیم و پیشرفت انسانی را ارتقا دهیم.
ما اکنون این فرصت را داریم بر روی این پیشرفت تکیه کنیم. ما ائتلافی ایجاد کردیم که در تحریم ها و مذکرات حفظ شد و اکنون ما راه حلی داریم که ایران را از دستیابی به سلاح هسته ای بدون جنگ باز می دارد. ما به عنوان آمریکایی باید به این دستاورد افتخار کنیم و از آنجایی که اعضای کنگره تصمیم خود را بیان می کنند، من از آنها می خواهم نگرانی های سیاسی را کنار گذارند، جنجال را کنار گذارند و خطرات این رای را که شما برخواهید شمرد، بررسی کنند. در صورتی که کنگره این رای را از بین ببرد، ما علاوه بر این که محدودیت های اعمال شده بر برنامه هسته ای ایران را از دست می دهیم بلکه بیش از آن تحریم ها را که با تلاش بسیار آن را بدست آوردیم، از دست خواهیم داد. ما چیزی گرانبهاتر را از دست خواهیم دادو آن اعتبار آمریکا به عنوان رهبر دیپلماسی است. اعتبار آمریکا لنگرگاه نظام بین المللی است. جان اف کندی بیش از پنجاه سال پیش در اینجا در این دانشگاه هشدار داد که دنبال کردن صلح به اندازه دنبال کردن جنگ فاجعه بار نخواهد بود اما این بسیار مهم است. مطمئنا دنبال کردن صلح با اهتمام کامل در این جهان، بیشترین ضرورت را دارد. هموطنان آمریکایی من، با نماینده های خود در کنگره تماس گیرید و به یاد آنها بیاندازید که ما چه کسانی هستیم. به یاد آنها بیاندازید آنچه را که برای ما بهترین است و آنچه که ما بدنبال آن هستیم تا بتوانیم جهانی امن تر و دارای صلح بیشتر برای فرزندان ما داشته باشیم.
انتهای پیام /
جان وتنم برای پاسداری از وطنم وهموطنم
اینا رو باید با ذولفقار علی به دست رهبرم مهدی سر راه کرد